بررسی سرولوژی و ملکولی آلودگی به ویروس آنفلوانزای طیوری H9N2 در کارکنان صنعت طیور

ویروس انفلوانزای H9N2 یکی از ویروسهایی است که بیماریزایی کم داشته و در سال 1999 باعث بیماری در دو دختربچه 1 و 4 ساله در هنگ کنگ شد. با وجود اینکه این ویروس در سطح وسیعی از پرندگان شیوع دارد اما گزارشات کمتری از عفونت انسان با این ویروس وجود دارد. این مطالعه به منظور بررسی وجود و یا عدم وجود آلودگی در کارکنان مرتبط با صنعت طیور در ایران مثل کشتارگاه ها، مرغداری ها موسسه واکسن سازی رازی و کلینیکهای طیور انجام شد. این مطالعه مقطعی، در سال 1385 در مرغداری های کشور انجام شد. نمونه های سرم و سوآب گلو و بینی از کارکنان کشتارگاه، مرغداری ها، کلینیکهای طیور و موسسه رازی جمع آوری شد. جهت جلوگیری از مثبت و منفی کاذب شدن نتایج آزمون HI سرمها را به ترتیب با روش تریپسین- پریودات و گلبول قرمز متراکم هضم گردید. تست RT-PCR(Reverse Transcription-Polymerase Chain Reaction) جهت تکثیر ژنهای HA و NP ویروس انفلوانزای H9N2 انجام شد از 148 نمونه سرمی، 2 و 17 نمونه به ترتیب دارای عیار HI: 1/160 و HI: 1/40 برای آنتی بادی ضد ویروس H9N2 بودند. بالاترین تیتر مربوط به کارکنان کشتارگاه می باشد. هیچ ویروسی با روش RT-PCR تشخیص داده نشد.
مثبت شدن آنتی بادی ضد H9N2 نشان دهنده تغییر توانایی ویروس به سمت آلوده کردن بافت اپی تلیال نای انسان می باشد. وجود بالاترین تیتر در کارکنان کشتارگاه نشان دهنده آن است که جهت عفونت زایی ویروس، نیاز به تماس نزدیک با طیور و فضولات آنها می باشد. به همین منظور، ویروس جهت سازگاری با بدن انسان و محسوب شدن به عنوان یک ویروس انسانی واقعی، نیاز به گردش بیشتر در بین جمعیتهای انسانی دارد.