بررسی اثر کامپوزیت های Filtek P90 و Z250 بر میزان پلیمریزاسیون به روش DSC(مطالعه آزمایشگاهی)

از آنجایی که امروزه کامپوزیتها از جمله مواد بسیار پرطرفدار در دندانپزشکی ترمیمی می باشند، بررسی و تحقیق در رابطه با روش هایی جهت بهبود خواص مطلوب آنها بسیار مورد توجه است.از جمله یکی از خواص مهم کامپوزیتها درجه پلیمریزاسیون آنها می باشد. پلیمریزاسیون ناکافی کامپوزیت ها، یکی از اصلی ترین دلایل شکست ترمیم های کامپوزیتی است. بر اساس مطالعات انجام شده تنها 75-50% از این ماده پلیمریزه شده و مقادیر زیادی از پیوندهای دو گانه تبدیل نشده ویاناقص باقی مانده است. در صورتیکه این پلیمریزاسیون به درستی انجام نشود، پیامد آن حلالیت بالا، جذب آب و نهایتا شکست ترمیم خواهد بود. با توجه به اینکهFiltekP90 (3M ESPE،USA)، کامپوزیتی با بیس متفاوت Silorane است و جدیدا وارد بازار شده است، سازنده Polymerization Shrinkage کمتر از 1% را گزارش می کند ولی مطالعات مستقل کمی در مورد آن انجام شده است به دلیل خلا اطلاعاتی موجود در این زمینه، در این مطالعه اثر کامپوزیتهای Filtek P90 و Z250 بر میزان پلیمریزاسیون به روش DSC بررسی شد.
10عدد دیسک کامپوزیتی (هر گروه5 نمونه) با ابعاد 2×3میلی متر در قالبهای stainless steel آماده و مطابق دستور سازنده با دستگاه لایت کیور LEDTurbo(Apoza،Japan) با شدت اشعه mw/cm2 950 به مدت 20 ثانیه کیور شدند، به طوریکه زیر قالب یک صفحه مشکی جاذب نور قرار داده تا از انعکاس نور جلوگیری کند. قبل از انجام آزمون DSC، نمونه ها درون محفظه هائی به دور از نور خورشید در دمای اتاق نگهداری شدند، سپس نمونه ها با دستگاه(Perkin Elmer،Norwalk،CT،USA) DSC مورد بررسی قرارگرفتند. نتایج بدست آمده با تست آماری T-test مورد ارزیابی قرار گرفت.
درجه پلیمریزاسیون در کامپوزیت Filtek p90 عبارت است از: 62.56 ± 5.12 درجه پلیمریزاسیون در کامپوزیت Z250 عبارت است از: 71.65 ± 5.30 میزان پلیمریزاسیون Z250 با اختلاف معناداری بیشتر از P90 بود (P<0.05). کامپوزیت Z250 میزان پلیمریزاسیون بالاتری نسبت به کامپوزیت Filtek p90 داشت.