بررسی تاثیر حمایت کننده مفصلی مچ پا بر تعادل استاتیک و داینامیک سالمندان

اطلاعات حس عمقی که به وسیله بریس فراهم می گردد، برای حفظ تعادل مورد نیاز می باشند. هدف از این مطالعه تعیین اثر استفاده از حمایت کننده مفصلی نرم مچ پا بر تعادل استاتیک و داینامیک در سالمندان می باشد.
در این مطالعه کارآزمایی تصادفی بالینی 22 سالمند در دو گروه مورد و گواه مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمون های مورد استفاده عبارت بودند از: آزمون ایستادن با پای کنار هم، آزمون ایستادن تندوم، آزمون ایستادن روی یک پا که به عنوان آزمون های تعادلی استاتیک در شرایط با چشم های باز و روی سطح سفت، با چشم های بسته و روی سطح سفت و با چشم های بسته روی سطح نرم اجرا شدند. آزمون های تعادلی داینامیک شامل آزمون پنج بار نشستن و برخاستن، آزمون راه رفتن سرعتی (در دو نوبت)، آزمون دستیابی (با چشم باز و بسته) و آزمون قدم زدن در مربع ها بود. به منظور بررسی تفاوت بین کارایی آزمون های تعادلی قبل و بعد از مداخله در دو گروه از آزمون آماری تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر استفاده شد.
نتایج آزمون اندازه گیری مکرر نشان داد که تفاوت معنی داری بین نتایج آزمون های استاتیک و داینامیک در مراحل مختلف در گروه مورد وجود ندارد. (مقادیر آماره پی در کلیه موارد بالاتر از 05/0) در مقایسه آزمون قدم زدن در مربع ها میانگین گروه مورد (45/10±13/7) و گروه گواه (40/20±25/12) متفاوت بود. (آماره پی 017/0) هرچند حمایت کننده های مفصلی مچ موجب بهبود حس عمقی در وضعیت با اطلاعات سوماتوسنسوری محدود (نشسته) می گردد، ولیکن این اطلاعات کمتر از آن است که بتواند موجب بهبود کارایی عملکردهای تعادلی (در وضعیت تحمل وزن) گردد. با این وجود استفاده از حمایت کننده مفصلی موجب اختلال در عملکردهای تعادلی نمی گردد. لذا برای تجویز با اهداف دیگر منعی در خصوص اختلال در کارایی تعادلی فرد وجود ندارد.