بررسی وجود ژن های بتالاکتامازی bla-SHV و bla-AmpC (CITM، FOX) در ایزوله های بالینی اشریشیاکلی

مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام در میان ایزوله های بالینی، در اکثر مواقع ناشی از تولید آنزیم های بتالاکتامازی است. در سال های اخیر، تولید آنزیم های بتالاکتامازی طیف وسیع (ESBLs) و AmpC بتالاکتامازی در میان ایزوله های بالینی به ویژه باکتری Escherichia coli شیوع فراوانی یافته و از آنجا که این بتالاکتامازها شامل چندین زیر خانواده می باشند، طراحی و استفاده از پرایمرهای یونیورسال به منظور شناسایی کامل این زیر خانواده ها می تواند مفید واقع شود. لذا هدف از انجام این مطالعه، بررسی فنوتیپی شیوع آنزیم های ESBLs و شناسایی ژن های بتالاکتامازیSHV، CITM و FOX با استفاده از پرایمرهای یونیورسال از طریق PCR در نمونه های بالینی E.coli می باشد.
500 نمونه بالینی از بیمارستان های شهر تهران جمع آوری شد که از این بین، 200 باکتری E.coli از طریق تست های بیوشیمیایی انتخاب گردید و به منظور تشخیص فنوتیپی سویه های E.coli مولد آنزیم های بتالاکتامازی، تست های Disk diffusion method و Combined disk به کار گرفته شد که در نهایت سویه های غربال شده در تست های فنوتیپی، جهت PCR ژن های بتالاکتامازی SHV، CITM و FOX مورد بررسی قرار گرفتند.
از 200 سویه مورد بررسی، (64%) 128 ایزوله از طریق تست های فنوتیپی برای انجام پروسه PCR ژن های SHV و AmpC انتخاب شد، (5/5%) 7 و (2/10%) 13 ایزوله با اطمینان 95% به ترتیب حاوی ژن های SHV و CITM بود و ژن FOX در هیچ ایزوله ای شناسایی نشد.
شناسایی کامل آنزیم های بتالاکتامازی توسط آزمایشگاه ها می تواند در کنترل مقاومت و تجویز مناسب داروهای بتالاکتامی مفید واقع شود. لذا جهت اتخاذ این امر، استفاده از روش های مولکولی در کنار تست های فنوتیپی ضروری است.