رفتارهای تهاجمی به عنوان نشانگرهای احتمالی از فعالیت چشم داشت به غذا (FAA) در ماهی غزل آلای رنگین کمان

با استفاده از دو سیستم مستطیلی شکل با آب جریاندار و دو نوع روش تغذیه ای دستی و اتوماتیک فعالیت چشم داشت به غذا (FAA) در ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان در دو روز و دو مکان معین از هر سیستم تغذیه شدند و پراکنش ماهیان، تعداد ضربات حاصله جهت دسترسی به غذا در روش اتوماتیک، مجموع رفتارهای تهاجمی و سرعت شناگری ماهیان اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که فعالیت چشم داشت به غذا (FAA) به کمک روش های معمول ذکر شده در میان ماهیان پدیدار نمی گردد. تحقیق حاضر نشان می دهد که بر خلاف مطالعات قبلی، ظهور (FAA) به تعداد ضربات وارده جهت دسترسی به غذا توسط ماهیان در روش اتوماتیک، موقعیت ماهیان در سیستم تغذیه ای و یا فعالیت شناگری آن ها بستگی نداشته بلکه به سرعت شناگری و رفتارهای تهاجمی آن ها ارتباط دارد.