اثر آستیگماتیسم تجربی ایجاد شده یکطرفه بر دید عمق

مقدمه تاری دید ناشی از آستیگماتیسم و عیوب انکساری اسفریکال باعث کاهش دید عمق و نیز آمبلیوپی در کودکان می شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر نوع و میزان آنایزومتروپی مایوپیک و هایپروپیک آستیگمات تجربی یکطرفه بر دید عمق می باشد.
روش کار این مطالعه به روش توصیفی مداخله ای بر 60 فرد طبیعی در سال 1387 درگروه آموزشی بینایی سنجی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. پس از معاینات اولیه و انجام ریفراکشن میزان دید عمق اولیه با استفاده از تست تیتموس وTNO تعیین گردید. سپس با استفاده از عدسی های سیلندریک مثبت و منفی با مقادیر 1 تا 4 دیوپتر در سه محور مایل (45 درجه)، افقی (180 درجه) و عمودی (90 درجه)، آنایزومتروپی مایوپیک و هایپروپیک آستیگمات یکطرفه در سه محورفوق ایجاد شده و میزان دید عمق با دو تست تیتموس و TNO اندازه گیری شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.افرادی که دارای سابقه آمبلیوپی، استرابیسم آشکار، مشکلات پاتولوژیک، هتروفوریای بیش از 4 پریزم دیوپتر و یا پاسخهای فیوژنی غیر طبیعی بودند از مطالعه حذف شدند. همچنین از آزمون های فرید من و ویلکاکسون هم استفاده شده است.
نتایج میانگین دید عمق در تمام افراد قبل از مداخله 78/2± 83/40 ثانیه بر کمان با تست تیتموس و 59/6 ±50 /31 ثانیه بر کمان با تست TNO بود. میزان دید عمق با هر دو تست تیتموس و TNO به وسیله نوع و مقادیر مختلف آنایزومتروپیای محوری به طور معنی داری کاهش یافت (001/0 p<). بیشترین میزان کاهش دید عمق مر بوط به آنایزومتروپیای مایوپیک و هایپروپبک آستیگمات با مقدار 4 دیوپتر در محور مایل بود که با تستTNO به ترتیب برابر با 5/271 ±1930 و 6/518±1780 ثانیه بر کمان و با تست تیتموس برابر با 4/101 ± 33/773 و 9/179 ±33/693 ثانیه بر کمان بود نتایج همچنین نشان داد در مقایسه بین میانگین دید عمق چه در نوع آنایزومتروپی ایجاد شده مایوپیک آستیگمات و چه در نوع هایپروپیک آستیگمات در سه محور مایل، موافق قاعده و مخالف قاعده اختلاف معنی داری وجود دارد (000/0p<).
نتیجه گیری آنایزومتروپیای محوری اصلاح نشده علاوه بر کاهش دید عمق و اثرات مخرب بر توسعه دید دو چشمی می تواند باعث آمبلیوپی گردد. آنایزومتروپیای محوری موافق قاعده اثرمخرب کمتری را نسبت به نوع مایل و مخالف قاعده بر روی دید عمق دارد.