عوامل خطر در ایجاد پلی نوروپاتی و میوپاتی بیماری بحرانی در بخش مراقبت های ویژه کودکان

پلی نوروپاتی و میوپاتی بیماری بحرانی (CIPNM) عارضه مهمی از بیماری بسیار وخیم و درمان آن است. تاکنون علل خطر بسیاری برای CIPNM مطرح شده که از جمله می توان به سپسیس، نارسایی چند ارگانی، عوامل مسدودکننده عصبی-عضلانی و غیره اشاره نمود. با این وجود، اطلاعات موجود ناهمگون بوده و هنوز در این مورد توافق وجود ندارد. هدف از این مطالعه بررسی عوامل خطر احتمالی ایجاد CIPNM در بخش مراقبت های ویژه کودکان است.
در این مطالعه مشاهده ای، 57 بیمار (از یک ماه تا 14 سال) که در بخش مراقبت های ویژه کودکان بستری و حداقل به مدت یک هفته تحت تهویه مکانیکی بودند، طی مدت 24 ماه در بیمارستان آموزشی کودکان تبریز بررسی شدند. CIPNM در 13 (8/22درصد) بیمار بر اساس یافته های بالینی و الکترودیاگنوستیک تشخیص داده شد. متغیرهای مختلف نظیر سن، جنس، امتیاز پریسم، مدت تهویه مکانیکی و بستری در بخش مراقبت های ویژه، وضعیت های پاتولوژیک همراه، داروها و سرانجام بیمارستانی بین دو گروه با و بدون CIPNM مقایسه گردید.
سپسیس و نارسایی چند ارگانی به طور معنی داری در گروه CIPNM بیشتر بود (به ترتیب 8/6درصد در برابر 5/38درصد، 01/0=p، 5/8=OR با 95%CI 7/1 تا 1/43 و 2/43درصد در برابر 9/76درصد؛ 03/0=p، 4/4=OR با 95%CI 1/1 تا 2/18). تجویز میدازولام در گروه CIPNM به طور معنی داری بیشتر صورت گرفته بود (6/885 در برابر 8/535، 01/0=p، 2/0=OR با 95%CI 6/0 تا 0/0). از نظر سن، جنس، امتیاز پریسم، مدت تهویه مکانیکی و بستری در بخش مراقبت های ویژه، سایر وضعیت های پاتولوژیک همراه (سوء تغذیه، بی حرکتی طولانی مدت) و سایر داروها (پانکرونیوم، استروئید، آمینوگلیکوزید) تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت. میزان مرگ و میر بین دو گروه تفاوت آماری نداشت (5/4درصد در گروه غیر CIPNM در برابر 4/15درصد در گروه CIPNM، 22/0=p). در مطالعه چند متغیره تنها پارامترهای مستقل مرتبط با CIPNM سپسیس و تجویز میدازولام بودند.
بر اساس یافته های مطالعه فعلی، سپسیس ریسک فاکتور مستقل CIPNM است. از سوی دیگر، تجویز میدازولام احتمالا نقش محافظتی مستقل در برابر این وضعیت دارد.