نقش مراقبت والدین در حوادث ترافیکی کودکان 6 تا 9 ساله

علی رغم آن که برخی والدین حادثه را رویدادی طبیعی در زندگی کودکشان تصورمی کنند یا گاه آن را غیر قابل پیشگیری می دانند، در مطالعاتی کافی نبودن مراقبت والدین به عنوان یک عامل مهم در آسیب های دوران کودکی مطرح شده است. هدف این مطالعه تعیین نقش مراقبت والدین در رخداد حوادث ترافیکی کودکان 6 تا 9 سال است.
در یک مطالعه مورد شاهدی، 100 کودک مراجعه کننده به اورژانس ییمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به علت حوادث ترافیکی با 100 کودک شاهد همسان سازی شده و بدون سابقه حادثه ترافیکی در یک سال گذشته، مقایسه شدند. نحوه سرپرستی، سطح مراقبت والدین و مشخصات دموگرافیک کودک و مادر از طریق مصاحبه و پرسشنامه و آسیب های ترافیکی، مطابق ICD-10 ثبت شد. داده ها با استفاده از آزمون های کای - دو، دقیق فیشر و رگرسیون لجستیک برای حالات جور شده تحلیل گردید.
ایاب و ذهاب کودکان به مدرسه بدون سرپرستی افراد بزرگتر درگروه مورد (24%) بیشتر از شاهد (10%) بود (0.01>p). سطح مراقبت والدین در فعالیت های مستقل خارج از منزل با افزایش سن کودکان کمتر می شد (p<0.001) و مراقبت سطح سوم در گروه شاهد (24%) بیشتر از مورد (8%) بود (38/9-54/1: 95%CI، OR=3.63).
با توجه به نقش مراقبت والدین در پیشگیری از آسیب های ترافیکی در کودکان 9-6 سال، لازم است در برنامه های پیشگیری از حوادث، ضمن توجه به عوامل محیطی و قوانین و مقررات حمایتی، به این مساله توجه جدی تری شود.