خصوصیات بالینی، آزمایشگاهی و اپیدمیولوژیک بیماران مبتلا به کتواسیدوز دیابتی در کودکان تبریز

دیابت تیپ یک شایع ترین بیماری متابولیک دوران کودکی است. 40-20 درصد تظاهر این بیماری می تواند به صورت کتواسیدوز دیابتی باشد، که در این صورت باعث افزایش میزان مرگ و میر می شود. هدف از این مطالعه بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک، بالینی و آزمایشگاهی کتواسیدوز دیابتی در کودکان می باشد.
در یک مطالعه گذشته نگر، پرونده 175 کودک مبتلا به کتواسیدوز دیابتی مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی کودکان تبریز در طی سالهای 86-80 مورد بررسی قرار گرفتند. متغیرهای مورد نیاز، بر مبنای فرم جمع آوری اطلاعات از پرونده ها استخراج شدند. علائم اپیدمیولوژیک، بالینی و آزمایشگاهی بررسی شدند.
میانگین سنی بیماران 3/2 ± 0/8 سال بود که شامل 4/43 درصد پسر (76 نفر) و 6/56 درصد دختر (99 نفر) بودند. 32 درصد بیماران (56 بیمار) در فصل پاییز بستری شده بودند. علائم اولیه شایع به ترتیب پلی دیپسی و پلی اوری (6/44%، 87 مورد)، استفراغ و ضعف (1/17%، 30 مورد) و درد شکم (1/9%، 16 مورد) بودند. در زمان پذیرش 6/64 درصد (113 مورد) هوشیار 9/34 درصد (61 مورد) خواب آلود و 6/0 درصد (1 مورد) در کومای عمیق بودند. مدت زمان بین شروع علائم اولیه و تشخیص کتواسیدوز دیابتی 4/9±5/9 روز بود.
با توجه به اینکه تظاهر کتواسیدوز شدید در مطالعه ما بالا بود، باید با افزایش آگاهی عمومی مردم سعی شود تا در کمترین زمان ممکن تشخیص بیماری داده شود و همواره کتواسیدوز در تشخیص افتراقی با بیماری های حاد کودکان قرار گیرد.