زمینه یابی فراوانی الگوهای شخصیت اسکیزوتایپی در بین دانشجویان دانشگاه شیراز با استفاده از آزمون STA

رویکرد ابعادی روان گسستگی، نشانه های روان گسستگی را به عنوان تظاهرات اغراق آمیز خصلت های شخصیتی فرض می کند که در جمعیت به هنجار هم یافت می شوند. بر این اساس، اسکیزوتایپی به عنوان صفاتی که به طور پیوستاری توزیع شده است در نظر گرفته می شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی میزان فراوانی ویژگی های شبه روان گسستگی اسکیزوتایپی با در نظر گرفتن متغیرهای سن و جنس انجام گرفت.
این پژوهش در یک بررسی زمینه یابی و پس رویدادی انجام شده و از نوع توصیفی - مقطعی است. نمونه ای به حجم 749 نفر (380 نفر گروه مذکر و 369 نفر گروه مونث) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایاز دانشکده های مختلف دانشگاه شیراز، انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. شرکت کننده ها به مقیاس شخصیت اسکیزوتایپی (STA) پاسخ دادند.
میزان توزیع الگوهای شخصیتی اسکیزوتایپی در نمونه تحقیقی، بر اساس تفکیک جنسیتی و طبقات سنی مختلف در هر یک از عامل ها و نیز کل مقیاس شخصیت اسکیزوتایپی گزارش گردید. بر این اساس، میانگین نمرات گروه مونث در کل مقیاس شخصیت اسکیزوتایپی و نیز عامل های سوظن پارانوئید/ اضطراب اجتماعی و تفکر سحرآمیز به طور معنی داری بیشتر از گروه مذکر شد. همچنین، سن بر تغییرات نمرات اثر نداشت لذا می توان تاثیر تفاوت سن نمونه های مورد پژوهش را تاثیری قابل اغماض دانست.
یافته های پژوهش حاضر برای الگوی پیوستاری روان گسستگی تائیدات پژوهشی بیشتری فراهم می نماید.