ارزیابی جمع شدن رحم میش های نژاد ماکویی پس از زایمان با استفاده از نشانگرهای رادیواپک

پس از اتمام مرحله سوم زایمان و خروج جفت، روند جمع شدن رحم آغاز می شود تا اینکه به اندازه طبیعی خود بازگردد. در مطالعه حاضر، میزان جمع شدن رحم پس از زایمان در 6 میش نژاد ماکویی ارزیابی شد. قبل از انجام تحقیق صحت و سلامتی میش های فوق با آزمایشهای کلینیکی و پاراکلینیکی تا حد امکان تایید گردید. همه میش ها زایمان طبیعی داشتند. در طول ماه دوم آبستنی و تحت بیهوشی عمومی، با لاپاراتومی از رهیافت خط وسط شکم، دستگاه تناسلی میش ها از بدن خارج گردید و چهار گوی فلزی با اندازه های مختلف روی دیواره سروزی بدنه و شاخهای رحم بخیه شد. پس از زایمان، فواصل بین این نشانگرهای رادیواپک با رادیوگرافی های پی در پی اندازه گیری شد. میانگین طول بدنه رحم تا روز 28 پس از زایمان کاهش داشت اما از لحاظ آماری بیشترین کاهش طول در حدود روز 14 پس از زایمان دیده شد (P<0.05). همچنین، میانگین قطر شاخ آبستن و غیر آبستن روند کاهشی سریعی را تا روز 14 پس از زایمان داشتند (P<0.05) ولی کاهش تا روز 42 پس از زایمان ادامه داشت (P>0.05). اختلاف میانگین قطر شاخ آبستن و غیر آبستن در بین روزهای 14تا42 به دلیل کاهش نسبتا کم در فواصل بین گوی ها، معنی دار نبود. همبستگی بالایی بین اندازه های بدست آمده در زمان لاپاراتومی و اندازه های تشخیص داده شده در نماهای رادیوگراف (4 روز پس از جراحی) برای طول بدنه رحم (r = 0.89)، قطر شاخ آبستن (r = 0.91) و غیر آبستن (r = 0.79) مشاهده شد. در یک نتیجه گیری کلی می توان عنوان کرد که پس از ارزیابی آماری نماهای رادیوگرافی، جمع شدن رحم میش های نژاد ماکویی حوالی روز 28 پس از زایمان برای بدنه رحم و روز 14 پس از زایمان برای شاخ آبستن و غیر آبستن می باشد. همچنین، روش استفاده از نشانگرهای رادیواپک یک روش مناسب برای مطالعه ی تغییرات اندازه رحم پس از زایمان در میش های زنده است.