تاثیر سلنوزیس تحت حاد تجربی بر هورمون های تیروئید و شاخص های بیوشیمیایی در گوساله

مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر تجویز طولانی مدت سلنیت سدیم بر شاخص های بیوشیمیایی و غلظت هورمون های تیروئید در گوساله انجام گرفت. محلول سلنیت سدیم در غلظت های 1/0 و 25/0 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن به مدت 2 هفته به حیوانات خورانده شد. دوز بیشتر سبب ایجاد علائم خاص سلنوزیس شد در حالیکه دوز کمتر علائم خفیفی را نشان داد. هنگامیکه سطح سلنیم به 13/0 ± 68/1 میکروگرم در میلی لیتر خون رسید علائم مسمومیت آشکار شد. در حیوانات درمان شده با سلنیت سدیم افزایش معنی داری در فعالیت آسپاراتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، نیتروژن اوره خون و سطح کراتینین مشاهده گردید. تکرار تجویز سلنیت سدیم سبب کاهش معنی داری در سطح تیروکسین در هفته دهم و افزایش تری یدوتیرونین در هفته هشتم درمان گردید. یافته های این مطالعه نشان می دهد که سلنوزیس ایجاد شده توسط سلنیت سدیم، سطح هورمون های تیروئید را تغییر می دهد.