اثر احتمالی مشتقات دی هیدروپیردینی بر روی مقاومت دارویی وابسته به آنزیم توپوایزومراز: رهیافتی نوین برای طراحی مهارکننده های جدید مقاومت دارویی غیرکلاسیک]

مقاومت دارویی در سلولهای سرطانی به مقاومت سلولهای توموری در مقابل انواع مختلف داروهای ضد سرطان اطلاق می گردد. برخی از رده های سلولی مقاوم ویژگی های متفاوت با نوع معمول (وابسته به P-glycoprotein)نشان می دهند مطالعات محدودی بر روی اثر ترکیبات 1و4-دی هیدروپیریدینی بر این رده ها صورت گرفته است. اما براساس برخی شواهد و اثر ماده Dexniguldipine بر روی آنزیم توپوایزومراز I، این فرضیه مطرح می گردد که ترکیبات 1و4-دی هیدروپیریدینی که دارای خواص ساختاری مناسب هستند بر روی مقاومت دارویی وابسته به آنزیم توپوایزومراز II اثر دارند و می توانند آن را مهار نمایند. در صورت اثبات این فرضیه، امکان طراحی ترکیباتی با اثر بر هر دو نوع مقاومت دارویی وجود دارد