اهمیت فیزیولوژیکی گلوتاتیون در سلامت و بیماری

گلوتاتیون فراوانترین ترکیب تیول دار غیر پروتئینی با جرم مولکولی پایین می باشد که نقش اصلی را در دفاع سلولی علیه استرس اکسیداتیو به عهده دارد؛ همچنین گلوتاتیون در تنظیم بیان ژن، انتقال سیگنال، تکثیر و مرگ سلولی، تولید سیتوکین ها و پاسخ ایمنی دخیل می باشد. غلظت گلوتاتیون داخل سلولی در حدود 1-10 میلی مولار می باشد که قسمت اعظم آن به فرم گلوتاتیون احیا می باشد. نسبت گلوتاتیون احیا/گلوتاتیون اکسید مهمترین شاخص کارایی و سلامتی یک سلول می باشد. کمبود گلوتاتیون در فرایند پیری و پاتوژنز بسیاری از بیماری ها شامل بیماری های قلبی- عروقی، دیابت، ایدز، بیماری های سیستم عصبی و تنفسی نقش ایفا می کند. استفاده از مواد پروتئینی حاوی پیش سازهای سنتز گلوتاتیون و دوری از عوامل اکسیدان خارجی مانند اشعه های یونیزه کننده، سیگار، ورزشهای شدید و مصرف بی رویه برخی داروها همگی می توانند راهکارهای مناسبی در جهت جلوگیری از تهی شدن سلول ها از منابع گلوتاتیون باشند.