مقایسه ارزش تشخیصی قند ناشتای پلاسما در مقایسه با تست تحمل گلوکز خوراکی 100 گرم در غربالگری دیابت بارداری

مقدمهتاکنون آزمایشات متفاوتی برای غربالگری دیابت بارداری معرفی شده اند. این مطالعه با هدف مقایسه ارزش تشخیصی قند ناشتا با تست تحمل گلوکز خوراکی 100گرم و تعیین نقطه برش مناسب از قند پلاسما انجام شده است.
روش کارمطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی بود که بر 242 مادر باردار در شهر کرج طی سال های 1385-1387 انجام شد. زنان بعد از انجام تست غربالگری گلوکز 50 گرم، در صورت قند پلاسمای یک ساعته mg/dl130≤، تحت آزمون گلوکز خوراکی 100 گرم سه ساعته قرار گرفتند. ارزش تشخیصی قند ناشتا و قندهای ساعات 1تا 3 بر اساس شاخص سطح زیر منحنی ROC با یکدیگر مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های من ویتینی و کای دو انجام شد.
نتایجآزمون غربالگری گلوکز خوراکی 50 گرم در 100 نفر مثبت شد. سپس آزمون 100 گرم گلوکز خوراکی تشخیصی برای این تعداد انجام گردید که 36 نفر مبتلا به دیابت بارداری شناخته شدند. با استفاده از سطوح زیر منحنی برای قند ناشتای پلاسما (75/0)، یک ساعنه (87/0)، دو ساعته (95/0) و سه ساعته (75/0) مشخص گردید که قند خون ناشتا با نقطه برشmg/dl 91 ≥ دارای حساسیت 89/63٪ و ویژگی 56/76٪ برای تشخیص دیابت بارداری است. در تست تحمل گلوکز خوراکی 100 گرم نیز، قند ساعت دوم با نقطه برشmg/dl 153≤ دارای بالاترین حساسیت (67/91٪) و ویژگی (06/89٪) می باشد.
نتیجه گیری قند خون دو ساعته با نقطه برش mg/dl153≤ بهترین حساسیت و ویژگی را در تشخیص دیابت بارداری داشت. بنابراین جهت غربالگری دیابت بارداری تست گلوکزخوراکی 100 گرم پیشنهاد می شود.