دیدگاه پرستاران د رمورد آموزش به بیمار، عوامل بازدارنده و تسهیل کننده آن درشهر سنندج سال 1386

آموزش به بیمار موجب کاهش هزینه ها، طول مدت بستری در بیمارستان، اضطراب بیماران وافزایش رضایت بیماران از مراقبت های بهداشتی می شود. این بررسی با هدف تعیین دیدگاه پرستاران درمورد آموزش به بیمار، عوامل بازدارنده وتسهیل کننده آن درشهرسنندج انجام شده است.
این بررسی یک مطالعه توصیفی– مقطعی است که دیدگاه 155 پرستار شاغل در بیمارستان های آموزشی شهر سنندج درمورد عوامل بازدارنده وتسهیل کننده آموزش به بیمار درسال1386 مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه پژوهشگرساخته شامل دیدگاه پرستاران در مورد آموزش به بیمار(14سؤال)، عوامل بازدارنده وتسهیل کننده آموزش به بیمار(هرکدام 10 سؤال) بود واز مقیاس لیکرت برای سنجش سؤالات استفاده گردید. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS وشاخص های آمار توصیفی، آزمون های تی ومجذور کای انجام شد.
اکثریت پرستاران 157نفر(7/94درصد) دارای نظر مثبت نسبت به آموزش به بیماربودند. اکثریت پرستاران 117نفر (6/77درصد) عوامل بازدارنده آموزش به بیمار را نداشتن دانش و مهارت از سوی آموزش دهنده برای شنا خت نیازهای یادگیری بیمار براساس نوع بیماری، 110نفر(9/70درصد) کمبود نیروی انسانی، 109نفر(1/71درصد) کمبود وقت، 114نفر (1/75درصد) عدم آمادگی جسمی و روحی بیمار در زمان اجرای آموزش ذکر کردند. عوامل تسهیل کننده آموزش به بیمار را 119نفر(6/78درصد) علاقه و مشارکت بیمار در برنامه ریزی و اجرای آموزش، 122نفر(6/80 درصد) علاقه آموزش دهنده به شناخت نیاز های یادگیری بیمار، 103نفر (2/67درصد) وجود مکان مناسب، 99نفر (7/64درصد) در نظر گرفتن امتیاز ویژه برای انجام آموزش به بیماردر زمان ارزشیابی ذکر کردند.
باتوجه به یافته های پژوهش لازم است با تامین نیروی انسانی لازم وبرگزاری دوره های آموزش ضمن خدمت در جهت رفع موانع موجود، اقدام شود تا پرستاران به نقش خود درمورد آموزش مددجویان بهای بیشتری دهند.