بررسی میزان شیوع و تنوع سنگ های ادراری درگوسفندان نر

بروز سنگ های مجاری ادراری از جمله مشکلاتی است که می تواند اثر بسیار مهمی بر روی صنعت پرورش گوسفند در تمام دنیا داشته باشد. از آنجایی که در مورد سنگ های مجاری ادراری و تنوع آنها در گوسفندان نر منطقه فارس اطلاعات کافی وجود نداشت، لذا این تحقیق به منظور مشخص شدن موارد یاد شده طراحی و انجام شد. در نشخوارکنندگان کوچک بیشتر سنگ های ادراری در مجاری ادراری پایینی به ویژه زایده ی کرمی شکل، خم سیگمویید و مثانه رخ می دهند، بنابراین در یک دوره یک ساله، مجاری پایینی ادراری شامل آلت تناسلی و مثانه گوسفندان نر سنین مختلف 6 ماهه تا بیشتر از 4 سال از محل مجتمع کشتارگاه صنعتی فارس که دام ها از سراسر مناطق استان برای کشتار به آنجا آورده می شوند جمع آوری شده و جهت بررسی به بخش علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز منتقل گردیدند. در ابتدا از آنها رادیوگراف تهیه شد. پس از آن تمام قسمت های مجاری ادراری لمس می شد تا در صورت وجود، سنگ های ادراری که احتمالا در رادیوگراف مشخص نشده بودند مورد شناسایی قرار گیرند. در نهایت مجرای ادراری باز می شد تا از وجود یا نبود سنگ های ادراری اطمینان حاصل گردد. سنگ های یافت شده به منظور تعیین نوع آنها به آزمایشگاه فرستاده می شدند. تمام اطلاعات مدیریتی و تغذیه ای گوسفندان نیز از شخص دامدار گرفته و نگهداری می شد. از مجموع 600 نمونه جمع آوری شده تنها دو سنگ ادراری یافت گردید که یکی از آنها در خم سیگمویید و دیگری در ناحیه زاییده کرمی شکل جدا شدند، اولی در فصل پاییز و دومی در فصل بهار. هر دو گوسفند از گله های متعلق به شمال استان که دارای آب و هوای نسبتا سرد می باشد و در این فصل ها بیشتر از کنسانتره برای تغذیه استفاده می شود، بودند. در ضمن سن یکی از آنها 5/2 و دیگری 4 سال بود. جنس سنگ ها نیز از آپاتیت و استرویت تشکیل شده بود. بنابراین وقوع سنگ های ادراری در منطقه بسیار پایین است که علت آن به احتمال زیاد به دلیل تفاوت سیستم مدیریتی و استفاده کم از کنسانتره در تغذیه گوسفندان و همچنین نبود گیاهان خاص سنگ زا در مراتع می باشد.