پتانسیل درمانی عوامل ضد فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (anti-VEGF) در لنفانژیوم اربیت

لنف انژیوم های اربیت از تومورهای غیر کپسولی و یکی از شایعترین تومورهای عروقی در کودکان است. جراحی در بیماران خاص ضرورت داشته اما برداشت کامل تومور به دلیل انفیلتراسیون منتشر ان در بافت های اطراف مشکل است. لیزرهای Nd YAG،co2 و اسکلروتراپی از راه پوست از راه های دیگر درمان با مقدار موفقیت متفاوت می باشد. نظرات متفاوتی در مورد راهکارهای درمانی در این بیماری وجود دارد. اخبار های متعددی در مورد نقش VEGF در لنفانژیوم به دست امده است. یکی از راهکارهای محتمل در درمان لنفانژیوم اربیت، مهار فعالیت VEGF به کمک انتی بادی خنثی کننده علیه VEGF در محل رسپتور می باشد. در سالهای اخیر، سرویس شبکیه و زجاجیه با استفاده از این راهکار، نتایج موفقیت امیز بالایی را در درمان رتینوپاتی دیابتیک، نئو وازکولاریزاسیون کوروئید و گلوکوم نئو وازکولر به دست اورده اند. اثرگذاری و تحمل پذیری داروهایی که بر VEGF اثر می گذارند، اثبات شده است. ما در این مقاله فرض کردیم تزریق داخل ضایعه ای داروهای ضد VEGF همچون pegaptanib،Ranibizumab وbevacizumab به صورت بالقوه در درمان لنفانژیوم اربیت مفید بوده و از عوارض این تومور میکاهد. بررسی های زیادتری جهت اثبات این شیوه درمانی در کنار سایر روش های درمانی لنفانژیوم اربیت لازم می باشد.