تعیین میزان آلودگی موخور در جنگل های بلوط میان تنگ استان ایلام

در سالهای اخیر لورانتوس یکی از مزاحم های عمده و اصلی اکوسیستم های شکننده جنگل های بلوط غرب کشور بوده است. لورانتوس همزیستی خود را عمدتا با درختان گونه بلوط انجام داده و در حالت عادی به خودی خود مضر نیست، اما در صورت توسعه و افزایش فعالیت در جنگل می تواند زیان ها و خسارتهای زیادی را به درختان میزبان وارد نماید. جنگل های استان ایلام در اقلیم ها و شرایط رویشگاهی مختلفی واقع شده و براساس موقعیت اقلیمی و جغرافیایی جنگل ها، طبیعتا قابلیت اکولوژیکی آنها با هم متفاوت است. تحقیق حاضر سعی دارد نسبت حضور لورانتوس را در رویشگاه های جنگلی استان ایلام (میان تنگ) آمار نگاری نموده و وضعیت فعلی توده ها را از این دیدگاه مورد بررسی قرار دهد. برای این منظور، با توجه به شرایط توپوگرافی منطقه و تغییر در پوشش گیاهی با افزایش ارتفاع از روش آمار برداری نواری به صورت منظم تصادفی استفاده گردید. به منظور انجام مطالعات کمی و کیفی، تعداد 20 نوار نمونه در منطقه محاسبه گردید. فاصله نوارهای نمونه با توجه به تعداد آنها 100 متر در نظر گرفته شد. به منظور پیاده سازی نوارها، شبکه آمار برداری تنظیم گردید، به طوری که اولین نوار نمونه پس از طی 50 متر به طور تصادفی مشخص شد و نوار بعدی نیز پس از طی 100 متر از نقطه قبل تعیین شد. یافته های تحقیق نشان داد که میانگین تعداد انگل های موجود بر روی نمونه ها در جهت های شمالی با جنوبی و شرقی دارای تفاوت معنی داری در سطح 5 درصد بوده است، اما میانگین این متغیر بین جهت های شرقی و جنوبی اختلاف معنی داری را نشان نمی دهد. همچنین معلوم شد که گونه بلوط بیشترین و گونه زالزالک کمترین آلودگی را داشته و بیش از 56 درصد نمونه ها از لحاظ سلامتی آلوده و به طور متوسط بر روی هر یک از پایه های آلوده 75/2 مورد انگل وجود دارد. همچنین نتایج تجزیه واریانس یکطرفه ارتباط معنی داری را بین مقایسه میانگین تعداد انگل های موجود بر روی نمونه ها و شیب های مختلف نشان نمی دهد.