اقدام به عنوان یکی از منابع مسئولیت مدنی در حقوق اسلام

یکی از قواعد فقهی، قاعده اقدام است. در فقه و حقوق موضوعه ایران، آنچه در خصوص مفهوم این قاعده شهرت دارد، این است که این قاعده به عنوان یکی از مسقطات ضمان و اسباب معافیت از مسئولیت مدنی است که در مقابل دعوای جبران خسارت به آن استناد می شود. اما اینکه «اقدام» به عنوان یکی از موجبات ضمان واز منابع مسئولیت مدنی مورد استناد قرار گیرد، امر جدیدی است که در فقه کمتر به آن توجه شده، و شاید بتوان گفت در حقوق موضوعه موردتوجه قرار نگرفته است. در این مقاله تلاش شده است این جنبه از قاعده اقدام مورد بررسی قرارگرفته و در پایان مطالعه تطبیقی در خصوص قاعده مشابه آن در حقوق خارجی صورت گیرد.