فهرست مطالب

دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد - سال پنجاه و دوم شماره 4 (پیاپی 106، زمستان 1388)

مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سال پنجاه و دوم شماره 4 (پیاپی 106، زمستان 1388)

  • تاریخ انتشار: 1388/10/11
  • تعداد عناوین: 10
|
  • ناصر طیبی میبدی، زری جاویدی، محمود محمودی، مسعود ملکی، یلدا ناهیدی، منور افضل آقایی، بیتا صفایی، محمد ابراهیمی راد صفحات 198-202
    مقدمه
    ویتیلیگو یک بیماری اکتسابی با شیوع 1 تا 2 درصداست که با از دست رفتن رنگدانه پوستی و به صورت لکه هایی سفید رنگ تظاهر می کند. از نظر هیستولوژی، مهم ترین تغییر در ویتیلیگو نبود ملانوسیت ها در محل اتصال درم و اپیدرم است. مکانیسم های اتوایمیون با یک استعداد ژنتیکی زمینه ای محتمل ترین علت ویتیلیگو است این مطالعه به منظور فهم دقیق تر چگونگی اختلال ایمنی در این بیماران ودر جهت آشکار ساختن بیشتر پاتوژنز بیماری انجام شده است.
    روش کار
    در این مطالعه که به روش مورد شاهدی انجام شد،29 بیمار مبتلا به ویتیلیگوکه در عرض شش ماه گذشته هیچ گونه درمانی دریافت نکرده بودند به علاوه21 فرد شاهد سالم ارزیابی شدند.از تمام افراد مورد مطالعه پس از کسب شرح حال ومعاینه کامل چهار میلی لیتر خون گرفته شد.خون حاصله پس از انجام شمارش مطلق لکوسیتی به روش فلوسیتومتری با اندازه گیری مارکرهای سطحی CD3،CD4،CD8،CD19،CD16،CD56،CD25 بررسی شد و درصد گروه های مختلف لنفوسیتی یعنی کل لنفوسیت های T، لنفوسیت های T یاریگر و سیتوتوکسیک، لنفوسیت هایB، سلول های کشنده طبیعی وسلول های تنظیم کننده ایمنی در خون این بیماران مشخص شد. سپس این مقادیردر زیر گروه های بالینی مختلف بیماری ویتیلیگو با یکدیگر و افراد شاهد مقایسه گردید.اطلاعات حاصله با کمک نرم افزار SPSS ویرایش 5/11 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
    نتایج
    میزان مطلق کل لنفوسیت های T، سلول های T سیتوتوکسیک، لنفوسیت های ‍CD25+ و لنفوسیت های Bدر افراد مبتلا به ویتیلیگوی ژنرالیزه به شکل معنی داری بالا تر از افراد مبتلا به ویتیلیگوی لوکالیزه بود. همچنین میزان سلول های CD25+ هم در افراد مبتلا به ویتیلیگوی ژنرالیزه و هم ویتیلیگوی پایدار به شکل معنی داری بالا تر از گروه شاهد بود و با لا خره میزان کل لنفوسیت ها در افراد مبتلا به ویتیلیگوی لوکالیزه نسبت به گروه شاهد به شکل معنی داری کاهش یافته بود.
    نتیجه گیری
    یافته های حاصله نشان دهنده اختلال ایمنی سلولی در بیماری ویتیلیگو است. احتمالا نقص سیستم مرکزی تنظیم کننده ایمنی سلولی در ایجاداین اختلال نقش دارد. افزایش سلول های CD25+ یا سلول های تنظیم کننده ایمنی در زیر گروه های بالینی مختلف بیماری نسبت به گروه شاهد به نفع این فرضیه است. با انجام مطالعات گسترده تر بعدی شاید بتوانیم به ایجاد راه درمانی جدید و موثری برای ویتیلیگو که از راه تنظیم ایمنی بدن عمل می کند امیدوار بود.
    کلیدواژگان: ویتیلیگو، فلوسیتومتری، لنفوسیت، خون محیطی
  • افسون فضلی نژاد، افسانه محمدی، بهروز متحدی، جمیل اصفهانی زاده صفحات 203-208
    مقدمه
    عملکرد بطن راست بر اساس سرعتهای میوکارد قبل و پس از جراحی پیوند عروق کرونر نامشخص است. جراحی عروق کرونر بدون استفاده از بای پس قلبی ریوی (پمپ خاموش) در حال افزایش است، بهبود عملکرد پس از عمل یکی از مزیت های مهم این روش نسبت به عمل جراحی با پمپ است.
    روش کار
    این مطالعه به روش تحلیلی آینده نگر از فروردین 1384 تا 1385 در بخش قلب بیمارستان قائم (عج) انجام شد. 36 بیمار با تنگی مهم عروق کرونر شامل 26 مرد و 10 زن از فروردین 84 تا خرداد 85 مورد مطالعه قرار گرفتند. تمام بیماران تحت بررسی داپلر بافتی و mmode آنولوس تریکوسپید دیواره آزاد بطن راست از نمای Apical- 4ch قرار گرفتند. میزان جابجایی و سرعتهای سیستولیک ودیاستولیک بطن راست یک روز قبل و 5 روز بعد از جراحی ثبت شدند. سرعت بافتی آنولوس میترال در فاصله سپتوم نیز جهت مقایسه بررسی شد. تمام محاسبات آماری در نرم افزار های SPSS انجام شد.
    نتایج
    21 بیمار به روش بدون پمپ عمل شدند. بیماران به طور متوسط 6/2 گرافت دریافت کرده بودند. تمام سرعتهای بافتی بطن چپ به میزان کم و فاقد ارزش آماری پس از عمل کاهش داشتند. میزان جابجایی آنولوس تریکوسپید دیواره آزاد بطن راست به میزان قابل توجهی پس از جراحی کاهش داشت. (4/22 در مقابل 1/13 با 000/0=p). تمام سرعتهای سیستولیک (S) و دیاستولیک (E و A) بطن راست نیز به طور قابل توجهی در روز پنجم پس از CABG نست به قبل عمل کاهش داشتند (9 در مقابل 6/6=A و 8/10 در مقابل 7 =E و 6/12 در مقابل 7/7=S با 000/0=p) در بیماران بدون پمپ نیز این افت عملکرد مانند بیماران با پمپ روشن مشاهده شد، هر چند این افت عملکرد کمتر بود ولی تفاوت معنی دار نبود.
    نتیجه گیری
    عملکرد سیستولی و دیاستولی بطن راست به طور قابل توجهی پس از CABG افت پیدا می کند. داپلر بافتی می تواند یک روش ساده و غیر تهاجمی جهت عملکرد بطن راست پس از جراحی باشد. عمل جراحی بدون پمپ قطعا نمی تواند این اختلال عملکرد را از بین ببرد و در کاهش شدت آن موثر باشد.
    کلیدواژگان: عملکرد بطن راست، جراحی پیوند عروق کرونر، اکوکاردیوگرافی، داپلر بافتی
  • حسن بسکابادی، غلامعلی معموری، مهران نوری، حسین آیت اللهی، حبیب اسماعیلی صفحات 209-214
    مقدمه
    مواد معدنی و عناصر کمیاب مثل روی و مس تاثیر بارزی بر تکامل و رشد جنین و نوزادان دارند. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین وزن کم تولد و وضعیت روی و مس مادران می باشد.
    روش کار
    این یک مطالعه مورد - شاهدی است که در بیمارستان قائم دانشگاه علوم پزشکی مشهد طی یکسال از مهر ماه 85 تا مهر ماه 86 انجام شده است.جمعیت مورد مطالعه شامل 65 نوزاد <2500گرم و 65 نوزاد با ≥2500 و مادرانشان به عنوان گروه موردو شاهد می باشد، نمونه خون بند ناف نوزادان و مادران در زمان زایمان جمع آوری شده و سطح روی و مس در آن توسط روش اسپکتروفوتومتری جذب اتمی اندازه گیری شده است. اطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد، همچنین از آزمون های کای دو، تی دانشجویی، آنالیز واریانس، من ویتینی و اسپرمن هم استفاده شد.
    نتایج
    میانگین سطح سرمی روی در مادران و بند ناف نوزادان در گروه مورد و شاهد به ترتیب 09/2±35/6 و 3831±77/12 و 75/1±57/7 و 69/2±18/13 میکرومول بر لیتر بود (05/0p<). میانگین سطح سرمی مس مادران و بند ناف در گروه مورد به ترتیب 34/5±19/21 و 04/2±65/3 میکرومول بر لیتر و در گروه شاهد به ترتیب 45/4 ±82/21 و 54/1±42/5 میکرومول بر لیتر بود (05/0p<).
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان می دهد که سطح سرمی روی کمتر از 4/6 میکرومول بر لیتر ریسک تولد نوزاد کم وزن را حدود 4 برابر افزایش می دهد (05/0p<) و وزن کم مادران نیز خطر تولد نوزاد کم وزن رابالا می برد (05/0p<).
    کلیدواژگان: نوزاد، مادر، روی، مس، وزن تولد کم
  • محمد جواد مجاهدی، فرزانه شریفی پور، مریم حامی، مسعود ثقفی، بیتا دادپور، نیره سعادتی صفحات 215-219
    مقدمه
    یکی از شایعترین عوارض متابولیک پیوند کلیه، کاهش تراکم استخوانی خصوصا«در ابتدای پیوند می باشد. تشخیص به موقع و درمان آن در ابتدای پیوند می تواند مانع از بروز شکستگی و بدتر شدن آن به دنبال مصرف کورتیکواستروئید باشد.
    روش کار
    این پژوهش یک مطالعه توصیفی بوده و به صورت مقطعی در فروردین تا مهر ماه 1385 در دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است، 50 بیمار که در طی دوره مطالعه گرافت دریافت کرده بودند وارد مطالعه شدند و31 نفر آن را به اتمام رسانیدند. این بیماران از لحاظ تراکم استخوانی بلافاصله قبل پیوند، 6 ماه و1 سال پس از آن توسط روش جذب سنجی دوگانه اشعه ایکس ارزیابی شدند. اطلاعات بدست آمده در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد و از آزمون های آماری دوگانه و کای دو و آنالیز واریانس نیز استفاده شد.
    نتایج
    از 31 نفر 17 نفر زن (8/54%) و 14 نفر مرد (2/45%) بودند. قبل از پیوند متوسط تی اسکوئر در گردن فمور و ستون فقرات کمری به ترتیب 19/1±88/0- و 12/1±37/0- بود. در ماه ششم پس از پیوند، متوسط آن درگردن فمور و ستون فقرات کمری به ترتیب به 95/0±42/1- و 36/1±41/1- کاهش یافت (05/0 p>). در پایان سال اول، متوسط تی اسکوئر، در این مناطق معادل 11/1±13/1- و33/1±29/1- بود که نسبت به نوبت قبل کاهش بارزی نداشت (05/0 p>).
    نتیجه گیری
    کاهش تراکم استخوان در بعد از پیوند کلیه بیشتر در 6 ماه ابتدای پیوند رخ می دهد. لذا بهتر است اقدامات پیشگیری و درمانی از ابتدای پیوند ویا حتی قبل ازآن آغاز شود.
    کلیدواژگان: پیوند کلیه، تراکم استخوان، استئوپروز، استئوپنی
  • فرشته بایگی، احمدرضا درستی، محمدرضا اشراقیان، آرزو حقیقیان رودسری صفحات 226-232
    مقدمه
    امروزه شیوع چاقی در کودکان کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه به سرعت رو به افزایش است و عوامل مختلفی در ایجاد آن دخالت دارند که لازم است در هر جمعیتی به طور جداگانه مورد بررسی قرار گیرند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط عوامل غذایی با چاقی در دانش آموزان دبستانی شهر نیشابور در زمستان 1384 به انجام رسید.
    روش کار
    این مطالعه مورد شاهدی و مقطعی بر 1471 دانش آموز دبستانی شهر نیشابور در سال 1384 انجام شد، موارد به روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی انتخاب شده بودند. قد و وزن کلیه دانش آموزان اندازه گیری و نمایه توده بدن محاسبه شد. 114 دانش آموز چاق (گروه مورد که اندکس توده بدنی آنها بزرگتر از صدک 95 معیار حسینی و همکاران بود، 114n=) و به همان تعداد دانش آموز غیر چاق (گروه شاهد که BMI آنها بین صدک 15 تا 85 همان استاندارد بود 102n=) انتخاب شدند. جهت تعیین عوامل غذایی مرتبط با چاقی دو پرسشنامه تکرر مصرف مواد غذایی و 24 ساعت یادآمد خوراک تکمیل شد. اطلاعات حاصل شده با استفاده از روش آماری SPSS تجزیه و تحلیل شده و از روش های کای اسکوئر و تی تست هم استفاده شد.
    نتایج
    نتایج نشان داد که میانگین انرژی دریافتی روزانه در گروه مورد (2/542±1/2413 کیلوکالری) به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد (7/411±1/1762 کیلوکالری) بود (001/0>p). میزان انرژی دریافتی حاصل از هر یک از درشت مغذی ها نیز در دو گروه متفاوت بود (001/0>p). همچنین دو گروه از نظر مصرف نوشابه، چیپس، پفک، شکلات، آبمیوه طبیعی و غذاهای آماده تفاوت معنی دار داشتند (001/0>p).
    نتیجه گیری
    ارائه برنامه های آموزش تغذیه در سطح خانوار به منظور کنترل شیوع چاقی در کودکان ضروری به نظر می رسد.
    کلیدواژگان: چاقی، دریافتهای غذایی، دانش آموز دبستانی
  • عبدالحسن کاظمی، محمد نژاد کاظم، قدرت محمدی، میر رحیم سیاح ملی، صمد غیاثی، مسعود نادرپور، عباسعلی جعفری، پونه پاشاپور، غزاله داورنیا، مهدی ممی زاده، نجیبه اکبری راهنمایی صفحات 232-238
    مقدمه
    اتومایکوزیس مایکوزی دارای حالات بالینی حاد- تحت حاد و یا مزمن در کانال گوش و احیانا" لاله گوش می باشد که با بروز درد، التهاب، ترشح، چرک، خارش و کاهش قدرت شنوایی به علت تشکیل توده ای از عناصر قارچی در مجرای گوش تظاهر می کند. انواع متفاوتی از قارچ های کپکی شفاف و رنگی، مخمرها، شبه مخمرها و به ندرت درماتوفیت ها با منشا اگزوژن و یا اندوژن در اتیولوژی این مایکوز دخیلند. در این مطالعه شناسایی عوامل اتیولوژیک اتومایکوزیس، شرایط زمینه ساز بروز عفونت و توزیع سنی و جنسی بیماری با هدف یافتن الگوی این مایکوز در منطقه مورد نظر بود.
    روش کار
    این مطالعه توصیفی از سال 1385 -1387 بر 53 بیمار در مرکز تحقیقات بیماری های عفونی و گرمسیری دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. از بیماران مراجعه کننده به متخصصان گوش و حلق و بینی که از نظر بالینی مشکوک به ابتلا به اتومایکوزیس بودند؛ پس از ثبت اطلاعات بالینی و اپیدمیولوژیک در جداول مربوطه، نمونه برداری از توده موجود در کانال گوش، و همچنین چرک، ترشحات و پوسته های احتمالی موجود در گوش با استفاده از اسپیکولوم مخصوص به عمل آمد. نمونه های برداشته شده بلافاصله در ظرف های استریل در پیچ دار شماره گذاری شده به آزمایشگاه تخصصی قارچ شناسی ارسال می شد و آزمایش های مستقیم و کشت در سه سری در محیط های اختصاصی به منظور تشخیص عوامل قارچی و تعیین جنس و گونه آنها انجام گرفت.
    نتایج
    بر اساس نتایج این مطالعه از 53 مورد نمونه برداری از بیماران مشکوک به اتومایکوزیس، 43 نفر دارای عناصر قارچی در نمونه های بالینی بودند. شایعترین عوامل بیماری شامل آسپرژیلوس نیجر (40 مورد)، آسپرژیلوس فومیگاتوس (3 مورد) و کاندیدا آلبیکانس (2 مورد) بودند و در گروه سنی40-49 ساله بیشترین موارد تمرکزعفونت مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه با نتایج سایر مطالعات انجام یافته در ایران، کشورهای مجاور و سایر نقاط جهان از نظر نوع قارچ اصلی عامل عفونت (آ. نیجر) مشابهت دارد و سایر تشابهات و تفاوت های اصلی اپیدمیولوژیک بروز این مایکوز در این منطقه را مشخص می نماید.
    کلیدواژگان: اتومایکوزیس، قارچ، آذربایجان شرقی
  • عزت الله رضایی، حسین صفری، سید محمد معتمد الشریعتی، افضل آقایی صفحات 239-243
    مقدمه
    آسیب سوختگی یک معضل در جامعه مدرن امروزی است. آسیبهای سوختگی هنوز از علل مهم مرگ و میر در ایران هستند. مرکز سوختگی بیمارستان امام رضا (ع) واقع در استان خراسان رضوی جمعیتی حدود5420000 نفر را که در وسعت302000 کیلومتر مربع زندگی می کنند، تحت پوشش دارد. اکثر بیماران آسیب دیده از طبقه پایین اقتصادی هستند این مطالعه با هدف تعیین مشخصات اپیدمید لوژی در بیماران فوت شده و آنالیز یافته ها جهت رسیدن به راه های مناسب درمان و کاهش مورتالیتی در بیماران انجام شده است.
    روش کار
    در این مطالعه توصیفی، اپیدمیولوژی 866 بیمار فوت شده در بخش سوختگی بیمارستان امام رضا (ع) در سالهای بین 1382 الی 1385 بررسی گردید. در طی این 4 سال 4697 نفر بستری شده اند که 866 نفر(18%) از آنها فوت کرده اند که 322 نفر مرد و 544 نفرزن بودند. اطلاعات جمع آوری شده برای بیمارانی که فوت کرده اند شامل سن، جنس، سطح سوختگی، اتیولوژی، مدت بستری و فصل بوده است. اطلاعات حاصل با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
    نتایج
    میزان بستری و مرگ به ازای هر صد هزار نفر جمعیت در سال به ترتیب 6/21 و 9/3 می باشد. میانگین سن برای بیماران فوت شده در اثر حادثه سوختگی 8/30 سال و برای بیماران دچار خود سوزی 3/28 سال بود. وسعت سوختگی در بیماران حادثه ای از 5 تا 95 درصد با یک میانگین70% و در بیمارانی که به دلیل خودسوزی فوت شده اند،90% بود. متوسط روز بستری بیماران فوت شده 7 روز با دامنه تغییرات 1 تا 96 روز بوده است. نسبت جنسی (مرد به زن) در بیماران حادثه ای (6/0) با گروه خودسوزی (4/0) متفاوت بود (05/0p<). مایعات اشتعال زا بیشترین علت (47%) در سوختگی های حادثه ای و نفت (97%) بیشترین عامل در خودسوزی ها بود.
    نتیجه گیری
    در این مطالعه بیشترین میزان مرگ در گروه سنی11-20 سال بود. سطح سوختگی و خود سوزی از مهمترین فاکتورهای همراه با افزایش میزان مرگ بودند.
    کلیدواژگان: سوختگی، اپیدمیولوژی، خودسوزی، مورتالیتی
  • فرشته اشتری، احمد چیت ساز، مهدی شیشه گر صفحات 244-248
    مقدمه
    مولتیپل اسکلروزیس از بیماری های شایع نورولوژیک در افراد جوان می باشد که علائم بالینی متنوعی دارد. سردرد دربسیاری از بیماران مبتلا بهMS دیده می شود که با توجه به افزایش این بیماری در اصفهان به منظور تعیین شیوع سردرد دراین بیماران مطالعه حاضر انجام گرفت.
    روش کار
    این مطالعه به صورت توصیفی- مشاهده ای-مقطعی در بیماران مبتلا به MS مراجعه کننده به کلینیک های نورولوژی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در نیمه اول سال1380 انجام شد. اطلاعات مربوطه توسط پرسشنامه گردآوری گردیده و سپس توسط نرم افزار SPSS ورژن 11 مورد آنالیز آماری قرار گرفت.
    نتایج
    از 100 نفربیمار مورد مطالعه67% سردرد داشتند که 58 نفر (6/86%) از بیماران زنان بودند. سردرد تنشی در 7/47% و سردرد میگرنی در 3/34% وجود داشت. از کل بیماران 23 نفر (23%) مبتلا به سردرد میگرن بودند. 36 نفرقبل از ابتلا به MS سردرد داشتند که در 8/52% پس از بروز MS تشدید یافته بود. 7 نفر (4/10%) ازبیماران در شروع MS سردرد داشته اند و در 5 نفر از بیماران (8/6%) سردرد تنها تظاهر اولیه بیماری MS بوده است و علایم نرولوژیک به فاصله کوتاهی بعد ازآن شروع شد.
    نتیجه گیری
    بر اساس مطالعه حاضر سردرد در بیماران ام اس شایع است به طوری که سردرد میگرنی در این بیماران شایعتر ازافراد جامعه وجود دارد، لذا با توجه به سردرد در بیماران ام اس تعیین نوع و ارتباط آن با حملات ام اس حایز اهمیت است.
    کلیدواژگان: مولتیپل اسکلروزیس، سردرد، میگرن
  • علیرضا مولوی پور، علیرضا عبدالهی، مصطفی داستانی، مریم مجتبوی صفحات 244-248
    مقدمه
    اکینوکوکوزیس قلبی عارضه نادر و بالقوه کشنده بیماری کیست هیداتیک است که تشخیص و درمان آن به واسطه تنوع تظاهرات آغازین، علایم و نشانه ها، و عوارض متعدد و گاه غیر قابل پیش بینی درمان جراحی آن، همواره با مشکلات متعددی رو به رو بوده است. در این مطالعه، نتایج حاصل از درمان جراحی10 مورد اکینوکوزیس قلبی که در بیمارستان قلب شهید مدنی تبریز انجام شده است، مورد بررسی قرار می گیرد.
    روش کار
    این مطالعه آینده نگر بر10 مورد کیست هیداتید قلب طی سالهای 1371 تا 1383 در بیمارستان شهید مدنی تبریز انجام شد که اطلاعات مربوط به این بیماران به وسیله پرسشنامه های طراحی شده به همین منظور جمع آوری و نتایج حاصله به وسیله نرم افزارSPSS استخراج گردیده است.
    نتایج
    از 10 بیمار مورد مطالعه، 7 بیمار مونث و 3 بیمار مذکر و سن متوسط بیماران 6/24 سال بود. درمان جراحی در تمام این بیماران از طریق استرنوتومی میانی و بای پس قلبی-ریوی و شامل پونکسیون کیست و استریل کردن آن با استفاده از تزریق سالین هیپرتونیک و سپس از بین بردن کامل کیست بود. یکی از بیماران در زمان جراحی فوت کرد و دیگری یک سال بعد دچار کیست هیدا تید مغزی شد.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج به دست آمده طی این مطالعه، درمان جراحی کیست هیداتید قلب یک درمان بی خطر به شمار می رود و تجویز مبندازول یا آلبندا زول برای 6 تا 24 ماه پس از جراحی قلب، به منظور کاهش میزان عود در این بیماران توصیه می شود. کاهش سطوح سرمی یا منفی شدن آنتی بادی ضد اکینوکوکوس، نشان دهنده موفقیت درمان است.
    کلیدواژگان: اکینوکوکوزیس قلب، درمان جراحی، پیامد
  • کریم نیکخواه، پیام ساسان نژاد، محمد آردم، رضا کیانی صفحات 249-255
    مقدمه
    کریستال داروی جدیدی است که اخیرا در ایران به طور غیر قانونی و به میزان زیاد مصرف می شود. سوء مصرف این داروها می تواند باعث عوارض حاد و کشنده گردد. هدف از این گزارش هشدار درباره خطرات کشنده این دارو و معرفی نوع خاصی که در ایران منجر به مرگ می شود و همچین توضیح عوارض نرولوژیک آنست.
    گزارش موارد
    بیمار اول: مرد 26 ساله که به دنبال مصرف کریستال دچار فلج اندامهای تحتانی گردید و در نهایت با وقفه قلبی تنفسی درگذشت. بیمار دوم: زن 45 ساله ای که به دلیل مصرف کریستال با تشنج و اختلال هوشیاری به اورژانس اعصاب بیمارستان قائم آمد. سرانجام به دلیل ایست قلبی فوت نمود. بیمار سوممرد 32 ساله است که به دنبال مصرف مقادیر زیاد قرص های نشاط آور و کریستال دچار پاراپلژی شل شد. بر روی بدن بیمار راشهای پوستی واسکولیتی منتشر وجود داشت. بیمار علی رغم اقدامات درمانی، درگذشت. بیمارچهارم مرد 23 ساله ای است که به دنبال مصرف مقادیر زیاد کریستال به صورت تدخین و همچنین مصرف همزمان قرصهای نشاط آور دچار تشنج تونیک کلونیک ژنرالیزه گردید. در نهایت بیمار با حال عمومی خوب مرخص گردید.
    نتیجه گیری
    اخیرا متاسفانه مصرف داروهای نشاط آور در ایران زیاد شده است. این مقاله در مورد عوارض نورولوژیک این قبیل داروها هشدار می دهد.
    کلیدواژگان: کریستال، اکستیسی، آمفتامین
|
  • Naser Tayyebi Meibodi, Zari Javidi, Mahmoud Mahmodi Masoud Maleki Yalda Nahidi Monavar Afzalaghaei Bita Safaee Mohammad Ebrahimi Rad Pages 198-202
    Introduction
    Vitiligo is characterized with white patches on the skin and alteration of melanocytes in dermoepidermal junction. Autoimmune mechanisms with an underlying genetic predisposition are the most likely causes of vitiligo. This study was performed to evaluate immune disturbance in vitiligo and clarify its more details.
    Materials And Methods
    A total of 29 vitiligo patients and 21 healthy controls were included in this case control study.Complete blood count was measured and peripheral blood samples were evaluated flowcytometrically for surface antigenic markers including CD3, CD4, CD8, CD19, CD16, CD56 and CD25 for determining the percentage and total number of various lymphocyte subgroups. Patients with different clinical subtypes were compared with each other and controls in terms of the flowcytometry results. Obtained information was assessed by SPSS statistical software.
    Results
    Total numbers of CD3+, CD8+ T cells, B cells and CD25+ cells were significantly increased in generalized type vitiligo patients in comparison with localized type. CD25+ cells were also increased significantly in generalized and stable types of vitiligo compared with healthy controls and finally the total number of lymphocytes was significantly decreased in localized type vitiligo patients in comparison with healthy controls.
    Conclusion
    Our data indicate cellular immune disturbance in vitiligo. Disorders of immune regulatory system may play a major role in this context. Significant CD25+ or regulatory T cells increment in different clinical subtypes of the disease is in favor of the above hypothesis. Later and larger studies may result in new and effective routs of treatment for vitiligo acting through regulating immune system.
    Keywords: Flowcytometry, Lymphocyte, Peripheral blood, Vitiligo
  • Afsoon Fazlinejad, Afsaneh Mohammadi, Behrouz Mottahedi, Jamil Esfahanizadeh Pages 203-208
    Introduction
    RV function using myocardial velocities before and after a CABG is unknown. CABG on the beating heart without cardiac- pulmonary bypass (off- pump) has gainad increasing popularity. Improved post operative ventricular function has been cited as an advantage over on- pump surgery.
    Materials And Methods
    A total of 36 pts (26 male and 10 female) with significant coronary artery disease underwent elective CABG, between March 2005 and June 2006. All had pulsed wave TDI and mmode imaging obtained from the apex, visualising the tricuspid free wall annulus. Amplitude of TV annulus displacement and RV systolic and diastolic velocities were compared before and 5 days after surgery. Regional mitral annular velocities were also studied for comparison.
    Results
    Altogether 21 pts Underwent off- pump CABG. Each subject had a mean 2.6 grafts. All left ventricular regional velocities showed a non significant reduction after surgery. TAM and both systolic (S) and diastolic (E & L) velocities in the RV decreased considerably 5 days after CABG. S 12.6 vs 7.7, E 10.8 vs. 7, A 6.6 vs 9, (p=0.000). The off- pump group had a similar trend with no evidence of preserved RV function compared to the on- pump group.
    Conclusion
    Systolic and diastolic RV function, as assessed by DTI and TAM decreased significantly after CABG. TDI can provide a simple and noninvasive qualitative method for assessing and monitoring of RV function after surgery. Off- pump CABG cannot prevent this malfunction.
    Keywords: CABG, Echocardiography, Function, Right ventricular, Tissue Doppler
  • Hassan Boskabadi, Gholamalimamouri, Mehran Nori, Hosein Ayatollahi, Habib Esmaeily Pages 209-214
    Introduction
    Minerals and trace elements such as zinc and copper have significant influence on development and growth of fetus and newborn. The purpose of this study was to determine the relationship between low birth weight and maternal, neonatal zinc, copper status.
    Materials And Methods
    This is a case-control study, which was done in Ghaem hospital, Mashhad University over one year from September 2006 to September 2007. The study consisted of 65 infants with birth weight < 2500 gr and 65 infants with ≥ 2500 g and their mothers’ as case and control groups, respectively. Cord and maternal blood samples collected at delivery were analyzed by atomic absorption spectrophotometry for zinc and copper levels.
    Results
    Mean serum zinc levels in maternal and the cord blood were 6.35+2.09 mmol/l, 12.77+3.83 mmol/l and 7.57+1.75 mmol/l, 13.18+2.69 mmol/l of case and control groups, respectively (p<0.05). The mean copper levels in maternal and cord blood were 21.82+4.45 mmol/l, 5.12+1.54 mmol/l and 21.19+5.34 mmol/l, 3.65+2.04 mmol/l of control and case groups, respective (p<0.05).
    Conclusion
    This study indicated that mothers with the zinc level of less than 6.4 mmol/l were 3.8 time more at risk of having infant with the birth weight of less than 2500 gr. Lower maternal weight, was associated with increased risk of having low birth weight infants.
    Keywords: Copper, Infant Low Birth Weight, Mothers, Neonate, Zinc
  • Mohammad Javad Mojahedi, Farzaneh Sharifipour, Maryam Hami, Masoud Saghafi, Bita Dadpour, Nayereh Saadati Pages 215-219
    Introduction
    Accentuation of bone loss is one of the most important skeletal complications after transplantation. Early diagnosis and treatment of osteopenia and osteoporosis reduce risk of fractures and prevent the aggravation of it by using corticosteroid after kidney transplantation.
    Materials And Methods
    A total of 50 patients that received graft during the research time, 31 of them completed it. They were screened for decreased bone mineral density at baseline, 6 and 12 months after transplantation with dual-energy x-ray absorptiometry (DEXA) of lumbar spine and hip.
    Results
    A total of 31 patients [17 (55.8%) female and 14 (45.2%) male] with end stage renal disease entered the study. The mean age of patients in both genders were 39.67±14.5 years (range: 20-67years). Replacement therapy in 24 patients (77.4%) was hemodialysis and in 7 patients (22.6%) was peritoneal dialysis. Before transplantation, the mean of T-score in femoral neck and lumbar vertebra were -0.88±1.19 and-0.37±1.12 respectively, osteopenia was found in 41.9% and 29% of each region. On 6 months after transplantation, the mean of T-score in femoral neck and lumbar vertebra -1.42±0.95 and -1.41±1.36 respectively. Incidence of osteopenia in each region was 83.9% and 64.5% in turn. We tried to examine them in the first year after transplantation, the mean of T-score in femoral neck was-1.13±1.11 and in lumbar vertebra was -1.29±1.33. After 6 months, bone mass reduction was significant (p<0.05), but there was not any significant difference between 6 and 12 months following transplantation (p>0.05).
    Conclusion
    Bone losswas highest in the first 6 months after transplantation. Then, treatment was necessary during this period of time.
    Keywords: Bone densitometry, Renal Transplantation, Osteopenia, Osteoporosis
  • Ali Reza Molavipour, Ali Reza Abdollahi, Hassan Dastani, Maryam Mojtabavi Pages 244-248
    Introduction
    Cardiac echinococcosis is an uncommon and potentially fatal complication of hydatid cyst disease, which has an intricate diagnosis and treatment because of various presentation, diverse signs and symptoms, and abundant and sometimes unpredictable complications. This study reviewed the results of surgical treatment of 10 cases of cardiac echinococcosis.
    Materials And Methods
    This case of series was done in ten cases of cardiac echinococcosis underwent surgical treatment at Shahid Madani Heart Hospital, Tabriz, in a 12 years period (1992-2004). For collecting data a questionnaire was used and statistical analysis was performed with SPSS software and descriptive statistical methods.
    Results
    There were 7 female and 3 male patients (F/M Ratio=1.75/1). The mean age of patients was 24.6 years old. All patients operated through median sternotomy with cardiopulmonary bypass. Surgical treatment included puncture of cyst and sterilization with hypertonic saline solution and total cyst extirpation. There was preoperative mortality and cerebral hydatid cyst occurred in another patient one year later. All patients received albendazol pre- and post-operation.
    Conclusion
    According to the results of this study, surgical treatment of cardiac hydatid cyst seems to be a safe approach. It is recommended that patients should receive mebedazole or albendazole for 6 to 24 months after surgery. Reduction of serum levels of antibodies against echinococcus or a negative result signifies a successful treatment.
    Keywords: Cardiac echinococcosis, Outcome, Surgical treatment