بررسی میزان هوشیاری و به خاطرآوردن دراعمال جراحی رینوپلاستی همراه با بی حسی موضعی و سدیشن وریدی

بیداری در حین عمل به معنی آگاهی بیمار از درد و یا درک هر نوع تحریکات جراحی در حین عمل است که ممکن است همراه با یادآوری یا بدون یادآوری باشد و ممکن است باعث اثرات سوء بر روی بیمار شود و گاهی بعنوان بدترین تجربه بیمارستانی بیماران تلقی می-شود. هدف از این مطالعه، بررسی میزان هوشیاری بیمار در حین عمل و میزان به خاطر آوردن بعد از عمل بود.
در این کارآزمایی بالینی، در 52 نفر که عمل جراحی پلاستیک بینی با بی حسی موضعی همراه با سدیشن وریدی شده بودند، میزان آگاهی و یادآوری در مصرف دو داروی میدازولام و پروپوفول بررسی شد. در حین عمل، در سه مرحله تزریق لیدوکائین، مرحله استئوتومی ومرحله گچ گیری بینی و پانسمان که به نسبت بقیه مراحل دردآورتر بودند و استرس بیشتری وارد می کردند، میزان عکس العمل بیماران و میزان آگاهی آنها بررسی شد. هم چنین از بیماران در 2 ساعت بعد از عمل و بعد از یک هفته درمورد یادآوری این مراحل سئوال شده است.
درجه میزان آگاهی در دو گروه در سه مرحله تفاوت معنی-داری با هم نداشت. اما درجه یادآوری 2 ساعته در مرحله استئوتومی در گروه میدازولام 3/42 درصد و در گروه پروپوفول 2/85 درصد بود که تفاوت معنی داری را نشان داد (001/0 =p). میزان یادآوری در 2 هفته بعد تفاوتی با یادآوری 2ساعته نداشت. میزان رضایت جراح در گروه میدازولام بطور معنی داری بیشتر ازگروه پروپوفول بود (011/0 =p).
هر دو داروی میدازولام و پروپوفول داروی مناسبی جهت سدیشن می باشند، ایجاد خواب مناسب می کنند، بیمار کاملا آرام وهمکار است و آمنزی مناسب می دهند، اما میدازولام آمنزی بهتری می دهد که می-توان مصرف آنرا بصورت انفوزیون در سدیشن توصیه نمود.