اثر افزودن دگزامتازون در زمان های مختلف به استیل سیستئین بر روی التیام زخم قرنیه در سگ

هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر ترکیب استیل سیستئین و دگزامتازون در زمان های مختلف، بر زخم های تجربی قرنیه در سگ بود. زخم های تجربی به عمق حدودا یک سوم در مرکز قرنیه هر دو چشم پانزده قلاده سگ نژاد مخلوط، به روش جراحی ایجاد گردید. چشم ها به پنج گروه شش تایی تقسیم شدند. گروه 1 از روز اول بعد از جراحی با یک قطره استیل سیستئین 3% و یک قطره دگزامتازون 1/0% درمان شد. گروه 2 از روز اول بعد از جراحی تا روز پانزدهم با دو قطره استیل سیستئین 3% و از روز پانزدهم با یک قطره استیل سیستئین 3% و یک قطره دگزامتازون 1/0% درمان شد. گروه 3 از روز اول بعد از جراحی با دو قطره استیل سیستئین 3% درمان شد. گروه 4 از روز اول بعد از جراحی با دو قطره دگزامتازون 1/0% درمان شد. گروه 5 (گروه کنترل) از روز اول بعد از جراحی با دو قطره سرم فیزیولوژیک درمان شد. تمام چشم ها به مدت بیست و پنج روز و روزانه در فواصل دو ساعته از ساعت هشت صبح تا شش بعد از ظهر درمان شدند. استفاده از دگزامتازون بلافاصله پس از جراحی (گروه 4) سبب تاخیر در بهبود زخم نشده و کدورت قرنیه را به شکل معنی دار کاهش داد. همچنین اضافه نمودن دگزامتازون به استیل سیستئین از روز 15 (گروه 2) کدورت قرنیه را در دو ماه بعد از جراحی به شکل معنی داری کاهش داد اما همراه ساختن دگزامتازون با استیل سیستئین از روز اول بعد از جراحی (گروه 1) سبب تاخیر معنی دار در بهبود زخم شد. از این تحقیق نتیجه گیری می شود که استفاده از استیل سیستئین 3% و دگزامتازون 1/0% بلافاصله بعد از جراحی می تواند باعث تاخیر در التیام زخم شود. همچنین استفاده از این داروها به تنهایی نمی تواند باعث کاهش کدورت قرنیه گردد ولی استفاده از ترکیب آن ها با یکدیگر، ممکن است باعث کاهش کدورت قرنیه در طولانی مدت بعد از قطع داروها گردد، هر چند به نظر می رسد انجام مطالعات بیشتر با استفاده از گروه های بزرگتر برای مشخص کردن تاثیر این دو دارو بر روی زخم های تجربی قرنیه در سگ ضروری باشد.