شیوع آلرژنهای هوایی در بیماران دارای آسم،رینیت آلرژیک و کهیر مزمن

مقدمهآسم و رینیت آلرژیک به همراه کهیر از جمله بیماری های مهم و شایع درهر جامعه ای هستند. هدف از این مطالعه تشخیص آلرژنهای هوایی از راه تست پوستی پریک در بیماران فوق در استان مازندران، ساری می باشد.
روش کاردر این مطالعه توصیفی-مقطغی تست پوستی پریک برای آلرژنهای هوایی در بیماران آسمی، رینیت آلرژیک یا هر دو و کهیر که ازنظر بالینی و تستهای پاراکلینیک اثبات شده اند و شرایط انجام تست پوستی پریک را داشتند انجام شد. 809 بیمار مراجعه کننده به کلنیکهای طوبی و بوعلی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بین سالهای 1386 تا 1389 مورد بررسی قرار گرفتند. آلرژنهای مختلف هوایی از جمله مایتها (DF،DP)، سوسک، پر، آسپرژیلوس و آلترناریا، پیگوید، گزنه، افرا، بلوط و سایرین انتخاب گردیدند. این تست به همراه کنترلهای منفی (نرمال سالین) و مثبت(هیستامین) انجام شده است. اطلاعات به دست آمده با نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون آماری کای اسکوئر تجزیه و تحلیل شد.
نتایجاز تعداد 809 نفر، 350 نفر مرد(43%) و 459 نفر زن (57%) بودند. سن افراد مورد مطالعه بین 5 تا 50 سال بود که بیشتر بین سنین 10-20(5/42%) قرار داشتند. از بین آلرژنها، مایت ها بیشترین شیوع را داشتند و مایت فارینا در کل بیماران آسم، رینیت آلرژیک یا هر دو و کهیر برابر 32% بود. مایت پتریسینوس در 33% موارد مثبت بود. سوسک در22% و پر در9% مثبت بوده اند و سایر آلرژنها از صفر تا 10 درصد متفاوت بوده ند، بجز کاندیدا که در 28% موارد مثبت شد. IgE توتال در 54% از بیماران وا ئوزینوفیلی نیز در 35% از بیماران افزایش داشت.
نتیجه گیریدر منظقه شمال کشور با آب و هوای گرم و مرطوب (ساری) حساسیت به مایت ها از شیوع بالاتری برخوردار می باشد.