کاربرد نشانگر ریزماهواره در بررسی صحت آمیخته گری بین دو گونه اقتصادی آزادماهیان ایران

آمیخته گری یکی از روش های سنتی اصلاح نژاد در فعالیتهای مرتبط با آبزی پروری است. ارزیابی ویژگی های موجودات در فرآیندهای جدید آمیخته گری، جهت شناسایی و اثبات ماهیت آمیخته آنها ضروری است. برای شناسایی افراد آمیخته می توان از روش های مختلفی نظیر ویژگی های مورفومتریک و مریستیک، فیزیولوژیک، کاریولوژیک و مولکولی بهره جست. یکی از معتبرترین و پیشرفته ترین این روش ها، روش مولکولی است. در این تحقیق، امکان استفاده از آغازگرهای ریزماهواره برای بررسی صحت آمیخته گری در نتاج حاصل از تلاقی مصنوعی جنس ماده قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss و جنس نر ماهی آزاد دریای خزرSalmo trutta caspius مورد ارزیابی قرار گرفت. آغازگرهای ریزماهواره Str151INRA، Str73INRA، Str85INRA، Str543INR، Str591INRA، Strutta58،Strutta12، Ssa197، Ssa171 وOmyFgt1TUF انتخاب شده و الگوی ژنوتیپی والدین در آمیزشهای تک والدی (برای سه جفت مولد) از طریق واکنش زنجیره ای پلیمراز برای هر یک از آغازگرها تعیین شد. از 10 جفت آغازگر، Ssa171 و Ssa197 فاقد جایگاه اتصال بر روی ژنوم بودند، سایر آغازگرها (بجز OmyFgt1TUF) فاقد پلی مورفیسم مناسب بین جفت مولدین بوده ویا حداقل یک باند مشترک را بین مولدین نشان دادند، لذا امکان استفاده از آنها برای بررسی صحت آمیخته گری وجود نداشت. الگوی ژنوتیپی حاصل از آغازگر OmyFgt1TUF در مولدین قزل آلای رنگین کمان ماده و ماهی آزاد دریای خزر نر و نتاج حاصل از آمیخته گری آنها نشان داد که نتاج تولیدی، آمیخته حقیقی بوده و توارث کاملی از باندهای اختصاصی والدین را دارا هستند. این تحقیق نشان داد که استفاده از ریزماهواره ها می تواند به عنوان شاخصی جهت بررسی صحت آمیخته گری در دو گونه مهم از آزادماهیان تجاری ایران مورد استفاده قرار گیرد.