زخم پای دیابتی: یک استراتژی درمانی جدید

زخم پا در حدود 25 در صد از بیماران دیابتیک معمول میباشد. شواهد نشان میدهند که این زخمها از نوع مزمنبوده و ناشی از اختلال در عملکرد طبیعی عوامل سلولی و مولکولی می باشند که بیشتر نیاز به اصلاح دارند. درواقع در بیماری دیابت و بسیاری از بیماری های مزمن دیگر عوامل هماهنگ کننده از جمله عوامل دفاعی آسیب دیده و موجب ورود به فاز مزمن می شود که یکی از این موارد ایجاد زخم پا و مقاومت به ترمیم آن در دیابتیک ها می باشد. با در نظر گرفتن مسئله فوق جهت اهداف درمان نیاز به ایجاد شرایط فیزیولوژیک وجود دارد. از نظر ما جهت نیل به چنین هدفی درک هرچه بهتر عوامل موثر اختلالات بیولوژیک گام اول موفقیت در این راه است. اختلال در ارتشاح و عملکرد سلولهای مسئول از جمله فاگوسیتها و اختلال در تولید یا عدم تولید مولکولهای موثر از جمله سایتوکینها در افراد دیابتیک و بخصوص در افراد با زخم پا مشخص شده است. اکتیواسیون سلولهای Th-1 را جهت اصلاح روند فوق و درمان پیشنهاد می کنیم.