بررسی عملکرد بطن راست به روش اکو کاردیو گرافی داپلر بافتی قبل و پس از جراحی پیوند عروق کرونر

عملکرد بطن راست بر اساس سرعتهای میوکارد قبل و پس از جراحی پیوند عروق کرونر نامشخص است. جراحی عروق کرونر بدون استفاده از بای پس قلبی ریوی (پمپ خاموش) در حال افزایش است، بهبود عملکرد پس از عمل یکی از مزیت های مهم این روش نسبت به عمل جراحی با پمپ است.
این مطالعه به روش تحلیلی آینده نگر از فروردین 1384 تا 1385 در بخش قلب بیمارستان قائم (عج) انجام شد. 36 بیمار با تنگی مهم عروق کرونر شامل 26 مرد و 10 زن از فروردین 84 تا خرداد 85 مورد مطالعه قرار گرفتند. تمام بیماران تحت بررسی داپلر بافتی و mmode آنولوس تریکوسپید دیواره آزاد بطن راست از نمای Apical- 4ch قرار گرفتند. میزان جابجایی و سرعتهای سیستولیک ودیاستولیک بطن راست یک روز قبل و 5 روز بعد از جراحی ثبت شدند. سرعت بافتی آنولوس میترال در فاصله سپتوم نیز جهت مقایسه بررسی شد. تمام محاسبات آماری در نرم افزار های SPSS انجام شد.
21 بیمار به روش بدون پمپ عمل شدند. بیماران به طور متوسط 6/2 گرافت دریافت کرده بودند. تمام سرعتهای بافتی بطن چپ به میزان کم و فاقد ارزش آماری پس از عمل کاهش داشتند. میزان جابجایی آنولوس تریکوسپید دیواره آزاد بطن راست به میزان قابل توجهی پس از جراحی کاهش داشت. (4/22 در مقابل 1/13 با 000/0=p). تمام سرعتهای سیستولیک (S) و دیاستولیک (E و A) بطن راست نیز به طور قابل توجهی در روز پنجم پس از CABG نست به قبل عمل کاهش داشتند (9 در مقابل 6/6=A و 8/10 در مقابل 7 =E و 6/12 در مقابل 7/7=S با 000/0=p) در بیماران بدون پمپ نیز این افت عملکرد مانند بیماران با پمپ روشن مشاهده شد، هر چند این افت عملکرد کمتر بود ولی تفاوت معنی دار نبود.
عملکرد سیستولی و دیاستولی بطن راست به طور قابل توجهی پس از CABG افت پیدا می کند. داپلر بافتی می تواند یک روش ساده و غیر تهاجمی جهت عملکرد بطن راست پس از جراحی باشد. عمل جراحی بدون پمپ قطعا نمی تواند این اختلال عملکرد را از بین ببرد و در کاهش شدت آن موثر باشد.