مقاله کامل: تاثیر کربوهیدرات های غیرفیبری بر مدل مرتبه اول کنتیک ناپدید شدن سلولز در شرایط برون تنی (in vitro)

در این آزمایش تاثیر منابع مختلف کربوهیدرات های غیرفیبری (NFC) (شامل ساکارز یا نشاسته) بر مقدار و نرخ هضم سلولز خالص، pH محیط کشت و غلظت نیتروژن آمونیاکی در شرایط برون تنی (in vitro) ارزیابی شد. تیمارها عبارت بودند از سلولز تجاری که به صورت مکمل نشده و یا مکمل شده با ساکارز یا نشاسته یا مخلوط مساوی از آن ها به مقدار 467 میلی گرم کربوهیدرات غیرفیبری به ازای هر گرم سلولز به مدت 24، 48 و 96 ساعت در دمای 39 درجه سانتی گراد کشت داده شدند. سپس بعد از گذشت هر یک از مدت زمان های مذکور، pH محیط کشت، غلظت نیتروژن آمونیاکی و مقدار سلولز باقیمانده اندازه گیری شدند. کنتیک ناپدید شدن سلولز با استفاده از مدل نمایی (D(t) = D(i).exp (-k. time) + I) ارزیابی شد که در آن D(t)عبارت از بخش دارای پتانسیل هضم، D(i)، بخش باقیمانده، k، نرخ هضم سلولز و I، بخش غیر قابل هضم هستند. افزودن NFC باعث کاهش معنی داری (P<0.01) در ناپدید شدن سلولز شد. ثابت نرخ ناپدید شدن سلولز برای تیمار مکمل نشده با NFC در مقایسه با سلولز مکمل شده باNFC به طور معنی داری (P<0.05) بیشتر بود. بخش غیر قابل هضم سلولز در تیمارهای حاوی ساکارز و ساکارز + نشاسته در مقایسه با تیمار مکمل نشده به طور معنی داری (P<0.05) بیشتر بود. افزودن NFC باعث کاهش معنی داری (P<0.01) در pH محیط کشت شد در حالیکه بر غلظت نیتروژن آمونیاکی (میلی گرم در دسی لیتر) تاثیر معنی داری (P>0.05) نداشت.