دقت سونوگرافی در اندازه گیری مقدار ادرار باقیمانده در مثانه در بیماران دچار بزرگی خوش خیم پروستات

در بیماران دچار بزرگی خوش خیم پروستات، اندازه گیری مقدار باقیمانده ادراری در مثانه یک معیار تجربی برای تشخیص، درمان و پیگیری می باشد. هدف این مطالعه ارزیابی دقت سونوگرافی در اندازه گیری مقدار باقیمانده ادراری در مثانه در مقایسه با روش استاندارد و دقیق اندازه گیری بوسیله زدن کاتتر به مثانه می باشد.
این مطالعه در 60 بیمار متوالی که طی سال 1386 با تشخیص بزرگی خوش خیم پروستات در بخش ارولوژی بستری شده بودند انجام شد. میانگین سن بیماران 33/8±10/67 سال بود. در تمامی بیماران با مثانه پر و بعد از ادرار کردن ابتدا باقیمانده ادارای بوسیله سونوگرافی در حالت خوابیده و بلافاصله بعد از آن با زدن کاتتر به مثانه اندازه گیری شد.
یا فته ها: در این مطالعه، تعداد کل 60 بیمار مطالعه شدند (متوسط سن 33/8±10/67 سال).تفاوت سونوگرافی و اندازه گیری با کاتتریزاسیون در مقادیر ادرار باقیمانده کمتر از 50 میلی لیتر، 86/0±89/7 میلی لیتر، در مقادیر ادراری 100-51 میلی لیتر، 87/1±46/14 میلی لیتر و در مقادیر ادراری بیشتر از 100 میلی لیتر، 99/2±73/32 میلی لیتر بود.
در بیمارانیکه بزرگی خوش خیم پروستات دارند سونوگرافی از راه شکم یک روش غیرتهاجمی برای تعیین مقدار باقیمانده ادراری است.