بررسی ژنوتیپ ویروس هپاتیت C در بیماران همودیالیزی مبتلا به هپاتیت C در استان گیلان

بیماران همودیالیزی در ریسک بالاتر ابتلا به عفونت هپاتیت (HCV) C می باشند. عفونت HCV یکی از عوامل افزایش دهنده موربیدیتی و مورتالیتی در بیماران همودیالیزی است. ژنوتیپ های مختلف HCV پاسخ های متفاوتی به درمان می دهند. هدف این مطالعه بررسی شیوع ژنوتیپ های HCV در بیماران همودیالیزی در استان گیلان می باشد.
تمامی بیماران مراجعه کننده به 11 مرکز همودیالیز استان طی سال 87 با روش نمونه گیری سرشماری از طریق آزمایش الیزا جهت Anti HCV Ab بررسی شدند. موارد مثبت بعد از تکرار الیزا، تحت PCR قرار گرفته و نمونه های PCR مثبت جهت تعیین ژنوتیپ در این مطالعه استفاده شدند. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار SPSS14 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.
از 514 بیمار همودیالیزی کل استان، 61 بیمار Anti HCV مثبت داشتند و شیوع آن 9/11٪ گزارش شد. [(67/14- 07/9): 95% CI] از میان بیماران Anti HCV مثبت، PCR (ویرمی HCV) در 32 بیمار (5/52٪) دیده شد. ژنوتیپ غالب 1a با شیوع 38/59٪ [(4/76- 36/42): 95% CI] و پس از آن 3a با شیوع 62/40% [(65/57- 61/23):95% CI] بود. ارتباط معنی داری بین سن و نوع ژنوتیپ یا جنس و نوع ژنوتیپ دیده نشد. شیوع بالای ژنوتیپ 3a در بیماران همودیالیزی شهرستان رشت جالب توجه بود. (05/0 ≥P) الگوی ژنوتیپ در این مطالعه مشابه سایر مطالعات انجام شده در ایران و متفاوت با ژنوتیپ های شایع در سایر کشورهای خاورمیانه است و با ژنوتیپ های غالب در اروپا و ایالات متحده مشابهات بیشتری دارد.