بررسی ارتباط بین سبک مشکل گشایی مدیران ارشد پرستاری و اثربخشی عملکرد سرپرستاران در بیمارستانهای نظامی شهر تهران

امروزه شیوه مدیریت، دیدگاه مدیران و نحوه عملکرد آنان از اصلی ترین و موثرترین عوامل بقاء یا نابودی سازمانها محسوب می شود. در این بین اثربخشی و توانایی حل مساله، کلید موفقیت مدیریت به حساب می آید. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین سبک مشکل گشایی مدیران ارشد خدمات پرستاری و اثربخشی عملکرد سرپرستاران در بیمارستانهای نظامی شهر تهران انجام شده است.
16 مدیر ارشد پرستاری و 185 سرپرستار شاغل در بیمارستانهای نظامی تهران در طی یک مطالعه مقطعی مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه ابتکار- سازگاری کرتون شامل 33 سوال و پرسشنامه هرسی و بلانچارد با 12 سوال جهت تعیین سبک مشکل گشایی و اثربخشی شرکت کنندگان مورد استفاده قرار گرفتند.
یافته ها نشان داد که بین سبک مشکل گشایی و اثربخشی مدیران خدمات پرستاری (1/0= P) و سرپرستاران (49/0= P) ارتباط معنی داری وجود ندارد. بین سبک مشکل گشایی مدیران خدمات پرستاری و اثربخشی سرپرستان نیز ارتباط معنی داری دیده نشد.
بحث: بیشتر مدیران ارشد و اجرایی پرستاری در بیمارستانهای نظامی تهران به روش سازگارانه اقدام به حل مشکل نموده، عملکردی غیر اثربخش داشتند. احتمالا علت این امر جو حاکم بر محیط نظامی و عدم آشنایی مدیران پرستاری با سبک مشکل گشایی مبتکرانه می باشد. پیشنهاد می شود جهت آشنایی مدیران پرستاری با سبک های مشکل گشایی و مدل رهبری موقعیتی دوره های آموزشی برگزارشود.