مقایسه اثر لیدوکائین با فنتانیل و لیدوکائین بر عمق و طول بی حسی ناشی از بلاک عصب آلوئولار تحتانی

با توجه به اهمیت عمق و طول بی حسی در ارائه خدمات تهاجمی دندانپزشکی و وجود گزارشاتی مبنی بر تاثیر مثبت اضافه کردن مخدرها با لیدوکائین بر عمق و طول مدت بی حسی و نیز وجود کاستی ها در تحقیقات قبلی و به منظور تعیین تاثیر لیدوکائین اپی نفرینه با فنتانیل ولیدوکائین اپی نفرینه برعمق وطول بی حسی ناشی ازبلاک عصب آلوئولارتحتانی انجام گرفت.
تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع cross-over روی تعداد 19 نفر و 38 نمونه انجام گرفت. دندان مولر اول، کانین واینسیزور لترال به عنوان دندان مورد وکانین سمت مقابل به عنوان دندان شاهد، در فواصل متفاوت توسط پالپ تستر،جهت بررسی بی حسی پالپ، به مدت 60 دقیقه ارزیابی شدند. حداکثر خروجی پالپ تستر (80/ 80) به عنوان بی حسی کامل قلمداد شده و بر این اساس موفقیت بی حسی، شکست بی حسی، سرعت آغاز بی حسی و طول مدت بی حسی مورد قضاوت آماری قرار گرفت.
تحقیق روی تعداد 19 بیمار و 38 نمونه انجام گرفت. میزان درد، زمان شروع بی حسی لب و پالپ کارآمدی تزریق بر حسب نوع دندان و نیز میزان بقای بی حسی در نمونه های مورد بررسی مشابه بوده و اختلاف آن ها به لحاظ آماری معنی دار نبود. (p<0.2) به نظر می رسد که اضافه کردن فنتانیل به محلول لیدوکایین اپی نفرینه تغییر معنا داری در افزایش موفقیت در دندان های مورد بررسی ایجاد نمی کند.