مطالعه پیگیرانه عملکرد نظام تربیت تکنسین آموزشکده های فنی و حرفه ای ایران

آموزش، به عنوان یک عامل اساسی در توسعه پایدار، همواره مورد تاکید و توجه برنامه ریزان توسعه بوده است. با وجود این، حجم دانش آموختگان بیکار و مشکل بازار کار در جذب دانش آموختگان سطوح مختلف از یک سو و ظرفیتهای محدود در سطوح آموزش عالی از سوی دیگر، برنامه ریزان آموزشی در حوزه فنی و حرفه ای را به نوعی بازنگری و اصلاح برنامه ها فرا می خواند. این تحقیق نیز با این هدف انجام شده است تا با استفاده از یک مطالعه پیگیرانه عملکرد نظام تربیت تکنسینهای آموزشکده ها در ارتباط با بازار کار بررسی شود. هدف نهایی در این تحقیق بررسی کارایی بیرونی نظام تربیت تکنسین در آموزشکده های فنی است که با بررسی میزان اشتغال و نحوه آن و نظرسنجی از دانش آموختگان صورت می پذیرد. همچنین، هدفهای تفصیلی عبارت اند از: بررسی میزان اشتغال و مرتبط بودن شغل با تحصیلات، میزان انطباق با موقعیت شغلی، میزان خوداشتغالی دانش-آموختگان، پیشرفت حرفه ای، ارزیابی کیفیت آموزشکده ها و آموزش آنها از نظر دانش آموختگان و میزان نیاز به تحصیلات تکمیلی. این تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی و با تمرکز بر روند تحصیلی دانشجویان با استفاده از نمونه های انتخابی آموزشکده های سه شهر صورت گرفته است. براساس نتایج طرح تحقیق پیگیرانه بررسی میزان جذب دانش آموختگان آموزشکده های فنی و حرفه ای در رشته های مختلف و اشتعال آنان در مشاغل مرتبط، 62 درصد دانش آموختگان این آموزشکده ها شاغل و بیش از 60 درصد آنان تکنسین هستند. همچنین، 81 درصد از شاغلان، مشاغل مرتبط با تحصیلات خود را به دست آورده و در موقعیت شغلی خود بدون مشکل تطبیق یافته اند. فقط 23 درصد از شاغلان خود اشتغال هستند. بدین ترتیب، می توان گفت که اجرای برنامه تربیت تکنسین و اشتغال دانش آموختگان در کشور ایران با موفقیت همراه بوده است.