مورد نگاری: گزارش یک مورد کاردیومیوپاتی تحدیدی ناشی از آمیلوئیدوز قلبی ثانویه

مقدمه کاردیومیوپاتی تحدیدی که به صورت افزایش سفتی دیواره بطنی توصیف می شود شیوع کمتری نسبت به کاردیومیوپاتی های هیپرتروفیک و اتساعی دارد. این اختلال در 50% موارد ایدیوپاتیک بوده و در 50% موارد ناشی از یک اختلال بالینی خاص و در راس آنها انفیلتراسیون ناشی ازآمیلوئیدوز می باشد. آمیلوئیدوز قلبی عموما به صورت آمیلوئیدوز اولیه در سیر دیسکرازی های ایمونوسیتی دیده می شود، اگر چه این بیماران شواهد پاتولوژیک ابتلای قلبی را در اتوپسی نشان می دهند، لیکن فقط حدود 3/1 بیماران با آمیلوئیدوز اولیه دارای شواهد بالینی بیماری قلبی هستند. در این گزارش یک مورد نادرآمیلوئیدوز قلبی ثانویه که به صورت کاردیومیوپاتی تحدیدی کلاسیک تظاهر نموده ارائه می شود. توبرکولوز ریوی به عنوان محتمل ترین علت آمیلوئیدوز ثانویه در بیمار تا ئید گردید.
معرفی بیماردر این گزارش مردی46 ساله معرفی می گردد که با تابلوی نارسایی احتفانی قلب در بخش قلب بستری و تشخیص کاردیومیوپاتی تحدیدی در اکوکاردیو گرافی همراه با ولتاژ پایین در الکتروکاردیوگرافی برای بیمار تایید گردیده است. به منظور تایید علت کاردیومیوپاتی تحدیدی بیوپسی لثه انجام گردید که رسوبات آمیلوئیدوز تایید گردید.
نتیجه گیریدر این گزارش یک مورد نادر آمیلوئیدوز قلبی ثانویه که به صورت کاردیومیوپاتی تحدیدی کلاسیک و تابلوی بالینی نارسایی احتقانی بیشرونده قلب تظاهر نموده ارائه می شود و توبرکولوز ریوی به عنوان متحمل ترین علت آمیلوئیدوز ثانویه در بیمار تایید گردید.