مطالعه اثر آنتی اکسیدانتی هایپوتائورین در کاهش آسیب های ناشی از استرس اکسیداتیو در رشد جنین های موش سوری حاصل از لقاح آزمایشگاهی

در بدن مکانیسم های متعددی در برابر ROS وجود دارد اما در شرایط آزمایشگاهی این سیستم دفاعی وجود ندارد و تولید رادیکال های آزاد نیز بیشتر است.هدف از این مطالعه بررسی مورفولوژیکی آسیب های حاصل از استرس اکسیداتیو و اثرات آنتی اکسیدانتی هایپوتائورین در دو شرایط طبیعی و تنش اکسیداتیو بر روند رشد رویان های موش سوری در محیط کشت است.
بعد از انجام لقاح، زیگوت ها در محیط HTF حاویmg/ml BSA 4 در گروه های مختلف کشت داده شدند. برای بررسی اثر استرس اکسیداتیو، زیگوت ها را به مدت یک ساعت در غلظت های مختلف H2O2 کشت داده شدند و برای مطالعه اثر هایپوتائورین در شرایط استرس اکسیداتیو زیگوت ها بعد از کشت در غلظت 10 میکرومول H2O2 در غلظت های مختلف هایپوتائورین کشت داده شدند و اثر هایپوتائورین برروند رشد جنین ها با افزودن غلظت های مختلف آن به محیط کشت بدون تنش اکسیداتیو بررسی شد.
رشد جنین ها پس از قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض H2O2 به شدت کاهش یافت که در غلظت های بالا مشخص تر بود. هایپوتائورین تا حدودی آسیب های ناشی از تنش اکسیداتیو را مهار و باعث بهبود روند رشد جنینی، کیفیت جنین ها، مورفولوژی جنین ها و افزایش میزان شکافتگی جنین های کشت داده شده گردید (P<0.05).
برای مقابله با اثرات سوء ROS در سیستم کشت جنینی از آنتی اکسیدان های گوناگونی می توان استفاده کرد. این مطالعه نشان داد که استرس اکسیداتیو باعث آسیب های جنینی و کاهش روند رشد جنینی و افزودن هایپوتائورین باعث بهبود روند رشد جنینی می شود. براساس یافته های این مطالعه افزودن آنتی اکسیدانت هایی نظیر هایپوتائورین به محیط کشت های جنینی توصیه می شود.