تعیین نسبت اضافه وزن و چاقی در دختران دانش اموز دبیرستانی شهر تبریز در سال 1380

اضافه وزن و چاقی از مشکلات شایع بهداشتی در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه از جمله کشور ما محسوب می شود و عامل خطر مهمی برای ابتلا به بیماری های مختلف و افزایش مرگ و میر می باشد. اضافه وزن و چاقی در دوران نوجوانی تا حد زیادی پیشگویی کننده وضعیت بدنی فرد در دوران بزرگسالی و میانسالی است. لذا مطالعه حاضر به منظور تعیین نسبت اضافه وزن و چاقی در دختران دبیرستانی 18-14 ساله تبریز انجام گرفت.
مطالعه به صورت توصیفی - مقطعی انجام گرفت. حجم نمونه 1518 نفر بودند که با روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی از نواحی 5 گانه تبریز انتخاب شدند. اضافه وزن بر اساس نمایه توده بدنی بزرگتر یا مساوی صدک 85 و کمتر از صدک 95 و چاقی بر اساس نمایه توده بدنی بزرگتر یا مساوی صدک 95 مقادیر نمایه توده بدنی برای هر گروه سنی تعریف شد.
نتایج مطالعه نشان داد که 16.4% (با حدود اطمینان 95%: 16.4-12.8%) از جمعیت مورد بررسی مبتلا به اضافه وزن یا چاقی بودند. به تفکیک نسبت اضافه وزن در 11.1% (با حدود اطمینان 95%: 12.7–9.5%) و چاقی در 3.6% (با حدود اطمینان 95%: 4.5- 2.6%) دختران دانش آموز دبیرستانی تبریز مشاهده شد. در جمعیت مورد مطالعه 8%(با حدود اطمینان 95%: 9.4-6.6%) شاخص توده بدنی کمتر از صدک 15 را داشتند. به نظر می رسد نسبت اضافه وزن و چاقی در دختران دانش آموز دبیرستانی تبریز به مراتب بیشتر از اکثر مطالعات انجام گرفته در سایر نقاط کشور در این گروه سنی و جنسی و کمتر از مطالعات انجام گرفته در آمریکا و برخی کشورهای همجوار است. در جمعیت مورد بررسی علاوه بر مشکل اضافه وزن و چاقی، مشکل کم وزنی (نمایه توده بدنی کمتر از صدک 15) هم قابل توجه است.