معرفی گونه هایی از کرم های انگلی در وزغ سبز Bufo viridis، قورباغه درختی حقیقی Hyla arborea savignyi و قورباغه مردابی معمولی Rana ridibunda ridibunda

از دی ماه سال 1372 تا مرداد 1373، 108 نمونه وزغ و قورباغه از مناطقی در جنوب غرب ایران، عمدتا در خوزستان جمع آوری شدند. 7/93% از 79 وزغ سبز B. viridis به یک یا چند گونه کرم انگلی آلوده بودند. آزمون t دانشجویی بین طول پوزه-مخرجی وزغ های آلوده (74 =n) و غیرآلوده (5 = n) با یکدیگر اختلاف معنی داری نشان نداد (323/0 =P). آزمون 2χ نیز نشان داد که این طول در نرها و ماده ها اختلاف معنی دار نداشت (392/0 =n). کرم های انگلی وزغ های سبز B. viridis شامل: مونوژنه آی Polystoma viridis، دیژنه آی Haplometra cylindracea، سستود سیکلوفیلیدNematotaenia dispar و لارو سیستی سرکوئید Diplopylidium acanthotetra و نیز نماتودهای Cosmocerca commutata، C. ornata، Rhabdias bufonis و Aplectana sp. بودند. آزمون 2χ بین آلودگی نرها و ماده ها به P. viridis (166/0 = P، 92/1 = 2χ) وN. dispar (859/0 = P، 032/0= 2χ) اختلاف معنی داری نشان نداد. همین آزمون نشان داد که نرها به طور معنی دار بیش از ماده ها به R. bufonis آلوده بودند (019/0 =P، 52/5 = 2χ). آزمونt دانشجویی نشان دهنده اختلاف معنی دار بین طول پوزه-مخرجی وزغ های B. viridis آلوده و غیرآلوده به سستد N. dispar بود (016/0 = P)، درحالیکه در مورد آلودگی به P. viridis، این اختلاف معنی دار نبود (P>0.05). از 17 قورباغه مردابی Rana ridibunda ridibunda، 8/58% آلوده به کرم های انگلی بودند. آزمون t دانشجویی اختلاف معنی داری بین طول پوزه-مخرجی میزبان های آلوده و غیرآلوده نشان نداد (238/0 =P). آزمون 2χ نیز نشان داد که آلودگی بین نرها و ماده ها اختلاف معنی داری نداشت (201/0 =P). گونه های انگلی یافت شده در قورباغه Rana ridibunda ridibunda شامل: سیست ترماتود دی ژنتیک Codonocephalus urniger و نماتود Aplectana sp. بودند. 12 نمونه قورباغه مردابی حقیقی Hyla arborea savignyi نیز از نظر کرم های انگلی بررسی شدند. گونه های انگلی یافت شده در این قورباغه ها شامل: مونو ژنه آی P. viridis، سستود N. dispar و نماتود Aplectana sp.. بودند.