پیامدهای عمل جراحی میکتومی آنورکتال به روش ترانس آنال در بیماران مبتلا به هیرشپرونگ با سگمان بسیار کوتاه

مقدمهمیکتومی آنورکتال و دیلاتاسیون آنال زیر بیهوشی می تواند روش مفیدی در درمان کودکان مبتلا به هیرشپرونگ با سگمان بسیار کوتاه باشد. در این مطالعه به بررسی پیامدهای عمل جراحی میکتومی آنورکتال پرداخته شده است.
روش کاراین مطالعه توصیفی در بیمارستان دکتر شیخ مشهد از سال 1386-1388 انجام شده است. باریم انما و مانومتری آنورکتال بر تمام بیماران انجام شد. بعد از انجام میکتومی آنورکتال بیماران در هفته دوم بعد از عمل و سپس به طور ماهیانه به مدت شش ماه از نظر عوارض عمل و پاسخ به درمان پیگیری شدند. همچنین بیماران از نظر وجود و یا عدم وجود گانگلیون سل در قطعه عضلانی برداشته شده به3 گروه تقسیم شدند و از نظرپاسخ به درمان با یکدیگر مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از جداول فراوانی انجام شد و برای مقایسه از آزمون کای دو استفاده شد.
نتایجخونریزی، عفونت محل عمل، سپسیس، آنتروکولیت، تنگی آنوس در هیچ یک از بیماران پس از جراحی مشاهده نشد. در4 بیمار بی اختیاری گاز و در3 بیمار بی اختیاری مدفوع پس از عمل مشاهده شد که با دستور بیوفیدبک در عرض 3 تا 6 ماه بهبود یافت.40 بیمار(5/87%) بعد از عمل بهبود کامل و2 بیمار(17/4%) بهبود نسبی پیدا کردند و4 بیمار(33/8%) از این جراحی هیچ نتیجه ای نگرفتند. بر مبنای داده های آماری ارتباط معنی داری بین جنس و عوارض پس از جراحی و پاسخ به درمان وجود ندارد نتیجه گیریمیکتومی آنورکتال می تواند روش موثر در درمان بیمارانی باشد که این مشخصات را دارند: عدم وجود اختلالات آناتومیکی، یبوست مزمن علی رغم درمان طبی، عدم وجود منطقه تغییر در باریم انما، شکست رفلکس ریلکس شدن آنورکتال با دیلاتاسیون رکتال در مانومتری.