فهرست مطالب

پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز - سال سی و سوم شماره 4 (پیاپی 94، مهر و آبان 1390)

مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سال سی و سوم شماره 4 (پیاپی 94، مهر و آبان 1390)

  • تاریخ انتشار: 1390/09/08
  • تعداد عناوین: 20
|
  • شیوا اسدپور، جعفرسلیمانی راد، امیر افشین خاکی، لیلا روشنگر صفحه 7
    زمینه و اهداف
    گلوتاتیون عمده ترین آنتی اکسیدان داخل سلولی محسوب می گردد که بعنوان اولین خط دفاعی علیه رادیکال های آزاد عمل می کند. کاهش گلوتاتیون موجب پیدایش استرس اکسیداتیو شده و تغییراتی را در مراحل تولید مثل، از گامتوژنز تا تکامل جنین ایجاد می کند. هدف از این مطالعه نشان دادن اثرات استرس اکسیداتیو ناشی از کاهش گلوتاتیون بوسیله تزریق بوتیونین سولفوکسیمین طی دوره تکاملی، بر پارامترهای سیمن و هیستولوژی بیضه در موش های نوزاد و بالغ می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه 40 سر موش سوری ماده با 20 سر موش سوری نر برای جفت گیری استفاده شدند. موشها بطور تصادفی در 4 گروه 10 تایی شامل گروه کنترل و Experimental نوزاد و بالغ تقسیم شدند. به گروه Experimental از روز دوم حاملگی به میزان mMol/kg 2 بوتیونین سولفوکسیمین بصورت داخل صفاقی به مدت 15 روز تزریق شد. بیضه نیمی از نوزادان در روز سوم بعد از تولد مورد مطالعه قرار گرفتند و اسپرماتوژنز و پارامترهای مایع سیمن در نیم دیگر نوزادان پس از رسیدن به بلوغ، بررسی شدند.
    یافته ها
    نتایج حاصل از بررسی میکروسکوپی نشان داد که در موشهای نوزاد گروه آزمایش، قطر لوله های سمینی فر نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود. در موش های بالغ، تعداد سلولهای سرتولی و جمعیت سلولهای اسپرماتوژنیک در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود. در مورد پارامترهای سیمن در موش های بالغ گروه آزمایش، تعداد اسپرم های با حرکت سریع نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود و تعداد اسپرم های با حرکت کند و مورفولوژی آنرمال نسبت به گروه کنترل بیشتر دیده می شد. همچنین قطر لوله های سمینی فر در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کاهش نشان می داد.
    نتیجه گیری
    قرار گیری جنین در حال تکامل در معرض استرس اکسیداتیو القائی توسط بوتیونین سولفوکسیمین، می تواند باعث کاهش باروری در دوره بلوغ گردد.
    کلیدواژگان: گلوتاتیون، بوتیونین سولفوکسیمین، بیضه
  • علیرضا بربند، سیمین تقوی، رامین آژوغ صفحه 13
    زمینه و اهداف
    اندومتریومای اسکار یافته نادری است که اغلب بدنبال جراحی سزارین و در مواردی بعد از هیسترکتومی و لاپاروسکوپی لگن ظاهر می شود و بیماران با تشخیص هرنی انسزیونال یا لیپوما معمولا«به جراحان ارجاع می شوند. این مطالعه در طی 8 سال برروی 9 بیمار با تشخیص توده در اسکار جراحی با هدف ارزیابی روش های تشخیصی و نحوه درمان انجام شده است.
    مواد و روش ها
    بطور گذشته نگر با بررسی گزارش های آسیب شناسی و تائید اندومتریومای اسکار، از پرونده بیماران اطلاعاتی نظیر تظاهر بالینی، طول مدت علائم، فاصله ظهور علائم از عمل قبلی و بررسی های قبل از عمل و عمل جراحی بیماران جمع آوری شده است.
    یافته ها
    سن متوسط بیماران 7/29 سال بود. در اکثر بیماران علامت شایع توده دردناک در نزدیکی محل اسکار عمل سزارین یا لاپاراتومی برای حاملگی خارج رحمی بود. تنها در 2 بیمار تشخیص صحیح قبل از عمل گذاشته شد. مدت علائم بین 3 ماه تا 3 سال متغیر بود. اولتراسونوگرافی و CT اسکن نقش جزئی در تشخیص نهائی داشت. تمامی بیماران تحت اکسیزیون توده با بافت اطراف قرار گرفتند. در پی گیری چهار ساله بیماران هیجگونه عود مجدد مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    اندومتریومای اسکار یک واقعیت جراحی است که بصورت توده دردناک در محل اسکار سزارین با لاپاراتومی برای هیسترکتومی یا حاملگی خارج از رحمی کشف می شود. هرچند بررسی های متعدد قبل از عمل را برای تشخیص پیشنهاد می کنند اما اکسیزیون جراحی توده نه فقط برای تشخیص بلکه در درمان آن موثر است.
    کلیدواژگان: اندومتریومای اسکار، برش سزارین، اندومتریومای جدار شکم
  • منیژه حاتملوی سعدآبادی، حمید پورشریفی، جلیل باباپورخیرالدین صفحه 17
    زمینه واهداف
    دیابت یکی از شایعترین بیماری های مزمن عصر حاضر است که بروز و شیوع آن در دنیا و ایران بطور فزاینده ای درحال افزایش است. عوامل روانی و نگرشی نقش عمده ای را در خود مراقبتی و کنترل دیابت به عهده دارند. از اینرو پژوهش حاضر به بررسی نقش کانون کنترل سلامت بر رفتارهای خود مراقبتی بیماران دیابتی نوع II پرداخته است.
    مواد و روش ها
    در پژوهش حاضر تعداد 60 نفر به طور تصادفی از بین کسانی که به مرکز آموزش دیابت بیمارستان سینا در شهر تبریز مراجعه کرده بودند برگزیده شدند. اطلاعات ازطریق دوپرسشنامه شامل رفتارهای خود مراقبتی و کانون کنترل سلامت چند وجهی جمع آوری شد. برای تحلیل داده های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون و آزمون t مستقل استفاده شد.
    یافته ها
    نتایج پژوهش نشان داد که بین رفتار خود مراقبتی با کانون کنترل درونی سلامت رابطه مثبت معنادار و با کانون کنترل شانس و اقبال رابطه منفی معنادار وجود دارد. بر اساس یافته های این پژوهش، مولفه کانون کنترل درونی بیشترین سهم را در پیش بینی رفتار خود مراقبتی فرد مبتلا به عهده دارد. همچنین در این پژوهش از نظر کانون کنترل سلامت و رفتار خود مراقبتی بین زنان و مردان تفاوتی دیده نشد.
    نتیجه گیری
    یافته ها نشانگر وجود ارتباط و همبستگی معنادار بین کانون کنترل سلامت و رفتار خود مراقبتی می باشد. بدین معنی که گرایش به کانون کنترل درونی سلامت، باعث افزایش رفتار خود مراقبتی می شود.
    کلیدواژگان: کانون کنترل سلامت، رفتار خود مراقبتی، بیماران دیابتی نوع II
  • یونس خلیلی، رضا قوطاسلو، محمد آقا زاده، بهروز نقیلی، مجید پرنور، محمد تقی اخی* صفحه 23
    زمینه و اهداف

    تولید آنزیمهای بتالاکتاماز وسیع الطیف یکی از دلایل بروز مقاومت دارویی در ایزوله های سودوموناس آئروجینوزا است. این مطالعه جهت بررسی الگوهای حساسیت آنتی بیوتیکی و حضور ژن bla VEB-1 در ایزوله های بیمارستان امام رضا (ع) و شهید مدنی شهر تبریز انجام شد.

    مواد و روش ها

    در طول یکسال (1387-1388) 85 ایزوله سودوموناس آئروجینوزا از بیماران بستری در بخش ICU مرکزآموزشی درمانی امام رضا(ع) و شهید مدنی تبریز جدا گردیده و توسط تست های روتین باکتریولوژیک تعیین هویت شدند. سپس الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آنها با دیسک های مختلف تعیین گردید. ایزوله های مقاوم به سفتازیدیم توسط تست تاییدی برای تولید ESBL با روش CDT تحت مطالعه قرار گرفته و نیز وجود ژن bla VEB-1 با روش PCR بررسی گردید. از سویه های استاندارد سودوموناس آئروجینوزا 10.2 به عنوان کنترل مثبت ژن bla VEB-1 استفاده شد.

    یافته ها

    چهل وسه ایزوله(5/50%) مقاوم به سفتازیدیم بودند. هفتاد و نیم درصد مقاوم به سفوتاکسیم و6/17% مقاوم به ایمی پنم بودند که به ترتیب بیشترین و کمترین مقاومت را داشتند. هفتاد و نه درصد ایزوله ها تولید کننده آنزیم های ESBL بودند. از ایزوله های مقاوم به سفتازیدیم 9/13٪ حاوی ژنblaVEB-1 بودند.

    نتیجه گیری

    با در نظر گرفتن مقاومت بالا نسبت به سفالوسپورین های نسل سوم و چهارم در ایزوله های سودوموناس آئروجینوزا، پرهیز از مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها در درمان بیماری ها با عوامل باکتریائی تولید کننده ESBLs اجتناب ناپذیراست.

    کلیدواژگان: مقاومت آنتی بیوتیکی، سودوموناس آئروجینوزا، ESBL، bla VEB، 1
  • علیرضا روحانی، معروف انصاری صفحه 29
    زمینه و اهداف
    آمپوتاسیون اندام تحتانی به علل مختلفی انجام می شود و نسبت به علل اجتماعی و شیوع بعضی بیماری ها از قبیل دیابت و بیماری های عروقی در جوامع مختلف متفاوت است. هدف از این مطالعه بررسی علل آمپوتاسیون، سطح آمپوتاسیون و فراوانی آن در بین مردان و زنان در سنین مختلف می باشد.
    مواد و روش ها
    مطالعه حاضر که یک مطالعه توصیفی می باشد به صورت گذشته نگر و از سال 80 تا سال 85 به مدت 5 سال بر روی پرونده های موجود در بایگانی مرکز آموزشی و درمانی شهداء تبریز انجام گرفت. علل، ناحیه و انواع آمپوتاسیون مورد بررسی قرار گرفت و نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS مورد بررسی آماری قرار گرفت.
    یافته ها
    در بررسی پرونده های موجود به 146 مورد که تحت عمل آمپوتاسیون اندام تحتانی قرار گرفته بودند برخورد نمودیم. شایع ترین علت آمپوتاسیون، تروما با 67 مورد (46%) بود، و علل عروقی با 61 مورد (42%) و عفونت ها با 18 مورد (12%) از علل دیگری بودند که سبب آمپوتاسیون شده بودند. در ضمن 117 مورد (80%) افرادی که تحت آمپوتاسیون قرار گرفته بودند مرد و 29 مورد (20%) زن بودند.
    نتیجه گیری
    نتیجه بررسی نشان داد که علت اصلی آمپوتاسیون در شهر و استان ما تروما می باشد و حوادث عروقی و دیابت در مرحله بعدی فراوانی قرار دارند.
    کلیدواژگان: آمپوتاسیون، تروماتیک، اندام تحتانی، عوارض دیابت
  • آریا شیخ مظفری، پرویز صمد مطلق، علی مشکینی صفحه 33
    زمینه واهداف
    بیماری دژنراتیو مهره های گردنی یکی از بیماری های شایع بالغین است. با توجه به شیوع بیماری دیسکوپاتی گردنی به خصوص در زندگی ماشینی فعلی و روش های جراحی متعدد که هر روز در دنیای فعلی ابداع می شوند بر آن شدیم که ارزیابی تعبیه PEEK Cage گردنی که روش جراحی نسبتا جدیدی می باشد را از طریق اندازه گیری شاخص های ناتوانی گردن NDI (Neck Disability Index)، شدت درد بیماران قبل و بعد از جراحی را بررسی نمائیم.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه 30 بیمار مبتلا به درد گردنی که طی شرح حال و معاینات بالینی و MRI گردن مبتلا به هرنیاسیون قابل عمل دیسک گردن بودند به صورت تصادفی انتخاب شدند. از این بیماران قبل از جراحی شدت درد بوسیله مقیاس آنالوگ بینائی(VAS) و شاخص های ناتوانی گردن (NDI) گرفته شده است و در چک لیست ثبت شد. بیماران تحت عمل تعبیه PEEK cage گردن قرارگرفته و 6 ماه بعد که جهت پیگیری به کلینیک مراجعه کرده بودند مجددا توسط محقق شدت درد و NDI اندازه گیری شده و در چک لیست ثبت شد.
    یافته ها
    از بین 30 بیماری که مورد مطالعه قرار گرفتند 19 مرد (3/63) و 11 زن (7/36) میانگین شدت درد گردنی قبل از عمل 2/9 و بعد از عمل 2 داشتند. که نتایج تفاوت آماری معنی داری را نشان می دهد. (001/0 >P) میانگین NDI قبل از عمل 5/31 و بعد از عمل 8/6 بود که نتایج تفاوت آماری معنی داری را نشان می دهد(001/0 >P).
    نتیجه گیری
    بر طبق این مطالعه تعبیه کیج PEEK در کاهش شاخص ناتوانی گردنی و نمره شدت درد گردنی موثر است و همچنین در کاهش علایم و نشانه های رادیکولوپاتی تاثیر بسزایی دارد.
    کلیدواژگان: دیسکوپاتی گردنی، PEEK Cage، شاخص ناتوانی گردنی، نمره درد
  • سیامک شیوا، محمد برزگر، عرفان سراجیان، گیتی سید قیاسی صفحه 37
    زمینه و اهداف
    فنیل کتونوری یک اختلال مادرزادی در متابولیسم اسید آمینه فنیل آلانین است که به علت موتاسیون در ژن فنیل آلانین هیدروکسیلاز ایجاد می شود. برخی از این بیماران دچار تشنجهایی هستند که گاها مقاوم و غیر قابل کنترل بوده باعث بستری های مکرر در بخش مراقبتهای ویژه کودکان می شود و مشکلات زیادی برای بیماران وخانواده ها ایجاد می کند.
    مواد و روش ها
    این پژوهش یک مطالعه مقطعی-تحلیلی است که روی 50 بیمار مبتلا به فنیل کتونوری در بیمارستان کودکان تبریز انجام گرفته است. هدف مطالعه بررسی فراوانی تشنج و انواع آن و یافته های الکتروانسفالوگرافیک در این بیماران بود. از نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 جهت آنالیز داده ها استفاده شد و 0.05 p<معنی دار در نظر گرفته شد..
    یافته ها
    میانگین سنی بیماران، 67/3±49/4 سال بود. 25 نفر از بیماران مونث(50%) و 25 نفر (50%) مذکر بودند. فراوانی تشنج در این بیماران 34% و شایعترین فرم تشنج، تونیک کلونیک ژنرالیزه و اسپاسم شیرخواران (هر کدام 3/35%) بود. 2/88 درصد از بیماران تشنجی EEG غیر طبیعی داشتند. رابطه معنی داری بین تشنج با سن بیماران (329/0=P)، جنس (50/0=P)، و سطح سرمی فنیل آلانین قبل از شروع درمان (454/0=P) یافت نشد.
    نتیجه گیری
    حدود یک سوم کودکان مبتلا به بیماری فنیل کتونوری اختلالات تشنجی را تجربه می کنند که اغلب از نوع اسپاسم شیرخواران یا تونیک کلونیک ژنرالیزه بوده و با EEG غیر طبیعی همراه است.
    کلیدواژگان: تشنج، فنیل کتونوری، نوار مغزی
  • علی صدیقی، محمدرضا محرمی صفحه 42
    زمینه و اهداف
    سندرم کمپلکس درد ناحیه ای (CPRS) از عوارض شایع اعمال جراحی ارتوپدی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر داروی اسپری کلسی تونین در درمان بیماران CRPS می باشد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه یک مطالعه کار آزمایی بالینی می باشد که بصورت آینده نگر انجام شده است و اثرات کلسی تونین در 30 بیمار مبتلا به CRPS مورد بررسی قرار گرفته است.
    یافته ها
    تفاوت معنی دار بین بهبود دامنه حرکت و کاهش تورم در بین دو گروه مورد مطالعه مشاهده نگردید ولی کاهش درد بیشتری در گروهی که از اسپری کلسی تونین به همراه فیزیوتراپی استفاده می کردند نسبت به افرادی که تنها مورد فیزیوتراپی قرار گرفته بودند در مدت مطالعه مشاهده شد.
    نتیجه گیری
    با توجه به کاهش درد موثر در افرادی که دچار سندرم کمپلکس درد ناحیه ای می باشند و افزایش رضایت مندی بیماران و نبود عارضه جانبی و همچنین پوشش بیمه این دارو مصرف آن در درمان سندرم کمپلکس درد ناحیه ای و پیشگیری از ایجاد بعدی سندرم کمپلکس درد ناحیه ای توصیه می گردد.
    کلیدواژگان: سندرم کمپلکس درد ناحیه ای، کلسی تونین، فیزیوتراپی
  • نصرت الله ضرغامی، عباس مهاجری، محمدحسین صومی، سید کاظم میرنژاد، علی اصغر پوری صفحه 47
    زمینه و اهداف
    سرطان فوقانی دستگاه گوارش فوقانی یکی از شایعترین علل مرگ ومیر است. برای شروع و پیشرفت این سرطان مجموعه ای از عوامل داخلی و خارجی نقش دارند که از جمله این عوامل می توان به عناصر کمیاب اشاره کرد. هدف از این مطالعه بررسی سطح سرمی عناصر کمیاب روی، مس و نسبت آنها در بیماران مبتلا به سرطان فوقانی دستگاه گوارش در مقایسه با گروه شاهد می باشد.
    مواد و روش ها
    در این مطالعه توصیفی-مقایسه ای، تعداد 35 بیمار مبتلا به سرطان دستگاه گوارش فوقانی و 41 نفر سالم بعنوان گروه شاهد انتخاب شدند. پس از جداسازی سرم از خون تام، مس و روی آنها به روش اسپکترومتری جذب اتمی با کوره گرافیتی اندازه گیری شد.
    یافته ها
    میانگین مقادیر روی و مس بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش فوقانی به ترتیب 15/0±62 /0 و 33/0±65/1 ppm بود. از طرفی میانگین مقادیر روی و مس در گروه شاهد به ترتیب 14/0± 75/ 0و32/0±5/1 ppm بود. بین میانگینهای روی بیماران و افراد شاهد تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0p<). نسبت مس به روی در گروه بیمار71/0± 78/ 2 ppm و در گروه شاهد 51/0± 04/2 ppm بود که این نسبت هم بین دو گروه مورد مطالعه از نظر آماری معنی دار بود (001/0p<).
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج بدست آمده می توان پیشنهاد کرد که تغییرات عناصر کمیاب در سطح سرمی در بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش فوقانی، شاید در روند تغییرات بیولوژیک سلولهای سرطانی و پیشرفت آن نقش داشته باشد.
    کلیدواژگان: سرطان فوقانی دستگاه گوارش، روی، مس
  • مهدی عابد کهنمویی، محمد اسماعیل ابراهیمی چهارم، المیرا جعفری نویمی پور، سودابه کیمیایی، مجید جعفری صفحه 51
    زمینه و اهداف
    علی رغم باند قابل قبول ادهزیو رزین های سلف اچ به عاج، نگرانی در باب کارآیی باند آنها به مینا وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر دو برابر کردن مدت زمان افزودن ادهزیو رزین های all-in-one بر استحکام برشی باند رزین کامپوزیت به مینای گاوی بود.
    مواد و روش ها
    176 دندان سالم انسیزور گاوی در این مطالعه استفاده شد. پس از قطع ریشه ها و مانت نمونه ها در رزین آکریلی، مینای سطح لبیال با کاغذ سنباده 240 و 600 گریت ساییده شد. نمونه ها بطور تصادفی به 8 گروه 22 تایی تقسیم شدند. در گروه 1 تا 4، چهار نوع ادهزیو رزین all-in-one به ترتیب شامل (، Clearfil S3 Bond، G Bond Absolute 2و Opti Bond All-In-One) طبق زمان پیشنهادی کارخانه بکار رفت. در گروه 5 تا 8 همان ادهزیو رزین ها در دو برابر زمان پیشنهاد شده توسط کارخانه استفاده شدند. سپس کامپوزیت مربوط به همان نوع ادهزیو رزین درمولد پلاستیکی قرار داده شد و کیور گردید. پس از انجام عمل ترموسایکلینگ آزمون استحکام برشی باند انجام پذیرفت. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس دو عامله آنالیز شدند. در این مطالعه 05/0P< معنی دار تلقی شد.
    یافته ها
    بیشترین مقدار استحکام باند مربوط به Opti Bond All-In-One و کمترین مقدار مربوط به Absolute 2 بود. نوع ادهزیو رزین و زمان تاثیر آماری معنی داری بر استحکام باند نشان دادند (0005/0P<). همچنین تفاوت آماری معنی داری بین ادهزیو رزین های مختلف بر اساس آزمون دانکن وجود داشت (5 000/0 P<). همین طور اثر تعاملی بین نوع ادهزیو رزین و زمان از لحاظ آماری معنی دار بود (0005/0P<). دو برابر کردن زمان کاربرد تنها در دو گروه G Bond و Clearfil S3 Bond به طور معنی داری باعث افزایش استحکام باند شد (5 000/0 P<) و در دو ادهزیو رزین دیگر تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    نوع ادهزیو رزین در استحکام باند به مینا موثر بود و افزایش دو برابری مدت زمان افزودن ادهزیو رزین های G Bond و Clearfil S3 Bondمنجر به افزایش بارز استحکام باند به مینا شد در حالیکه در سایر ادهزیو رزین ها تفاوتی در استحکام باند ایجاد نکرد.
    کلیدواژگان: استحکام باند، ادهزیو رزینall، in، one، مدت زمان افزودن
  • امیر علا آغبالی، منیره حلیمی، فیروز پور علی بابا، سید مصطفی محمودی، مریم جانانی صفحه 55
    زمینه و اهداف
    سرطان دهان یکی از سرطان های شایع و جزء 10 عامل اول مرگ و میر در سرتاسرجهان است. با توجه به نقش شرایط محیطی و اقلیمی در ایجاد سرطان ها، انجام مطالعات اپیدمیولوژیک یک ضرورت است. از این رو مطالعه ای با هدف تعیین فراوانی ده ساله موارد ابتلا به سرطان دهان، در بیماران ارجاع داده شده به مراکز آموزش درمانی امام رضا در تبریز انجام شد.
    مواد و روش ها
    مطالعه ای توصیفی – تحلیلی و گذشته نگر بر روی پرونده 256 بیمار مبتلا به سرطان دهان صورت گرفت. ابتدا اطلاعات فردی، بالینی و هیستوپاتولوژیک مورد نیاز استخراج گردید. داده های به دست آمده توسط نرم افزار آماری SPSS.15 و با استفاده از روش های آماری توصیفی، آزمون رابطه مجذور کای، یو من ویتنی و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    کارسینوم سلول سنگفرشی (79%) شایعترین بدخیمی بود. پس از آن بدخیمی های غدد بزاقی 6/13 درصد و سارکوماها 3 درصد موارد را شامل می شدند. نسبت مرد به زن 46/2 به 1 و میانگین سن مردان 54/16 ±29/61 و میانگین سن زنان 54/17 ±73/57 سال بود. شایعترین محل ابتلا زبان (30%) و بعد از آن لب (28%) بود. 8/95 درصد موارد کارسینوم سلولهای سنگفرشی، دارای درجه میکروسکوپی I بوده و سن با درجه میکروسکوپی رابطه معکوس معنی داری داشت (05/0P<).
    نتیجه گیری
    الگوی سرطان دهان در مطالعه حاضر مشابه سایر مطالعات بود. نسبت مرد به زن و نیز میانگین سن مبتلایان در طول سالهای مورد مطالعه افزایش یافته بود.
    کلیدواژگان: سرطان دهان، کارسینوم سلول سنگفرشی، اپیدمیولوژی
  • فهیمه کاظمی راشد، افشار زمردی، شهرام نبوی صفحه 60
    زمینه و اهداف
    بزرگی خوش خیم یا هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) یک عارضه شایع در مردان مسن است که باعث علائم انسدادی دستگاه ادراری تحتانی می گردد. انسداد منجر به بروز تغییراتی در ضخامت جدار مثانه با تاثیر بر روی علائم بالینی فرد می شود. هدف این طرح پیدا کردن ارتباط بین تغییرات ضخامت جدار مثانه و علائم بالینی قبل و بعد از عمل جراحی است.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه مداخله ای، 25 بیمار مبتلا به BPH با علائم انسدادی قبل و بعد جراحی از نظر ضخامت جدار مثانه، حجم پروستات، حجم باقیمانده ادراری (Post voiding residue، PVR) شدت علائم پروستات(international prostate symptom score، IPSS) و از نظر اروفلومتری (اندازه گیری میزان جریان ادرار یا Qmax) مورد بررسی قرار گرفتند و یافته ها مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.
    یافته ها
    میانگین سن بیماران12/9 ±24/69 سال بود.اختلاف معنی داری بین ضخامت جدار مثانه قبل و بعد جراحی (004/0=p) بین IPSS قبل و بعد جراحی (01/0>p). و PVR قبل و بعد جراحی نیز معنی دار بود (011/0=p). میانگین Qmax قبل جراحی 55/2 ± 52/6 بود که بعد از جراحی به 07/5 ± 16/16 رسید که این اختلاف معنی دار بود (01/0>p). ارتباط معنی داری بین ضخامت جدار مثانه و حجم پروستات وجود داشت (044/0=p) و ارتباط ضخامت جدار مثانه و سن بیماران نیز معنی دار بود (01/0>p). ارتباط مشابهی بین تغییرات ضخامت جدار مثانه و تغییرات IPSS قبل و بعد از جراحی وجود داشت هر چند که که این ارتباط معنی دار نبود(074/0=p).
    نتیجه گیری
    بررسی ضخامت جدار مثانه در بیماران BPH قبل و بعد از پروستاتکتومی به روشنی نشانگر ارتباط آن با علائم انسدادی و رفع انسداد است هر چند که مطالعات بیشتری برای نشان دادن این ارتباط معنی دار بین آنها لازم است.
    کلیدواژگان: انسداد خروجی مثانه، پروستات، پروستاتکتومی، هیپرتروفی خوش خیم پروستات
  • محمدرضا محرمی، علیرضا روحانی، علیرضا صادقپور صفحه 64
    زمینه و اهداف
    درمورد درمان مناسب برای شکستگی های دیستال رادیوس با جابجایی شدید و ناپایدار اختلاف نظر وجود دارد. درمان جراحی جا اندازی باز و فیکساسیون داخلی تبعاتی مانند بریدگی عناصر کپسولی وسایر عوارض را در پی دارد. در مقابل درمانهای غیر تهاجمی این نوع شکستگی موجب آسیب بافت نرم نمی شوند و با تهاجم کمتری همراه هستند. علاوه بر این با توجه به اینکه این روش ها قدرت تصحیح بالا و هزینه کمتری دارند مورد توجه جراحان استخوان و مفاصل قرار دارند. در این مطالعه نتایج روش Pin-Plasterبه عنوان یکی از درمانهای جراحی شکستگی تیپ C دیستال رادیوس مورد بررسی قرار گرفته است.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه از نوع Case series، 23 بیمار (16 مرد و 7 زن) که دچار شکستگی دیستال رادیوس تیپ C تقسیم بندی AO بودند ودر سالهای 1388-1387 به بیمارستان شهدای تبریز مراجعه کرده بودند و تحت درمان با روش Pin-Plaster قرار گرفتند، تحت مطالعه واقع شدند. بیماران قبل از عمل و بعد از عمل و به فاصله 6 ماه بعد از عمل تحت مطالعه رادیولوژیک (گرافی رخ و نیمرخ) قرارگرفتند. معیارهای خروج از مطالعه شامل گذشت بیش از 10 روز از زمان آسیب، وجود تخریب سطح مفصلی قبلی، شکستگی غیر از تیپ C تقسیم بندی AO، وجود اندیکاسیون جا اندازی باز وپلاک گذاری و عدم تمایل بیمار به همکاری بود. نتایج با استفاده از آزمونT زوجی و در سطح معنی داری 05/0 ≥ P مورد تحلیل قرار گرفت.
    یافته ها
    میانگین سنی بیماران 9/43 سال بود. 12 نفر از بیماران شکستگی رادیوس سمت راست و 11 نفر شکستگی رادیوس سمت چپ داشتند.تعداد 9 نفر از بیماران دارای شکستگی تیپ C1، 10 نفر دارای شکستگی تیپ C2 و4 نفر دارای شکستگی تیپ C3 تقسیم بندی AO بودند. بررسی های ما نشان داد که اختلاف معنی داری بین میانگینRadial inclination، Palmar (volar)Tilt، Radial Length، Radial Shift و ما Intra articular Step–Off قبل و بعد ازعمل وهمچنین بین میانگین قبل از عمل و6 ماه بعد از عمل وجود دارد(001/0 =P).
    نتیجه گیری
    استفاده از روش جراحی Pin-plaster در درمان شکستگی دیستال رادیوس تیپ C تقسیم بندی AO مزایای قابل توجه ازجمله قدرت تصحیح بالا، قدرت حفظ این تصحیح طی شش ماه و هزینه پایین را دارد و برای بیمار نیز به علت امکان تحرک بیشتر، قابل تحمل بوده و قابل توصیه است.
    کلیدواژگان: شکستگی دیستال رادیوس، جراحی Pin، plaster، پایداری تصحیح شکستگی رادیوس
  • محمد علی محسنی، حجت حسینپور فیضی، معروف انصاری، علیرضا صادقپور، سید حمید برزگر صفحه 68
    زمینه و اهداف
    در یک نوزاد مبتلا به دررفتگی مادرزادی مفصل ران که همراه با دیسپلازی مادرزادی استابولوم باشد، اگر درمان به روش بسته دیر شروع شود تغییرات دژنراتیو ثانویه در استابولوم و سر استخوان ران ایجاد می شود و مانع از رشد طبیعی مفصل ران می گردد. هدف از این مطالعه بررسی نتایج عمل جراحی ردکسیون باز مفصل ران با برش قدامی توام با واروس استئوتومی فمور و اثر آن روی اصلاح ایندکس استابولوم در کودکان مبتلا به دیسپلازی مادرزادی مفصل ران بود.
    مواد و روش ها
    مطالعه بر روی 25 کودک 1 تا 2 ساله مبتلا به دررفتگی مادرزادی مفصل ران توام با دیسپلازی مادرزادی استابولوم، که از سال 1367 تا 1377 در مرکز آموزشی و درمانی امام خمینی و شهدا تبریز تحت عمل جراحی ردکسیون باز همراه واروس استئوتومی فمور قرار گرفتند انجام شد، و ایندکس استابولار بیماران و زاویه مرکز سر فمور به لبه استابولوم و دامنه حرکت مفصل ران بیماران و عوارض احتمالی بعد از عمل اندازه گیری و کلیه بیماران برای مدت ده سال پیگیری شدند.
    یافته ها
    در هیچکدام از بیماران در مدت زمان مطالعه نکروز آواسکولار دیده نشد و هیچگونه محدودیت حرکتی در مفاصل ران عمل شده بوجود نیامد. در یک مورد کوکسا والگا یکطرفه با 5 سانتی متر بلندی در اندام تحتانی عمل شده به وجود آمد. در دو مورد بعد از 10 سال پیگیری هنوز دیسپلازی استابولوم وجود داشت. در بقیه موارد شکل استابولوم طبیعی شده بود و در مقایسه با طرف مقابل تغییر واضحی نداشت.
    نتیجه گیری
    نتایج نشان داد که بعد از عمل ردکسیون باز دررفتگی های مادرزادی مفصل ران در کودکان 1 تا 2 ساله، تصمیم برای بازسازی دوباره استابولوم باید حداقل به مدت سه سال به تعویق انداخته شود.
    کلیدواژگان: دررفتگی مادرزادی مفصل ران، دیسپلازی استابولوم، استئوتومی، فمور
  • رضا محمدیان، رضا منصوریزاده، ابوالفضل نجاران، مهدی فرهودی صفحه 72
    زمینه و اهداف
    ترومبوز سینوس های وریدی (CVT) از اختلالات نسبتا ناشایع سیستم وریدی مغز می باشد که اغلب در خانم های سنین باروری دیده می شود. مجموعه علائم و نشانه های این بیماری گاهی غیر اختصاصی بوده و تشخیص و درمان آنرا به تاخیر می اندازد. در پاره ای موارد نیز سیر بیماری از همان ابتدا بسیار پیشرونده بوده و باعث ایجاد عوارض جدی و حتی مرگ می گردد. در این مطالعه ما درمان موفقیت آمیز سه بیمار مبتلا به ترومبوز سینوس های وریدی پیشرونده را گزارش کرده ایم.
    مواد و روش ها
    سه بیمار با تشخیص قطعی ترومبوز سینوس های وریدی که علیرغم دریافت درمان رایج یعنی هپارین وریدی بمدت سه روز، دچار سردرد شدیدا پیشرونده و تاری دید شدید شده بودند جهت انجام درمان داخل عروقی و ترومبولیز موضعی معرفی شده بودند. برای بیماران ابتدا آنژیو گرافی چهار رگ مغزی انجام و سپس از طریق ورید فمورال راست، سینوس مبتلا در دسترس قرار گرفت. جهت ترومبولیز از تزریق 20 میلی گرم (Recombinant tissue plasminogen activator r-Tpa) در مدت نیم ساعت استفاده شد.
    یافته ها
    بیماران سه زن به ترتیب 41و44 و47 ساله بودند. در دو مورد سینوس لاترال چپ و در یک مورد لاترال راست مبتلا بود. در هر سه مورد، درمان داخل عروقی باعث باز شدن مجدد سینوس های درگیر و بهبود قابل توجه سردرد و از بین رفتن تاری دید شد. هیچگونه عارضه ی ناشی از درمان مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    گرچه درمان استاندارد CVT هپارین وریدی است ولی این دارو در موارد شدید موثر نیست. در اینگونه حالات انجام مداخلات داخل عروقی (آندواسکولار) و استفاده از ترومبولیز مستقیم توصیه می گردد.
    کلیدواژگان: ترومبوز سینوس های وریدی، مداخلات داخل عروقی، Recombinant tissue plasminogen activator) r، tPA)
  • مسعود نعمتی، منیژه مصطفی قره باغی، ابوالحسن شاکری، رضا طاعی نوبری، نوشین بهروان صفحه 77
    زمینه و اهداف
    کاتترهای عروق نافی بطور معمول در نوزادان بسیار بدحال در اغلب بخش های مراقبت ویژه نوزادان کارگذاری می شوند تا امکان دستیابی آسان جهت کنترل گازهای خون شریانی، فشار خون شریانی و ورید مرکزی و تجویز مایع داخل وریدی فراهم گردد. به نظر نمی رسد مایعات هپارینه در این دسته از کاتترها بطور کامل امکان ایجاد ترومبوز مرتبط با کاتتر را منتفی سازد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان بروز و عوامل خطر مرتبط با ترومبوز وابسته به کاتتر نافی در نوزادان توسط سونوگرافی داپلر رنگی می باشد.
    مواد و روش ها
    در یک مطالعه تحلیلی مقطعی، 256 نوزاد دارای کاتتر عروق نافی در مرکز آموزشی-درمانی کودکان تبریز طی مدت 15 ماه بررسی شدند. سونوگرافی داپلر رنگی جهت کشف ترومبوز عروقی مرتبط با جایگذاری کاتتر نافی طی 24 تا 48 ساعت اول پس از پذیرش و هر هفته پس از آن تا ترخیص و 72 ساعت پس از خارج سازی کاتتر صورت گرفت. براین اساس، بیماران به دو گروه با و بدون ترومبوز تقسیم شده و عوامل خطر احتمالی مرتبط بررسی گردیدند.
    یافته ها
    256 نوزاد وارد مطالعه شدند. 12 (7/4%) مورد دچار ترومبوز عروقی بودند. 144 کاتتر شریانی، 35 کاتتر وریدی و 77 کاتتر شریانی-وریدی بودند. ترومبوز در کاتترهای شریانی و وریدی به ترتیب در 9/6 و 7/5 درصد ایجاد شده بود. رابطه معنی دار آماری بین جنس، وزن زمان تولد، سن زایمان، نوع کاتتر، اندازه کاتتر، محل قرارگیری کاتتر، بیماری زمینه ای و نوع داروی تجویزی با ایجاد ترومبوز مشاهده نشد. تنها عامل خطر معنی دار در این زمینه، مدت کاتتریزاسیون بود (بطور متوسط 3/5 روز در گروه دچار ترومبوز و 3/3 روز در گروه دیگر؛ 005/0=P). کشف ترومبوز در 75% موارد طی 72 ساعت پس از خارج سازی کاتترها صورت گرفت.
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج ما، افزایش مدت کاتتریزاسیون همراه با افزایش خطر بروز ترومبوز است. ارزیابی بیماران توسط سونوگرافی داپلر رنگی پس از خارج سازی کاتترها در این دسته از بیماران توصیه می شود.
    کلیدواژگان: سونوگرافی داپلر رنگی، ترومبوز، وریدهای نافی، شرایین نافی، کاتتریزاسیون
  • عباس یاوری*، فرزاد نجفی پور، اکبر علی عسگرزاده، میترا نیافر، مجید مبصری، سعید نیکو خصلت صفحه 82
    زمینه و اهداف

    مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثرات تمرینات هوازی، مقاومتی و ترکیبی بر کنترل قند خون، ریسک فاکتورهای قلبی- عروقی و ترکیب بدنی در بیماران دیابتی نوع 2 صورت گرفت.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه مداخله ای 152 بیمار(69-33 ساله) مبتلا به دیابت نوع 2 از طریق کلینیک غدد و متابولیسم ثبت نام شدند که پس از تمرینات دوهفته ای از میان آنها 80 نفر آزمودنی واجد شرایط به صورت تصادفی و به طور داوطلبانه به چهار گروه 20 نفره شامل گروه های ورزشی هوازی، مقاومتی، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. تمرینات ورزشی سه بار در هفته و در هر جلسه به مدت 45- 15 دقیقه در 52 هفته انجام پذیرفت. اختلاف میانگین ها از طریق تحلیل واریانس یک طرفه با سطح معنی داری 05/0< P مورد بررسی قرار گرفت.

    یافته ها

    میانگین هموگلوبین گلیکوزیله A1C کاهش آماری معنی داری در هر سه گروه ورزشی نشان داد. گروه های ورزشی بهبودی در مقادیر گلوکز خون پس از غذا، فشار خون، حداکثر اکسیژن مصرفی و درصد عضلانی را نشان دادند. کاهش تری گلیسرید در گروه های تمرین هوازی و ترکیبی و همچنین کاهش درصد چربی بدن در گروه های تمرینات مقاومتی و ترکیبی معنی دار بود. تمرینات ترکیبی منجر به بهبود هر چه بیشتر شاخص هایی مثل A1C و تری گلیسرید در مقایسه باهریک از تمرینات بی هوازی یا مقاومتی به تنهایی شد.

    نتیجه گیری

    هر دو تمرینات هوازی و مقاومتی روش های موثری در کنترل دیابت نوع 2 ریسک فاکتورهای قلبی - عروقی محسوب می شوند ولی تمرینات ورزشی ترکیبی با بهبودی بیشتری همراهند.

    کلیدواژگان: دیابت نوع 2، ریسک فاکتورهای قلبی، عروقی، هموگلوبین گلیکوزیله
  • محمدکاظم طرزمنی، مهرنوش طوفان، بتول سیفی صفحه 92
    سندرم ورید اجوف فوقانی (SVC Syndrome) در زمینه ی اثرات فشاری ضایعات اینتراتوراسیک روی ورید اجوف فوقانی و انسداد آن و اختلال در درناژ وریدهای سر و گردن و بازوها و قسمت فوقانی قفسه ی سینه ایجاد می شود که بسته به میزان درگیری هر یک از اجزای فوق، علایم بالینی متنوعی در بیماران ظهور می یابد. در این بررسی یک مورد سندرم ورید اجوف فوقانی در آقایی 54 ساله را معرفی می کنیم که در زمینه لنفادنیت آهکی شده که از علل نادر این سندرم به شمار می آید ایجاد شده است.
    کلیدواژگان: ورید اجوف فوقانی، سندرم ورید اجوف فوقانی، لنفادنیت آهکی
  • امیر واحدی، زهرا فردی آذر، رسول استخری صفحه 95
    Congenital pulmonary airway malformation یک ضایعه نادر و هامارتومای ریه است که اکثرا کیستیک بوده و مغایر با زندگی نوزاد می باشد. این مالفورماسیون شایعترین ضایعه مادرزادی در ریه محسوب می شود. باوجود مادرزادی بودن ضایعه انجام سونوگرافی های پره ناتال باعث افزایش موارد کشف قبل از تولد شده است. ما نمونه کالبد شکافی جنین 20 هفته دارای این ضایعه را گزارش می کنیم، در ضمن یافته های ماکروسکپی و میکروسکپی آنرا مرور می کنیم.
    کلیدواژگان: مالفورماسیون مادرزادی ریه جنین، کالبد شکافی
  • جواد یزدانی، سعید نظافتی، سید احمد آرتا، محمد علی قویمی *، آرزو قریشی زاده صفحه 98

    موکورمایکوزیس یک عفونت شدید مهاجم قارچی است که بیشترین تهاجم را در بین تمام بیماری های قارچی دارد و مرگ و میر ناشی از آن 69%-30% گزارش شده است. این عفونت، اغلب بیماران دچار نقص ایمنی را درگیری می کند و در افراد سالم نادر است. شاید وجود جسم خارجی در زخم های باز مهمترین عامل ایجاد موکورمایکوزیس در بیماران سالم باشد. تشخیص صحیح بیماری مشکل است. تشخیص زود هنگام برای درمان موفق بسیار حیاتی است. در این مقاله موکورمایکوزیس در یک خانم 52 ساله بدون بیماری سیستمیک گزارش شده است که حدود یک ماه قبل دندان مولر بالای وی خارج گردیده بود که با علائم درد در ناحیه ساکت دندان مذکور، تورم در ناحیه آلوئول فوقانی همراه با اریتم منتشر و ترشحات از حفره دندان، استخوان نکروتیک و اکسپوز استخوان همراه بود. بیمار تحت درمان و دبریدمان، فلوکونازول، ساپورت تغذیه ای و هیدراتاسیون قرار گرفت و بهبودی حاصل شده است. به نظر می رسد وجود جسم خارجی مثل جرم دندان و تاخیر در اپی تلیالیزه شدن حفره دندان عامل مستعد کننده برای ایجاد بیماری بوده است.

    کلیدواژگان: موکورمایکوزیس، عفونت قارچی، کشیدن دندان
|
  • Shiva Asadpour, Jafar Soleimani Rad, Amir Afshin Khaki, Leila Roshangar Page 7
    Background And Objectives
    Glutathione (GSH) is the main interacellular anti-oxidant which act as a front line defensive mechanism against free radicals. Reduction of glutathione level, result in an oxidative stress state and gametogenesis and embryonic development. The aim of the present study is to investigate the effect of oxidative stress produced by injection of buthionine sulfoximine (BSO) on semen parameters and histology of testis in newborn and adult mice.
    Materials And Methods
    In this study, 40 adult female mice and 20 adult male mice are used. The mice divided into 4 groups (10 in each group), including newborn and adult experimental and newborn and adult control. From the 2nd day of pregnancy the mice in experimental group received 2mMol/Kg BSO as ip for 15 days. Testis of the half of the newborns were studied on the 3rd day after delivery. The other half kept to become adult, spermatogenesis and semen parameter were studied in them.
    Results
    In newborn mice the diameter of seminiferous tubules in experimental group were reduced in comparison to control group. In adult mice the number of sertoli cells and population of spermatogonic cells in experimental group were reduced in comparison to control group (P<0.05). In case of semen parameters, the number of sperms with quick motility were less than the control group but the number of sperms with slow motility and or abnormal morphology were higher than the control group (P<0.05). The diameter of seminiferous tubules in experimental group was also decreased.
    Conclusion
    fetal exposure to oxidative stress induced by buthionine sulfoximine could affect fertility in adulthood.
  • Alireza Barband, Simin Taghavi, Ramin Azhough Page 13
    Background And Objectives
    Scar endometrioma is a rare event following cesarean section and in some cases after hysterectomy and pelvic laparoscopy. Patients with scar endometrioma are usually referred to general surgeon with diagnosis of incisional hernia or lipoma. Here, we present nine patients with diagnosis of mass in the surgical scar to emphasize the diagnostic procedures and therapeutical measures.
    Materials And Methods
    Retrospectively, confirmed cases of scar endometrioma based on pathology reports in medical documents were selected. Data including clinical presentation, duration of symptoms, interval between operation and onset of the clinical symptoms, preoperative assessment and management were collected.
    Results
    The mean age of patients was 29.7 years. In most patients, the common symptom was painful lump in the scar of previous cesarean section or laparotomy incision for ectopic pregnancy. Accurate preoperative diagnosis was made only in two patients. The duration of symptoms ranged from 3 months to 3 years. Ultrasonography or CT Scan had a little role in identifying the exact diagnosis. All patients underwent exploration and wide excision of the lump. There was no recurrence within a four-years follow up of the patients.
    Conclusion
    Scar endometrioma is an important differential diagnosis in patients presenting with a painful lump in scars for caesarean section or laparotomy for ectopic pregnancy. Although extensive diagnostic work up has been suggested, surgical excision is both diagnostic and curative.
  • Manizheh Hatamloo Sadabadi, Hamid Poursharifi, Jalil Babapour Kheiroddin Page 17
    Background And Objectives
    Nowadays, diabetes is one of the most common chronic diseases with an increasing incidence and prevalence in Iran and worldwide. Attitudinal and psychological factors have major roles in self-care and controlling diabetes. The aim of this study was to assess the role of health locus of control on self-care behaviors in patients with type II diabetes.
    Materials And Methods
    In this research, 60 individuals from Tabriz diabetes center of Sina hospital were selected through randomized sampling. Data were collected through two questionnaires including multidimensional health locus of control and self-care behaviors.
    Results
    There was a significant positive relation between the self-care behaviors and internal health locus of control and a significant negative relation between the self-care behaviors and chance. The results also revealed that internal control more predicted the self-care behavior. In addition, there was no significant difference between male and female with regard to the self-care behaviors and health locus of control.
    Conclusion
    According to the findings of this study, the self-care behaviors showed a significant relation with health locus of control. In other words, tendency to the internal health locus of control causes an increase in the self-care behaviors.
  • Yunes Khalili, Mohammad Taghi Akhi, Reza Gotasloo, Mohammad Aghazadeh, Behrooz Naghili, Majid Pornoor Page 23
    Background And Objectives

    Producing extended-spectrum beta-lactamases (ESBLs) is one of reasons for drug resistance occurrence in Pseudomonas aeruginosa isolates. The aim of the present study was to evaluate antibiotic sensitivity patterns and presence of bla VEB-1 gene in P. aerugionsa isolates collected from Imam Reza and Shahid Madani Hospitals of Tabriz, Iran.

    Materials And Methods

    During one year period (2008-2009), 85 isolates of P. aerugionsa were collected from ICUs of Imam Reza and Shahid Madani hospitals in Tabriz and identified by conventional bacteriological tests. The antibiotic sensitivity patterns of all isolates were determined. All isolates resistant to ceftazidim were selected for determining the ESBL production by CDT method. Bla VEB-1 gene was investigated by polymerase chain reaction method. P. aerugionsa 10.2 was used as positive control strain for bla VEB-1 gene.

    Results

    Forty three isolates (50.5%) were resistant to ceftazidim. Sixty isolates (70.5%) and 15 isolates (17.6%) were resistant to cefotaxime and imipenem, respectively. Seventy nine percent of isolates were ESBL producer. Thirteen point nine percent of the isolates contained bla VEB-1 gene.

    Conclusion

    Considering high resistance of P. aeruginosa isolates to third and fourth generation cephalosporins, it is necessary to avoid inappropriate use of antibiotics in treatment of ESBL producing organisms.

  • Ali Reza Rouhani, Maarouf Ansari Page 29
    Background And Objectives
    Lower limb amputation has different etiologies and it varies with socioeconomic issues and incidence of some diseases such as diabetes and vascular diseases. The aim of this study was to evaluate causes of the amputation, the amputation level and the incidence of amputation among male and female patients of different ages.
    Materials And Methods
    In a retrospective and descriptive study between 2002 and 2007 in Tabriz Shohada hospital, the ttiology, level and type of amputations were assessed and results were analyzed.
    Results
    One hundred forty six medical files with diagnosis of the lower limp amputation were selected. Trauma was the most common cause of amputation (46%), followed by the vascular diseases (42%) and infection (12%). One hundred seventeen patients (80%) were male and 20% were female.
    Conclusion
    This investigation showed that trauma is the major cause of amputation in our region and vascular problems are of second significance.
  • Arya Sheikh Mozafari, Parviz Samad Motlagh, Ali Meshkini Page 33
    Background And Objectives
    According to the high prevalence of cervical discopathy in modern life and variety of new methods introduced every day, we aimed to evaluate recently established PEEK cage insertion procedure through neck disability index (NDI) and pain score measurements before and after the surgery.
    Materials And Methods
    In this study, 30 cervical herniated patients diagnosed through medical history, physical examination and cervical MRI were selected. Before and 6 months after PEEK cage insertion, pain score was assessed using visual analogue scale (VAS) and NDI.
    Results
    The mean age of the patients was 44.1±8.5 years. The preoperative mean neck pain score was 9.2±1.01 that postoperatively decreased to 2.81±1.81 (P<0.0001). The mean pre- and post-operative NDI was 31.5±10.19 and 6.85±2.10, respectively (P<0.0001).
    Conclusion
    According to the results of this study, PEEK cage insertion surgery is efficient in reducing the pain score and neck disability index. Furthermore, this procedure has beneficial effects on ameliorating the signs and symptoms of radiculopathy.
  • Siamak Shiva, Mohammad Barzgar, Erfan Serajian, Giti Seyedghiasi Page 37
    Background And Objectives
    Phenylketonuria is a congenital defect in phenylalanine metabolism. Some of these patients suffer from uncontrollable seizures that lead to frequent admissions in Pediatric Intensive Care Unit. The aim of the present study was to evaluate the frequency and types of seizure as well as electroencephalographic (EEG) findings in children with phenylketonuria.
    Materials And Methods
    In a cross-sectional and descriptive-analytic study, 50 patients with phenylketonuria in Tabriz Children’s Hospital were assessed with regard to the frequency and types of seizure as well as electroencephalographic findings.
    Results
    The mean age of the patients was 4.49±3.67 years. Twenty five patients were male (50%). The frequency of seizures was 34%. The most common type of the seizures was generalized tonic-colonic (35.3%) and infantile spasm (35.3%). Abnormal EEG was found in 88.2% of the patients with seizure. There was no significant correlation between the seizure and age (P=0.32), sex (P=0.50), and serum level of phenylalanine before treatment (P=0.45).
    Conclusion
    Nearly one third of children with phenylketonuria suffer from seizures. Most of these seizures are infantile spasm or generalized tonic-colonic seizure and are accompanied with abnormal EEG findings.
  • Ali Sadighi, Mohammad Reza Moharrami Page 42
    Background And Objectives
    Complex regional pain syndrome (CRPS) is a common complication in orthopedic surgeries. The aim of the present study was to evaluate the effect of calcitonin in the treatment of patients with CRPS.
    Materials And Methods
    In a clinical trial, 30 patients with CRPS were randomly divided into two groups: 16 patients treated with only physiotherapy and 14 patients treated with physiotherapy and calcitonin spray. Changes in range of motion, swelling and pain were compared between two groups.
    Results
    Significant difference was not noted in the range of motion amelioration and decrease in swelling between two groups. However, patients in physiotherapy and calcitonin group had less pain than the other studied group.
    Conclusion
    According to effective pain reduction, patient satisfaction, lack of side effects and insurance coverage for calcitonin, this spray is recommended in the treatment and prevention of CRPS.
  • Nosratollah Zarghami, Abbas Mohajeri, Mohammad Hossein Somi, Seyed Kazem Mirinezhad, Ali Asghar Pori, Mohammad Rahmati-Yamchi Page 47
    Background And Objectives
    Upper gastrointestinal (GI) cancers are one of the most common causes of mortality. Combinations of internal and external factors such as trace elements are involved in initial development of upper GI cancers. The aim of this study was to evaluate and compare serum levels of zinc (Zn) and cupper (Cu) and Cu/Zn ratio in upper GI cancer patients and control group.
    Materials And Methods
    In a descriptive cross-sectional study, 35 patients diagnosed with upper GI cancer and 41 healthy individuals were selected. Blood samples were obtained and the levels of Zn and Cu were measured using atomic absorption spectroscopy and graphite furnace atomic absorption spectrometry.
    Results
    The mean serum level of Zn and Cu in upper GI cancer patients was 0.62±0.15 and 1.65±.0.33 ppm, respectively. The mean serum level of Zn and Cu serum in healthy individuals was 0.75±0.14 and 1.5±0.32 ppm, respectively. There was a significant difference between the patients and controls with regard to the Zn level (P<0.001). In addition, the Cu/Zn ratio in upper GI cancer patients and controls were 2.78±0.71 and 2.04±0.51, respectively. This difference was statistically significant (P<0.001).
    Conclusion
    Based on the obtained results, it is speculated that changes of the serum trace elements, particularity Zn and Cu, in upper GI cancer patients might play role in biological alterations of the cancer cells.
  • Mehdi Abed Kahnamoee, Mohammad Esmaeel Ebrahimi Chaharom, Elmira Jafari Navimipour, Soodabeh Kimyai, Majid Jafari Page 51
    Background And Objectives
    Despite acceptable bond strength of self-etch adhesive resins to dentin, some concerns remain regarding their bonding effectiveness to enamel. The purpose of this study was to evaluate the effect of doubling application time of all-in-one adhesive resins on shear bond strength of composite resin to bovine enamel.
    Materials and Methods
    Subsequent to removing the roots and mounting 176 intact bovine incisors in acrylic resin, the facial enamel surface was abraded with silicon carbide papers. The samples were randomly divided into 8 groups of 22. In groups 1-4, four types of all-in-one adhesive resins, including Clearfil S3 Bond, G Bond, Absolute 2 and Opti Bond All-In-One were respectively used according to the suggested time by the manufacturer. In groups 5-8, the same adhesive resins were used for twice as much time recommended by the manufacturer. Then the composite of each adhesive was placed in the plastic mold and cured. Subsequent to thermocycling, the shear bond strength test was carried out and the data were analyzed.
    Results
    The highest bond strength value was related to Opti Bond All-In-One and the lowest value was related to Absolute 2. The adhesive resin type and time showed a statistically significant influence on bond strength (P<0.0005). Moreover, there were statistically significant differences among different adhesive resins (P<0.0005). Furthermore, the interaction between the adhesive resin type and time was statistically significant (P<0.0005). Doubling the application time resulted in a significant increase in bond strength only in two adhesive resins, Clearfil S3 Bond and G Bond (P<0.0005).
    Conclusion
    The adhesive resin type was effective in bond strength to enamel and doubling the application time of Clearfil S3 Bond and G Bond adhesive resins resulted in a considerable increase in bond strength to enamel.
  • Amir Ala Aghbali, Monireh Halimi, Firouz Pour Alibaba, Seyed Mostafa Mahmoudi, Maryam Janani Page 55
    Background And Objectives
    Oral cancer is one of the common cancers as well as one of the 10 most common causes of mortality all around the world. According to the role of environmental and geographical conditions in prevalence of the oral cancers, epidemiological studies are of great importance. The aim of this study was to determine the ten-year prevalence of oral cancers in patients referred to the department of pathology at Emam Reza Hospital, Tabriz, Iran.
    Materials And Methods
    In an analytical-descriptive and retrospective study, medical files of 256 patients with oral cancer were evaluated. Demographic, clinical and histopathological data were extracted and analyzed.
    Results
    Squamous cell carcinoma was the most common malignancy (79%), followed by salivary gland malignancies (13.6%) and sarcomas (3%). The male/female ratio was 2.46/1. The mean age of the male and female patients was 57.73±17.54 years and 61.29 ± 16.54 years, respectively. Tongue was the most common site of involvement (30%), followed by lip (28%). Nearly 96% of the squamous cell carcinomas were grade I. There was a significant negative correlation between the age and microscopic grade.
    Conclusion
    Epidemiological pattern of the oral cancer in the present study was similar to that of the other studies. The male to female ratio and the mean age of the patients has increased during the study period.
  • Fahimeh Kazemi Rashed, Afshar Zomrrodi, Shahram Nabavi Page 60
    Background And Objectives
    Benign prostatic hyperplasia (BPH) is a common condition in elderly men that causes lower urinary tract obstruction and bladder wall thickness. The purpose of this study was to evaluate the relation between bladder wall thickness and clinical findings in these patients before and after prostatectomy.
    Materials And Methods
    In an interventional study, 25 patients with BPH presenting with lower urinary tract obstruction were pre- and postoperatively evaluated with regard to the bladder wall thickness, prostate volume, post-void residual volume (PVR), IPSS (International Prostatic Symptom Score), and uroflowmetry (Q-max).
    Results
    The mean age of the patients was 69.24±9.12 years. Before and after prostatectomy, there was a significant difference between the bladder wall thickness (P=0.004), IPSS (P<0.01) and PVR (P=0.011) values. After prostatectomy, the mean Q-max increased from 6.52±2.55 ml/s to 16.16±5.07 ml/s (P<0.01). There was a significant correlation between the bladder wall thickness and the prostate volume (P=0.044) and between the bladder wall thickness and age (P<0.01).
    Conclusion
    Evaluation of the bladder wall thickness before and after prostatectomy clearly demonstrated a high degree of correlation with bladder obstruction and relief symptoms. However, more studies are needed to show a significant correlation with IPSS.
  • Mohammad Reza Moharrami, Ali Reza Roohani, Ali Reza Sadeghpour Page 64
    Background And Objectives
    There is controversy on the appropriate treatment of unstable distal radius fractures. The aim of the present study was to assess the surgical results of Pin-Plaster method in treatment of type C distal radial fractures of the AO classification.
    Materials And Methods
    In a case series study, 23 patients with AO type-C distal radius fractures treated with Pin-Plaster method in Tabriz Shohada Hospital between 2008 and 2009 were studied. The patients underwent radiographic studies pre- and postoperatively and 6 months after surgery.
    Results
    The mean age of the patients was 43.9 years. Nine patients had type C1; ten had type C2 and four had type C3 distal radial fractures of AO classification. There was statistically significant difference in the mean radial inclination, palmar (volar), radial length, radial shift and intraarticular step-off before and after surgery (P=0.001). Also we observed permanent acceptable correction ability of this method 6 month after operation comparing to early after operation (P=0.001).
    Conclusion
    According to high correction ability, maintenance of this correction for six months, low cost and patient’s more mobility, the Pin-Plaster method is recommended in treatment of distal radial fractures.
  • Mohammad Ali Mohseni, Hojjat Hoseinpour Feizi, Maarouf Ansari, Ali Reza Sadeghpour, Seyyed Hamid Barzgar Page 68
    Background And Objectives
    Delayed closed reduction in a child with congenital dysplasia and dislocation of the hip (DDH) results in secondary degenerative changes in acetabulum and head of the femur, which prevents normal development of the hip. The goal of this study was to study surgical results of reduction of the hip and femoral varus osteotomy and its effect on acetabulum index correction in children with DDH.
    Materials And Methods
    The present study was performed on 25 children aged 1-2 years with congenital dysplasia and dislocation of the hip who underwent open reduction through anterior approach incision and femoral varus osteotomy in Imam Khomeini and Shohada hospitals, Tabriz, Iran between 1988 and 1998. Postoperatively all the patients were assessed for acetabulum index, center-edge angle of the femur, range of motion of the hip and possible postoperative complications within 10-year follow-up.
    Results
    There was neither avascular necrosis nor movement limitation of the hip. In one of the patients unilateral coxa valga was developed in the leg undergone surgery. Two of affected hips were dysplastic after 10 years. In the remaining cases, acetabulum had a normal shape and in comparison to opposite leg, there were no significant changes.
    Conclusion
    The results suggested that after open reduction of a developmental dislocated hip in children aged 1-2 years, the decision for reconstruction of the acetabulum should be delayed at least for 3 years.
  • Reza Mohammadian, Reza Mansourizadeh, Aboulfazl Najaran, Mehdi Farhoudi Page 72
    Background And Objectives
    Cerebral venous thrombosis (CVT) is an uncommon disorder which mainly affects women in childbearing ages. Clinical symptoms are variable, thereby making both diagnosis and treatment difficult. The aim of the present study was to report three successful treatment of progressive CVT.
    Materials And Methods
    Three patients with progressive CVT who developed severe headache and blurred vision despite anticoagulant therapy were referred for endovascular treatment. After cerebral angiography, the involved venous sinus was detected. Thereafter, 20 mg of recombinant tissue plasminogen activator (r-tpa) was injected over 30 minutes into the thrombus site.
    Results
    The studied patients were 41, 44 and 47 years old. Left lateral sinus and right lateral sinus was involved in two cases and one patient, respectively. All the three cases showed dramatic response to local thrombolysis and they were discharged four days after treatment with normal neurologic findings.
    Conclusion
    Although standard treatment for CVT is anticoagulant therapy, this method of treatment is sometimes ineffective in progressive cases. In these cases, endovascular interventions and direct thrombolysis are recommended.
  • Masoud Nemati, Manijeh Mostafa Gharehbaghi, Abolhassan Shakeri, Reza Taei Nobari, Noushin Behravan Page 77
    Background And Objectives
    Umbilical vascular catheters are routinely inserted in critically ill newborn infants in most neonatal intensive care units (NICU). This study aims at assessing the incidence and risk factors of umbilical catheter associated thrombosis in newborn infants using color Doppler.
    Materials And Methods
    In a cross-sectional analytic-descriptive study, 256 newborn infants with umbilical catheters were evaluated in Tabriz Children Hospital during a 15-month period. Color Doppler ultrasonography was employed for detection of vascular thrombosis associated with the umbilical catheter placement in the first 24-48 hours after admission, weekly until discharge and 72 hours after discharge. Accordingly, the patients categorized into two groups; those with or without thrombosis and possible risk factors were investigated.
    Results
    Among 256 newborns, 12 cases (4.7%) had vascular thrombosis. One hundred and forty four catheters were placed in umbilical artery, 35 catheters in umbilical vein and 77 catheters in umbilical artery and vein. The rate of thrombosis was 6.9 and 5.7% in the umbilical artery and vein catheters, respectively. There was no significant relation between sex, birth weight, delivery age, type and size of catheter, location of catheterization, underlying disease and type of administered drugs with thrombosis formation. The only significant risk factor was duration of the catheterization (5.3 days in thrombosis vs. 3.3 days in non-thrombosis groups; P=0.005). In 75% of the cases, thrombosis was detected 72 hours after extraction of catheters.
    Conclusion
    Prolonged duration of the umbilical catheters is accompanied with increased risk of thrombosis. Assessment of the patient by color Doppler ultrasonography is recommended after extraction of the catheters.
  • Abbas Yavari, Farzad Najafipoor, Akbar Aliasgarzadeh, Mitra Niafar, Majid Mobasseri, Saeed Nikookheslat Page 82
    Background And Objectives

    The aim of the present study was to compare the effects of aerobic exercise, resistance training and combination of aerobic plus resistance training on glycemic control, cardiovascular risk factors, and body composition in patients with type 2 diabetes mellitus (T2DM).

    Materials And Methods

    In this interventional study, 152 adults aged 33-69 years with T2DM were recruited from clinic of endocrinology. After a 2-week run-in phase training, 80 subjects were randomly divided into four groups of 20 individuals; aerobic, resistance, combined training, and control groups. Exercise training was performed three times per week for 52 weeks.

    Results

    Significant reduction in the mean HbA1C was noted in the three training groups. All subjects of the training groups showed improvement in postprandial glucose level, blood pressure, Vo2max, and muscular percentage. Furthermore, the reductions of triglycerides in the aerobic and combined training groups were significant. Also, a significant change was observed in body fat percentage in the resistance and combined groups. Combination of two forms of exercise training led to better enhancement in HbA1C and triglycerides compared with each of the aerobic and resistance groups.

    Conclusion

    Both aerobic and resistance trainings are effective interventions for management of T2DM complications. However, the combined training is associated with further enhancement in the studied parameters.

  • Mohammad Kazem Tarzamni, Mehrnoosh Toofan, Batool Seifi Page 92
    Superior vena cava (SVC) syndrome is caused by compressive effects of intrathoracic lesions on SVC and subsequent occlusion in venous drainage of head, neck, arms and upper part of chest. SVC syndrome causes different signs depending on the intensity of involvement. Here, we report a 54-year-old man with SVC syndrome due to calcified lymphadenitis, which is one of the rare causes of this syndrome.
  • Amir Vahedi, Zahra Fardiazar, Rasool Estakhri Page 95
    Congenital pulmonary airway malformation is a rare hamartomatous lesion of the lung, which is mostly cystic and fatal. This malformation is the most common congenital lesion in the lung. This lesion is congenital; however prenatal ultrasound examination can assist in prenatal diagnosis. Here, we report autopsy of a 20-weeks fetus with congenital pulmonary airway malformation. This report includes macroscopic and microscopic findings as well.
  • Javad Yazdani, Saeed Nezafati, Seyed Ahmad Arta, Mohammad Ali Ghavimi, Arezoo Ghoreishizadeh Page 98

    Mucormycosis is a highly aggressive fungal infection which has the most aggressive behavior among all fungal infections. This infection typically affects immunocompromised patients and is rare in healthy individuals. Foreign bodies in open injuries may serve as the most common feature of mucormycosis infection in healthy patients. Early diagnosis is essential for successful treatment. Her, we report mucormycosis in a 52-year-old female without any systemic disease, with the history of an extraction of a maxillary first molar for about one month ago. Signs and symptoms included pain in the socket, swelling in maxillary alveolus with diffuse erythema, discharge in the socket, necrotic and exposed bone. In histopathological study, mucormycosis was reported. The patient was treated with debridement, fluconazole, nutritional support and hydration which resulted in patient’s recovery. Foreign bodies like dental calculus and delayed epithelialization in the socket may be considered as the predisposing factors in this case.