باورهای خودکارآمدی و اضطراب امتحان در دانشجویان دانشگاه های آزاد خراسان جنوبی

امروزه نقش و اهمیت باورها و تصورات افراد از توانایی های خود در شئون مختلف زندگی (اعم از تحصیل و شغل) بیش از پیش روشن گردیده است. این نقش و اهمیت با تاکید نظام های آموزشی بر خود راهبری در یادگیری دو چندان گردیده است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین باورهای خودکارآمدی و اضطراب امتحان در دانشجویان دانشگاه های آزاد خراسان جنوبی انجام گرفت. روش تحقیق: این تحقیق یک مطالعه ی توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری در این مطالعه دانشجویان دانشگاه های آزاد خراسان جنوبی بودند. نمونه های مورد نظر شامل 405 آزمودنی بودند که به شیوه ی نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب گردیدند. ابزارهایی که برای جمع آوری اطلاعات استفاده گردید عبارتند از: پرسشنامه ی استاندارد شده ی باورهای خود کارآمدی و پرسشنامه ی اضطراب امتحان. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS و روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و آزمون معنی داری t استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد میان خودکارآمدی و اضطراب امتحان رابطه ی معنی داری در سطح 01/0p< وجود دارد. در بررسی رابطه ی بین متغیرهای فردی با اضطراب امتحان و باورهای خودکارآمدی تنها بین معدل دیپلم و باورهای خودکارآمدی رابطه ی معنی داری در سطح 05/0>p به دست آمد. در بررسی میانگین نمرات آزمودنی ها بر حسب جنسیت تنها در متغیر اضطراب امتحان تفاوت معنی دار بود. با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد توجه به باورها و تصورات افراد از توانایی های خود برای بهبود بهداشت روانی و در نتیجه بهبود عملکرد تحصیلی و شغلی آتی آنان بسیار موثر و ارزشمند باشد. پیشنهاد می گردد برای ارتقاء و بهبود باورهای خودکارآمدی، علاوه بر گنجاندن دروسی در برنامه درسی دانشجویان، اساتید دانشگاه ها و معلمان به منظور ارتقاء و بهبود باورهای خودکارآمدی دانشجویان و دانش آموزان آموزش های لازم را ببینند.