تاثیرانحراف دیستولبیالی ایمپلنتها و اتچمنتها بر میزان گیر و طول عمراوردنچرهای متکی بر ایمپلنت

انحراف ایمپلنت و اتچمنت نسبت به مسیر نشست و برخاست پروتز، بر میزان گیر و طول عمر اوردنچر موثر است. با توجه به کاشت ایمپلنت با انحراف دیستولبیالی، این تحقیق با هدف تاثیر انحراف 5 درجه و10درجه دیستولبیالی ایمپلنت و اتچمنت بر میزان گیر و طول عمر اوردنچر انجام گرفت.

تحقیق بصورت تجربی و آزمایشگاهی بر روی 25 نمونه، در5 گروه انجام شد. نمونه ها جفت ایمپلنتها و اتچمنتهایی بودند، که در بلوک های آکریلی قرار گرفتند.گروه1 (شاهد)شامل ایمپلنتها و اتچمنتها موازی وگروه های 2تا5 (مورد) ایمپلنت و اتچمنت ها دارای انحراف 5 و 10 درجه دیستو لبیالی بودند. بلوک ها بوسیله بزاق مصنوعی مرطوب شدند. با دستگاه تست کشش (Santam) مقدار گیر آنها از سیکل اول تا 3000 سیکل (طول عمر برابربا 750 روز) اندازه گیری شد. داده ها باازمون ANOVA و Paired T-test بررسی گردید.

میزان گیر اولیه گروه های1تا5 به ترتیب (34/0±8/3)، (27/0±6/5)، (66/0±6). (3/0±8/6)، (28/0±9/6) بود. همچنین میزان کاهش گیر پس از 3000 سیکل برای گروه های 1تا5 به ترتیب11%،32%، 31 %، 38% و 36%بود. آزمون ANOVA نشان دادکه اختلاف معنی داری بین میزان گیر اولیه و نهایی در گروه های مورد وجود ندارد (2/0P <). اختلاف بین گروه شاهد و سایر گروه ها معنی دار بود. (05/0P <)

جاگذاری ایمپلنت با انحراف دیستولبیالی موجب افزایش گیر اولیه می شود. این میزان انحراف تاثیر محسوسی در کاهش طول عمر پروتز ندارد.