ارزیابی تاثیر نروپپتید بومبزین بر القاء واکنش های اضطرابی در موش سوری

بومبزین یک نروپپتید 14 اسیدآمینه است که در سیستم عصبی پستانداران به طور وسیعی یافت می شود و آثار بیولوژیکی متعددی دارد که از آن جمله ممکن است در تعدیل واکنش های اضطرابی موثر باشد. هدف این مطالعه تعیین اثرات این پپتید بر واکنش های اضطرابی در مدل ارزیابی ماز به علاوه ای مرتفع در موش سوری بود.
در این مطالعه تجربی موش های سوری نر (60 n=) به وزن 25 تا30 گرم مورد استفاده قرار گرفتند. بومبزین در مقادیر 25/1، 5/2، 5، 10 و 20 میکروگرم به ازاء هر کیلوگرم به صورت داخل صفاقی یا سالین 10 دقیقه قبل از انجام تست های مورد نظر در گروه های مختلف تزریق شد. سپس موش ها در جهت افزایش فعالیت حرکتی و حس کنجکاوی به مدت 5 دقیقه دریک جعبه با دیواره های مشکی قرار داده شدند و پس از آن در فواصل زمانی تنظیم شده به ماز به علاوه ای منتقل گردیدند و به مدت 5 دقیقه شاخص های استاندارد ارزیابی اضطراب (تعداد ورود و زمان صرف شده روی بازوی باز) ازطریق مشاهده در آنها بررسی و ثبت گردید. برای بررسی آماری داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی استفاده شد.
بومبزین وابسته به دوز باعث افزایش علائم اضطراب شد. در مقایسه با گروه کنترل حیوانات تعداد ورود و درصد زمان کمتری را روی بازوی باز طی نمودند و بررسی آماری تفاوت معنی داری را نشان داد (05/0P<)، ولی بومبزین با دوز 25/1 میکروگرم اثر معنی داری نداشت.
یافته های این مطالعه نشان داد که پپتید بومبزین وابسته به دوز نقش مهمی در القاء واکنش های اضطرابی در مدل ارزیابی ماز به علاوه ای شکل مرتفع دارد.