بررسی میزان موفقیت سونوگرافی در تشخیص و جااندازی انواژیناسیون روده با تنقیه سالین نرمال

انواژیناسیون یکی از علل عمده انسداد روده ای در دوران شیرخواری و کودکی است. استفاده روزافزون از سونوگرافی برای تشخیص انواژیناسیون و جااندازی آن با استفاده از سرم سالین نرمال، باعث بهبود نتایج درمان در مبتلایان به این عارضه شده است.
انمای سالین زیر نظارت سونوگرافی Real- time در 17 بیمار انجام شد. 16 مورد از این تعداد با موفقیت و بدون عارضه جاانداخته شد.
ما در این بررسی ارزش اولتراسون را در تشخیص و درمان انواژیناسیون در 21 کودک مراجعه کننده به مرکز پزشکی کودکان تبریز از اول تیرماه 1375 تا اول تیرماه 1376 به صورت آینده نگر مورد مطالعه قرار دادیم.
از 21 بیمار با تشخیص بالینی انواژیناسیون، 19 نفر دارای یافته های مشخصی در سونوگرافی بودند. نسبت مذکر به مونث 1.8 به 1 بود. تعداد موارد منفی کاذب صفر و مثبت کاذب 3 بود.(spe=40% sen=100%) میزان موفقیت کلی در تمام موارد ثابت شده انواژیناسیون 100% بود (تنها یک مورد عدم موفقیت مربوط به دیورتیکولیت مکل بود). ضخامت جدار روده بیش از 11 میلی متر، وجود علایم پرفوراسیون، پریتونیت و عود انواژیناسیون بیش از سه مرتبه به عنوان کنتراندیکاسیونهای جااندازی در نظر گرفته شد. به علت عدم مواجهه با رادیاسیون، نظارت آسان بر وضعیت بیمار در زمان جااندازی و نیز میزان بالای موفقیت این روش، انمای سالین زیر نظارت اولتراسون یکی از موفقترین روش های غیر جراحی برای درمان انواژیناسیون می باشد. عدم نیاز به جراحی و در نتیجه کاهش ریسکهای ناشی از عمل و بیهوشی و صرفه جویی در هزینه بیمارستانی نیز از مزایای دیگر این روش به شمار می رود.