اندیکاسیونها و عوارض کارگذاری گاستروستومی آندوسکوپیک از طریق پوست در 100 بیمار

گاستروستومی از طریق پوست برای اولین بار در سال 1980، PEG (percutaneous endoscopic gastrostomy)، در بیمارانی که بطور طولانی مدت دچار اختلال بلع و تغذیه دهانی بودند، بعنوان یک روش جدید تغذیه ای کمکی مد نظر پزشکان بوده و بطور وسیع مورد استفاده قرار گرفت. اما همواره در راستای موارد لزوم استفاده از آن و البته میزان اثربخشی و عوارض آن در مطالعات مختلف نتایج مختلفی گزارش شده است. هدف از این مطالعه بررسی اندیکاسیونها، عوارض گاستروستومی از طریق پوست و ارزیابی وضعیت بیماران بعد از کارگذاری آن بوده است.
در این مطالعه مقطعی، تعداد 100 بیمار مراجعه کننده به مرکز آموزشی-درمانی امام رضا در سال 88-1385 که تحت تعبیه گاستروستومی از طریق پوست قرار گرفتند مورد ارزیابی شدند. وضعیت تغذیه بیماران و عوارض احتمالی پس از کارگذاری به مدت 6 ماه مورد پیگیری قرار گرفت.
این روش در 100% موارد در تغذیه بیماران (64 مرد و 36 زن) اثربخشی مثبت داشته است. اندیکاسیونهای کارگذاری آن، علل نورولوژیک (بویژه سکته مغزی) در 66 بیمار، آسپیراسیونهای مکرر در 14 بیمار، تروما در 9 بیمار، سندرم گیلن باره در 6 بیمار، تومورهای مری بدون انسداد در 3 بیمار و آنسفالوپاتی هیپوکسیک در 2 بیمار بود. پس از کارگذاری وسیله، 99 بیمار حداقل یکبار مورد پیگیری قرار گرفتند. مهمترین عارضه ماژور در این بیماران پریتونیت بود که فقط در یک بیمار دیده شد. عوارض مینور شامل: عفونت محل کارگذاری در 8 بیمار، انسداد مکانیکی در 5 بیمار، پنومونی آسپیراتیو در 4 بیمار و نشت از محل آن در 2 بیمار بوده است. بهبودی نسبی و تغذیه دهانی در 27 بیمار در طی 6 ماه حاصل شد و لوله خارج گردید.
روش تغذیه ای گاستروستومی از طریق پوست، یک روش با خطر تهاجمی به میزان کم، با موربیدیته و مورتالیته پایین می باشد که به آسانی قابل پیگیری بوده و به راحتی قابل تعویض است.