آینده اندیشی درباره کیفیت آموزش عالی ایران؛ مدلی بر آمده از نظریه مبنایی (GT)

در «جامعه دانش» کیفیت آموزش عالی و نظام علمی به مسئله ای راهبردی برای بقا و توسعه و حاکمیت سرزمینی ملتها بدل شده است و بدون آن امکان اداره خوب کشور فراهم نمی آید. آینده اندیشی کیفیت در آموزش عالی ایران نیاز به مدلی دارد که بر اساس آن امکان پایش کیفیت فراهم شود. روش «نظریه مبنایی» یا «نظریه برخاسته از داده ها» (GT) به ما کمک می کند تا این مدل را از ساختار درونی ارزشها، نگرشها و تجربه های زیسته کنشگران و ذینفعان نظام علمی ایران و شرایط و موقعیت خاص این جامعه درک کنیم. بر اساس مدل به دست آمده، پدیده اصلی اراده معطوف به بازی است؛ به عبارت دیگر، در این مدل توضیح داده می شود که یاران و ذینفعان آموزش عالی در چه شرایطی در بازی پایش کیفیت شرکت می کنند. اطلاع رسانان، این پدیده را از طریق موجبات علی آن توضیح می دهند و بیان می کنند که چه عواملی در فرایند شکل گیری این بازی تاثیر دارند و این بازی در کدام زمینه و با چه ویژگی هایی و در چه شرایط محیطی صورت می گیرد و چه عاملیتها و کنشهایی (مداخلات و راهبردهایی) می تواند در این فرایند اثر بگذارد و چگونه این فرایند به پیامدهایی که متضمن کیفیت آموزش عالی و نظام علمی است، منجر می شود.