بررسی تیپهای سرولوژیک سالمونلاهای جداشده از نمونه های بالینی و اثرات ضد میکروبی سفالوسپورینهای نسل سوم

عفونتهای ناشی از سالمونلاتیفی و سالمونلاهای غیر تیفی هنوز هم در اکثر نقاط جهان بویژه در کشورهای در حال توسعه از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. انواع مختلف سالمونلا در سالهای اخیر به طور فزاینده ای به آنتی بیوتیکهای رایج و مصرفی در درمان مقاوم می شوند. هدف اصلی از این مطالعه تعیین اثرات ضد میکربی پنج نوع آنتی بیوتیک از سفالوسپورینهای نسل سوم، به طریق in vitro بر روی 413 مورد از انواع مختلف سالمونلاها است که از نمونه های بالینی متفاوت در مرکز پزشکی کودکان تبریز جدا شده و مورد ارزیابی قرار گرفتند و نتایج حاصل از آن با داروهای رایج و مصرفی شامل (کلرامفنیکل، آمپی سیلین، تریمتوپریم - سولفامتاکسازول) مقایسه گردید تا از این رهگذر بتوان در درمان مناسب عفونتهای سالمونلایی، قدم موثری برداشت.
تعداد 413 سویه سالمونلایی جدا شده از نمونه های بالینی متفاوت از جمله مدفوع، خون یا مایع نخاع، مایع مفصلی و ترشحات زخم مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه های بالینی در محیطهای انتخابی و افتراقی شامل SS آگار، مکانکی آگار، SIM, EMB,SIM، Citrate, KIAو محیط غنی کننده Selenit broth، آبگوشت تریپتی کیس سوی براث، اگار خون دار و اگار شکلاتی و ژلوز ساده کشت شدند؛ با توجه به خصوصیات بیوشیمیایی تعیین هویت شده و سپس با استفاده از آنتی سرمهای سالمونلایی (bioMerieux) تعیین هویت نهایی به عمل آمد. تست حساسیت سویه های آزمایشی ایزوله شده با استفاده از روش دیسک دیفیوژن (Kirby- Bauer) انجام گرفت.
از 413 سویه مذکور 288 سویه (70%) از مدفوع، 95 سویه (23%) از خون، 10 سویه (%2.2) از مایع نخاعی، 9 سویه (%2.1) از زخم و دیگر ترشحات، 8 سویه (2%) از ادرار و 3 سویه (0.7%) از خلط جدا شده بود. در این بررسی پراکندگی سروتیپهای سالمونلایی شامل 292 مورد (%70) گروه سرمی B، 58 مورد (%14) گروه سرمیA، 39 مورد (%9.4) گروه سرمی C و 24 مورد (%5.8) سالمونلاتیفی بود. جمعا %93.4 از سالمونلاهای مطالعه شده غیر تیفی و 5.8% تیفی بود.
کلیه سروتیپ های سالمونلایی تحت مطالعه نسبت به سفالوسپورینهای نسل سوم (سفتریاکسون، سفتی زوگسیم، سفتازیدیم، سفوتاکسیم و سفوپرازون) حساس بودند و تنها مقاومت مشاهده شده در سالمونلاهای غیر تیفی بود که از 389 سویه، 82 مورد (%21) از آنها به سفوپرازون مقاومت نشان دادند.
مقاومت سالمونلاهای غیرتیفی به آمپی سیلین %98.7، به کلرامفنیکل %87.2 و به ترایمتوپریم - سولفامتاکسازول %58.6 بود. از سالمونلاهای تیفی 4% به آمپی سیلین، 1.3% به کلرامفنیکل، 4% به تریمتوپریم - سولفامتاکسازول مقاومت نشان دادند و 53.2% از سویه های سالمونلای غیر تیفی دارای مقاومت سه گانه (ampicillin + chloramphenicol + trimethoprim -sulphamethoxazol)، %32.7 دارای الگوی مقاومت دوگانه به ampicillin + chloramphenicol بودند. از سویه های سالمونلاتیفی %4.2 دارای مقاومت دوگانه به sulphamethoxazol + ampicillin -trimethoprim و 4.2% دارای الگوی مقاومت دوگانه به ampicillin + chloramphenicol بودند.
شایعترین سالمونلاهای جدا شده در این مطالعه به ترتیب سروتیپB، سروتیپA، سروتیپC و سالمونلا تیفی می باشد که حضور غالب سالمونلاهای غیرتیفی قابل توجه است. کلیه سویه های سالمونلا تیفی و اکثر سالمونلاهای غیرتیفی به سفالوسپورینهای نسل سوم آزمایش شده در این مطالعه حساس بودند و تنها مقاومت مشاهده شده در خصوص سفالوسپورینهای نسل سوم در سالمونلاهای غیر تیفی در برابر سفوپرازون (21%) بود که ارزش این آنتی بیوتیکها را در درمان عفونتهای سالمونلایی نشان می دهد. مقاومت منفرد و چندگانه در مقابل آنتی بیوتیکهای رایج در درمان بویژه در برابر آمپی سیلین، کلرامفنیکل و تریمتوپریم - سولفامتاکسازول در هر دو گروه سالمونلاهای تیفی و غیر تیفی مشاهده شد.