مقایسه اثر فاکتور های رشد بر تکوین جنین های پیش از لانه گزینی موش حاصل از انجماد شیشه ای

بهبودی تکوین جنین های منجمد شده موش با اضافه کردن فاکتور های رشد فیبروبلاست (FGF) و هپاتوسیت (HGF) به محیط کشت جنین های دو سلولی موش به دست آمده از لوله رحمی و منجمد شده به روش کرایوتاپ در محیط T6 با دوز 20 نانوگرم بر میلی لیتر از FGFو 20 نانوگرم بر میلی لیتر از HGF تیمار شده و نتایج کشت آن ها با گروه های کنترل مقایسه و میزان تکوین جنین ها ارزیابی شد.
نتایج نشان داد که میزان کلیواژ و تکوین جنین های منجمد و غیر منجمد موش در محیط کشت با اضافه کردن فاکتور های رشد به طور معنی داری در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت (p<0.01). همچنین در میزان تکوین مورولا بین جنین های منجمد و غیر منجمد تیمار شده با فاکتور های رشد اختلاف معنی داری دیده شد (p<0.05)، اما این اخنلاف در میزان تشکیل بلاستوسیست مشاهده نشد (p>0.05).
نتایج این مطالعه نشان می دهد که افزودن فاکتور های رشد در محیط کشت، تکوین قبل از لانه گزینی جنین های موش را بعد از انجماد شیشه ای بهبود می بخشد.