به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

فهرست مطالب amirreza goodarzi

  • سمیه غفاری، امیررضا گودرزی*، سهیل سبحان اردکانی، مهرداد چراغی، رضا مرندی

    در تحقیق حاضر بازده نوعی ژئوپلیمر بر پایه سرباره فولادسازی (SGP) و ترکیب آن با میکرو ذرات زئولیت (SGPZ)، نسبت به سیمان (به عنوان افزودنی سنتی) در افزایش تاب آوری فرآیند تثبیت و جامدسازی (S/S) خاک آلوده به فلز سنگین بررسی شد. بدین منظور درصدهای متفاوت SGP، SGPZ، و سیمان جداگانه به نمونه های حاوی غلظت مختلف سرب (Pb) اضافه و پس از عمل آوری، با شبیه سازی آزمایشگاهی پاسخ محصولات S/S طی 25، 50، 75 و 100 سال مجاورت در برابر باران اسیدی همزمان با چرخه تر و خشک مورد ارزیابی قرار گرفت. مشخص شد در حالیکه افزودن مقادیر اندک سیمان به خاک می تواند دسترسی زیستی آلودگی را به شدت کاهش دهد؛ اما تماس نمونه با محیط مهاجم به ویژه در حضور مقادیر زیاد Pb، سبب زوال ساز و کارهای S/S و در نتیجه امکان باز انتشار گسترده و مهاجرت یون های سمی به اطراف خواهد شد. در این حالت، تامین آستانه مجاز میزان آبشویی آلودگی (mg/L 5 ≥) نیازمند مصرف زیاد سیمان است. در مقابل، استفاده از هم بندکننده های غیرسیمانی مورد مطالعه (به ویژه SGPZ)، تاثیر منفی تغییرات محیطی بر تحرک مجدد آلاینده را بطور قابل ملاحظه ای محدود می نماید. بنحویکه در شرایط مشابه، مشخصات مکانیکی این سری از نمونه ها بعضا تا 5/3 برابر بیشتر از خاک اصلاح شده با سیمان بدست آمد. علت این تفاوت رفتارها با استناد به آنالیزهای ریزساختاری، کاهش اندرکنش نامطلوب آلاینده-افزودنی، شدت بخشی سطح واکنش های هیدراسیون، تشکیل فازهای ثانویه هیدراته مرکب و ایجاد شبکه سه بعدی از محصورشدگی در سیستم حاوی ژئوپلیمر ارزیابی شد. در مجموع بر اساس نتایج حاصل، استفاده از ژئوپلیمر (خصوصا حاوی زئولیت)، به عنوان یک گزینه موثر و دوستدار محیط زیست برای بهسازی پایدار خاک حتی با مقادیر بسیار زیاد آلاینده پیشنهاد می شود. با رعایت استانداردهای USEPA و UKAE برای نیل به پالایش ایمن، میزان بهینه ژئوپلیمر تقریبا mg/g.soil 6 به ازای یک گرم بر کیلوگرم فلز سنگین در نمونه تعیین گردید.

    کلید واژگان: خاک آلوده, فرآیند S, S, محیط مهاجم, هم بندکننده ژئوپلیمری, بهبود ریزساختار, افزایش پایایی}
    Somayeh Ghaffary, AmirReza Goodarzi*, Soheil Sobhan Ardakani, Mehrdad Cheraghi, Reza Marandi

    The cement-based stabilization/solidification (S/S) method is widely used in modifying soils polluted by heavy metals (HMs), although it may face technical, economic, and environmental limitations. Therefore, the present work was designed to investigate the effectiveness of a type of geopolymer based on the steel slag (SGP) and its combination with microparticles of zeolite (SGPZ), compared to cement (as a traditional additive), in enhancing the stability of S/S products. In so doing, different percentages (0 to 250 mg/g-soil) of SGP, SGPZ, and sole cement were separately added to the S/S samples containing different concentrations of lead (including 5000, 10000, 20000 and 40000 mg/kg-soil). After adequate curing (up to 28 days), a set of macro and micro scale experiments were performed to assess the long-term performance of the amended soil samples using a laboratory accelerated aging procedure that simulated 25, 50, 75 and 100 years of exposure to the acid rain and wet and dry (W-D) cycles in the field. It was found that, while low amounts of cement (PC) would greatly reduce the initial bioavailability of pollution in the pore fluid of soil, increasing the contact time of the PC-treated specimens upon harsh conditions, especially in the presence of high level of Pb, would dramatically diminish the efficiency of the precipitation mechanism as well as the degree of encapsulation process which play a significant role in increasing the ability of S/S sample to release the toxic ions stabilized/solidified previously. At simulated 100 years, the toxicity characteristic leaching procedure leached Pb from the PC-treated sample with 250 mg/g-soil binder would exceed the permitted threshold of pollution leaching (≥ 5 mg/L) by 508%, indicating that meeting the S/S regulation limits requires a large consumption of cement. The study showed that, unlike treatment conditions with the same level of PC, the use of novel cement-free S/S binders (especially SGPZ) would significantly limit the negative influences of the environmental changes on HM remobilization risks. In addition, the mechanical characteristics of those series of samples were sometimes up to 1.4 times higher than that of the soil modified with cement alone. Based on the X-ray diffraction (XRD) patterns and scanning electron microscope (SEM) images, this enhancement can be mainly due to i) reduction in the adverse HM-binder interactions, ii) intensification in the level of hydration reactions, iii) formation of secondary complex hydrated phases (e.g., Hydrotalcite: Mg6Al2CO3(OH)16.4H2O), and iv) creation of a three-dimensional network of solidification in the system containing geopolymer, wrapping the matrix of S/S products against the structure disintegration upon contact to the aggressive environments. Therefore, under the destroying impacts of acid attack and W-D scenario, adding 25% SGPZ composite could pass the S/S regulation limits. In general, based on the obtained results, the use of geopolymer (especially containing zeolite) is suggested as an effective and environmentally friendly alternative for sustainable soil improvement, even with the high contents of HM ions. Following the USEPA and UKAE standards to achieve the safe S/S performance, the optimal dosage of GP binder was determined to be approximately 6 mg/g-soil per 1 g/kg of lead in the sample.

    Keywords: Contaminated soil, S, S process, harsh condition, geopolymer, enhanced durability}
  • حسین نساری، رضا شاه حسینی*، امیررضا گودرزی، سهیل سبحان اردکانی، سعید فرزانه

    محصولات عمق نوری ریزگرد اتمسفری (AOD) مبتنی بر ماهواره های در حال گردش مانند MODIS، VIIRS و NOAA می توانند توزیع روزانه AOD جهانی و منطقه ای را ارائه دهند. کاربرد آنها برای نظارت بر کیفیت هوا در مقیاس های محلی مانند محیط های شهری به دلیل قدرت تفکیک مکانی پایین آنها محدود است. اخیرا، علاقه فزاینده ای به بازیابی محصولات AOD بر اساس تصاویر نوری با قدرت تفکیک بالا شکل گرفته است. هدف اصلی این پژوهش، ارزیابی بازیابی AOD در مناطق شهری با استفاده از تصاویر ماهواره ای با قدرت تفکیک مکانی بالا است. با فرض سطح لامبرتی، اصل بازیابی AOD توسعه یافته بر اساس تئوری انتقال تابشی با استفاده از معادله Tanré می باشد. برای حل معادله انتقال تابشی، مطالعه حاضر مدل انتقال تابشی شبیه سازی دوم سیگنال ماهواره ای در طیف خورشیدی (6S) را اتخاذ و یک جدول جستجو را با فرض یک مدل ریزگرد قاره ای ساخت. بازتاب سطح زمین در کل دوره مطالعه با استفاده از Landsat 8 OLI برای دوره 2016-2015 تنوع بسیار کمی به صورت ماهانه نشان داد. بازیابی AOD با مقایسه بازتاب TOA اندازه گیری شده و شبیه سازی شده انجام گرفت. اعتبارسنجی با استفاده از یک سایت زمینی مستقر در پشت بام مرکز منطقه ای هواشناسی با نام Tamanrasset_INM واقع در منطقه تامنراست، الجزایر انجام شد. اعتبارسنجی نشان می دهد که روش بازیابی AOD منجر به خطای استاندارد 0.1068 می شود و با  برابر با 70.9% همبستگی خوبی نشان می دهد.

    کلید واژگان: عمق نوری ریزگرد, مناطق شهری, مناطق خشک و نیمه خشک, شهر تامنراست الجزایر, Landsat-8}
    Hosein Nesari, Reza Shah-Hosseini *, Amirreza Goodarzi, Soheil Sobhan Ardakani, Saeed Farzaneh
    Introduction

    Atmospheric aerosols are a colloid of solid particles or liquid droplets suspended in the atmosphere. Their diameter is between 10-2 to 10-3 micrometers. They directly and indirectly affect the global climate by absorbing and scattering solar radiation, and they also have a serious impact on human health by emitting harmful substances. In addition, high concentrations of aerosols on a local scale due to natural or human activities have adverse effects on human health, including cancers, pulmonary inflammation, and cardiopulmonary mortality. Monitoring the temporal and spatial variability of high concentrations of aerosols requires regular measurement of their optical properties such as aerosol optical depth (AOD).

    Materials & Methods

    Algeria is a large country with little knowledge of the spatial and temporal diversity of AOD, and the low spatial resolution of existing products makes it very difficult to predict aerosols (airborne particles) at the local scale, especially in arid southern regions. As a result, AOD recovery with data with higher spatial resolution is crucial for determining air pollution and air quality information. Several AERONET stations have been installed in Algeria. The Tamanrasset_INM station has been selected based on its location and the availability of historical AOD data for the period (2015-2016).
    In this study, Landsat-8 / OLI image from tile 192/44 was used for satellite images. To this end, 23 TOA-corrected L1G-level Landsat-8 / OLI cloudless scenes were downloaded from January 2015 to December 2016 in the study area. DN values ​​are converted to TOA reflections using the scaling factor coefficients in the OLI Landsat-8 metadata file. In this study, the minimum monthly reflectance technique was used to recover AOD in this area. As a result, LSR images were used in the recovery process in different months of 2015 and 2016. The process of selecting reference LSRs was initially based on the selection of clear, foggy / cloudless sky images. The selected images were then used to construct artificial images in which each pixel corresponds to the second lowest surface reflection of all selected monthly images to be the LSR pixel for the respective month. The AOD retrieval method developed in this study is based on a LUT, using the 6S radiative transfer model. The advantage of using the 6S model is its ability to estimate direct components and scattering using a limited number of inputs for each spectral band in the entire solar domain. The effect of the viewing angle is limited because Landsat data are usually obtained with a fixed viewing angle. Surface reflectance can be estimated from a pre-calculated LSR database. The accuracy of AOD recovery depends on the use of the appropriate aerosol model. A continental model was selected from the available aerosol models. Other atmospheric parameters such as ozone, carbon dioxide, carbon monoxide and water vapor are considered by default. The AOD values ​​used to make LUT are set as follows: 0.0, 0.05, 0.1, 1.5, 0.2, 0.3, 0.4, 0.5, 0.6, 0.7, 0.8, 0.9, 1.0, 1.2 and 1.5. The zenith angles of the sun and the sensor range from 0 to 70 degrees with a step of 5 degrees and the range of azimuth angles from 0 to 180 degrees with a step of 12 degrees. Using these parameters, the radiative transfer equation was run in forward to obtain the TOA reflection. Different combinations of input and TOA output parameters are stored in LUT. AOD retrieval is based on a comparison between the TOAs estimated with the model and the observed items using the best fit approach. Using such an approach, the estimated AODs are simulated in accordance with those used in the production of TOAs, using a competency function that minimizes the distance.

    Results & Discussion

    In this study, the AODs recovered at 550 nm in a 5-by-5-pixel window around the AERONET site were averaged. The considered AERONET values ​​are the average of all measurements taken within ± 30 minutes of image acquisition time. Observation regression results (AOD from Landsat 8 images and AERONET stations) showed that the correlation coefficient is about 84%. This study shows a good fit of the model on the research data and shows the high capability of the model. This study showed a strong recovery of AOD against AERONET data of more than 70% at . The differences can be attributed to a limited number of points or hypotheses related to the aerosol model used in this study. The assumption of using a pre-calculated LSR does not limit the accuracy of this method because we have shown that in arid regions where the change in land cover in different months of the year is small, a pre-calculated LSR image can be representation used the share of surface reflection in the radiative transfer model throughout the month.

    Conclusion

    In this study, an AOD derived from a high-resolution satellite at an urban scale was produced in the city of Tamanrasset, Algeria. The developed method assumes that the change in land cover is minimal and the temporal change in LSR is not significant. A pre-calculated LSR image is created to show the surface reflection in the retrieval process. Based on the 6S radiative transfer model, an LUT was constructed to simulate the TOA reflection of the built-in LSRs and a set of geometric and atmospheric parameters. The retrieved AODs were compared with the AERONET ground data. The results show that this approach can achieve reasonable accuracy in AOD recovery, which reaches about 70.9% at . In addition, this approach is suitable for estimating AOD in urban areas compared to existing AOD products with low spatial resolution. The results of this study show a 4% improvement compared to the results of Omari et al. (2019). The results of this study showed that ignoring the monthly changes in LSR values leads to good results in AOD recovery.

    Keywords: Aerosol Optical Depth, Urban Areas, Arid, Semi-Arid Regions, Algeria's Tamanrasset City, Landsat-8}
  • مظاهر روزبهانی، امیررضا گودرزی*، سید حمید لاجوردی

    در مطالعه حاضر کارآیی ترکیبی جدید از ضایعات صنعتی شامل پسماند کاربید کلسیم (CCR) و سیلیکافوم (SF) در کنار الیاف پلی پروپیلن در مقایسه با سیمان برای اصلاح رس های نرم و افزایش دوام آنها بررسی شد. نتایج آزمایشگاهی نشان داد در شرایط متداول عمل آوری (دما ºC20 و نگهداری تا 28 روز) استفاده از CCR تنها، اثر محدودی در بهبود رفتار خاک دارد. از طرفی، با وجود عملکرد مطلوب اولیه فرآیند تثبیت با سیمان، ولی چرخه تر و خشک (W-D) با شکست نانوساختارهای سیمانی، می تواند سبب اختلال و حتی از دست رفتن کامل ظرفیت باربری خاک شود. در مقابل، ترکیب CCR با SF نقش برجسته ای بر فرآیند بهسازی (خصوصا با افزایش دما) داشته و پتانسیل زوال به مراتب کمتری در حضور نسبت بهینه CCR-SF مشاهده گردید. بنابر آنالیزهای SEM-EDX و XRD، گسترش جامدشدگی ساختار و کاهش سهم حفرات، جزء عوامل اصلی پاسخ مناسب تر سیستم اخیر ارزیابی شد. از سوی دیگر، افزودن فیبر به این سری از نمونه ها، تاثیر بسزایی در رشد تاب کششی، جذب بهتر انرژی، کاهش قابلیت ترک خوردگی و در نتیجه بهبود پایایی ماتریکس خاک دارد. متعاقب این وضعیت، مقاومت نمونه مسلح شده و حاوی 15% افزودنی، حدود 1/8 برابر آستانه مجاز برای موفقیت تثبیت بدست آمد. علت این رفتار، هم افزایی CCR-SF و الیاف در ارتقاء پیوستگی بین ذرات و کاهش فضای دسترسی برای اندرکنش خاک-آب تعیین شد. با استناد به مجموع نتایج حاصل، استفاده از ترکیب بهینه CCR-SF همراه فیبر به عنوان گزینه ای ارزان، دوست دار محیط زیست و کارآمد در اصلاح خاک های مسئله دار و کاهش پتانسیل پس گسیختگی آنها توصیه می شود.

    کلید واژگان: تثبیت پایه سیمانی, چرخه W-D, زوال پارامترهای مهندسی, CCR-SF, الیاف, افزایش دوام}
    Mazaher Rozbahani, AmirReza Goodarzi *, Seyed Hamid Lajevardi

    In the present study, the effectiveness of a new combination of industrial wastes including calcium carbide residue (CCR) and silica-fume (SF) along with polypropylene fiber was investigated in comparison with cement for improving soft clays and increasing their durability. The results showed that in normal curing conditions, the use of CCR alone has little effect on the soil geo-mechanical performance. On the other hand, despite the initial favorable performance of cement, the W-D cycle with the failure of cement nanostructures can lead to the disturbance and even complete loss of the soil-bearing capacity. In contrast, the combination of CCR with SF had a prominent role in the stabilization process and a much lower deterioration potential was observed in the presence of the optimal ratio of CCR-SF. According to SEM-EDX and XRD analysis, expansion of solidification and reduction of voids were evaluated as the main factors of the more appropriate response of the recent system. Adding fiber to this series of samples had a significant effect on the growth of tensile strength, better absorption of energy, reduction of cracking ability, and as a result, improving the stability of the soil matrix. Following such a condition, the strength of the reinforced sample containing a 15% additive was found to be about 1.8 times the threshold allowed for successful stabilization. This can be attributed to the synergism of CCR-SF and fibers in improving the particle conjunction and reducing the access of voids for soil-water interaction. Based on the obtained results, the use of an optimal combination of CCR-SF with fiber can be recommended as a low-cost, environmentally friendly, and efficient option in improving the behavior of problematic soils and reducing their post-failure potential.

    Keywords: Cement stabilization, W-D cycles, deterioration of soil properties, CCR-SF-Fibers, enhanced durability}
  • Nooshin Abdollahi, Reza Jalilzadeh Yengejeh *, AmirReza Goodarzi, Soheil Sobhan Ardakani, Payam Hayati

    Nano-structures of Cobalt Metal-Organic Complex (Co-MOC), [Co(NCS)2(L)(H2O)2.3(L)] {1} (L=2,5-dimethyl pyrazine), have been synthesized under different experimental conditions. Micrometric crystals (bulk) or nano-sized materials have been obtained depending on using the branch tube method or sonochemical irradiation. All materials have been characterized by Scanning Electron Microscopy (SEM), Powder X-Ray Diffraction (PXRD), FT-IR spectroscopy, and elemental analyses. Single crystal X-ray analyses on 1 display that Co2+ ions are 6-coordinated and 0D coordination complex and two organic ligands (L) are not coordinated to Co(II) in the crystal lattice. Moreover, the impacts of the following parameters were investigated: ultrasonic power, reaction temperature, and reactant concentrations on structural and morphological features of the obtained materials. In the following step, the size of the nanomaterials was investigated based on SEM images. Finally, the intermolecular interaction of molecular crystals of 1 was also studied by Hirshfeld surface analysis.

    Keywords: Nano-shaped, Metal-Organic Complex, Ultrasonic, Hirshfeld surface analysis}
  • فرح بخش دیبا، امیررضا گودرزی*، سهیل سبحان اردکانی، مهرداد چراغی، بهاره لرستانی

    اصلاح الکتروکینتیک گزینه ای موثر برای آلودگی زدایی از خاک ها می باشد؛ اگرچه راندمان کار تابع عوامل متعددی است. در پژوهش حاضر، توانایی کی لیت کننده EDTA و جریان پالس در بهبود این روش، برای پاکسازی خاک های ریزدانه حاوی ترکیب فلزات سنگین بررسی شد. بدین منظور، ابتدا نمونه مورد مطالعه با غلظت 5000 (میلیگرم/کیلوگرم) روی و سرب آلوده و سپس با گرادیان ولتاژ 2 ولت بر سانتیمتر (به صورت جریان پیوسته و پالس) در بازه های 7، 14 و 28 روز، تحت آزمایش الکتروکینتیک قرار گرفت. در این فرآیند، غلظت های مختلف EDTA به مخازن آند و کاتد (بطور مجزا و همزمان) نیز اضافه شد. نتایج بدست آمده نشان داد در شرایط جریان پیوسته و فاقد کی لیت ساز (روش متداول الکتروکینتیک)، میزان رفع آلودگی به ویژه سرب اندک بوده که علت آن با توجه به روند تغییرات ریزساختار نمونه و هدایت الکتریکی آن در حد فاصل آند تا کاتد، کاهش دانسیته جریان ناشی از رسوب آلاینده در ماتریکس خاک ارزیابی گردید. در این حالت، افزایش زمان آزمایش (علی رغم مصرف بیشتر انرژی) عمدتا سبب تغییر موقعیت آلودگی در محیط پیرامون آند شده و تاثیر محدودی (حدود 20%) بر راندمان کل نشان داد. مشخص شد افزدون EDTA صرفا به صورت محلول کاتولیت حتی با غلظت معادل آلودگی خاک، نیز تاثیری اندکی بر بهبود پاسخ الکتروکینتیک دارد. از طرفی، حضور کی لیت کننده در هر دو مخزن دستگاه خصوصا با اعمال جریان پالسی، باعث تسریع فرآیند پاکسازی می شود. با استناد به مجموع نتایج آزمایش های درشت ساختاری، تصاویر SEM و آنالیزهای XRD، علت این ارتقاء رفتار به دو تغییر عمده در اندرکنش خاک-آلاینده نسبت داده شد. نخست آنکه، روش اخیر با توسعه نفوذ جبهه اسیدی به سمت کاتد و محدود کردن قابلیت پلاریزاسیون ذرات رس، سبب آرایش فولکوله و کاهش قابلیت نگهداشت آلودکی در خاک می شود. همچنین این سیستم از طریق فرآیندهای بازانحلال، تشکیل کمپلکس های پایدار و اختلال در ایجاد اولیه رسوب، سهم فازهای نامحلول را به شدت کم می نماید. هم افزایی این تغییرات نقش موثری در شتاب دهی ساز و کارهای الکتروکینتیک داشته؛ بنحویکه در مقایسه با مدل متداول، ضمن کاهش 25 درصدی مصرف انرژی می تواند تا 2/6 برابر راندمان استخراج آلودگی را افزایش دهد.

    کلید واژگان: الکتروکینتیک, خاک آلوده, سرب و روی, جریان پالس, EDTA, شدت بخشی راندمان استخراج}
    Farahbakhsh Diba, Amirreza Goodarzi *, Soheil Sobhan ardakani, Mehrdad Cheraghi, Bahareh Lorestani

    Electrokinetic (EK) remediation is a very effective option for the soil decontamination; however, its efficiency depends on several factors. In the present study, the ability of Ethylene-diaminete-traacetic-acid (EDTA) and pulse current to improve this method for treating fine-grained soils containing heavy metals (HMs) was investigated. In so doing, first, the studied sample (mainly kaolinite) was mixed with a concentration of 5000 mg/kg zinc (Zn) and lead (Pb) and then subjected to an electrokinetic test with voltage gradient of 2 V(DC)/cm2 (in the form of continuous current and pulse) under 7, 14 and 28 days. The pulse current used was ON for 30 minutes and OFF for 10 minutes. In this process, different concentrations of EDTA (including a concentration of 0.1 M and 0.2 M) were also added to the anode and cathode reservoirs, separately and simultaneously. The obtained results showed that in the conditions of continuous current and without EDTA addtion (the common EK method), the EK removal efficiency, especially for lead, was not noticeable. According to the changes in the microstructure of soil sample and its electrical conductivity (EC) between the anode and the cathode electrodes, the reason can be ascribed to the decrease in current density due to precipitation of pollutants in the soil matrix and decresing the HMs transportation in the cathode side, as clearly confirmed by the XRD patterns and EC tests. In this case, increasing the test time from 7 to 28 days (despite more energy consumption) mainly caused the change of the pollution position in the around of anode side and the HMs removal in the cathode side is not enhanced, indicating that there is a limited effect (about 20%) on the total efficiency of the EK tests. It was found that the addition of EDTA only in the form of catholyte solution, even with the equivalent concentration of soil pollution, has a low effect on improving the electrokinetic response. On the other hand, the presence of the chelating agent in both reservoirs of the EK device, especially by applying the pulse current (with a frequency equal to 36 cycles/day) accelerates the treating process of EK remediation. In fact, as the results of macro-structural tests, scanning electron microscope (SEM) images and X-ray diffraction (XRD) analyses indicated, such improvement can be attributed to two major changes in soil-pollutant interaction. First of all, the presented EK method, by developing the penetration of the acid front towards the cathode side and limiting the polarization ability of clay particles, causes the formation of flocculation and reduces the soil ability to keep pollutants. Also, this system greatly reduces the contribution of insoluble phases through the processes of redissolution and formation of the stable complexes as well as generates a disturbance in the initial formation of metal precipitation due to the reduction in the hydrolysis reaction of the cathode part. Synergy of these changes has an prominent role in accelerating the EK mechanisms; so that compared to the conventional EK model, while reducing energy consumption by 25%, it can also increase the removal efficiency by nearly 2.6 times.

    Keywords: EK, HM-contaminated soil, EDTA, pulse current, Enhanced removal efficiency}
  • ناهید رشتچی، سهیل سبحان اردکانی*، مهرداد چراغی، امیررضا گودرزی، بهاره لرستانی
    زمینه و هدف

    آموکسی سیلین یک آنتی بیوتیک تجاری رایج است که به دلیل مقاومت بالا در برابر باکتری ها و طیف گسترده ای از میکروارگانیسم ها استفاده می شود و حضور باقیمانده آن در فاضلاب صنایع دارویی و پساب بیمارستانی با ایجاد بوی نامطبوع، اختلالات پوستی و مقاومت میکروبی در موجودات بیماری زا، می تواند منجر به مرگ میکروارگانیسم های موثر در تصفیه فاضلاب شود. از این رو، این مطالعه با هدف بررسی کارایی حذف فوتوکاتالیستی آموکسی سیلین توسط نانوکامپوزیت گرافن اکساید مغناطیسی عامل دار شده با دی اکسید سریم از محلول آبی انجام شد.

    روش بررسی

    در این پژوهش توصیفی، نانوکامپوزیت گرافن اکساید مغناطیسی عامل دار شده با دی اکسید سریم سنتز و به عنوان فوتوکاتالیست برای حذف آموکسی سیلین استفاده شد. خصوصیات ظاهری نانوکامپوزیت با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، دستگاه پراش پرتو ایکس (XRD)، آنالیز طیف سنجی تفکیک انرژی (EDX)، طیف سنجی مادون قرمز فوریه (FTIR) و آنالیز خاصیت مغناطیسی (VSM) بررسی شد. همچنین، اثر متغیرهای pH (3-11)، دوز فوتوکاتالیست (g0/04-0/006)، زمان تماس (min0-150) و دما (°C 25-55) بر کارایی حذف آموکسی سیلین بررسی شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد که بیشینه کارایی حذف آموکسی سیلین در pH برابر با 10، دوز فوتوکاتالیست برابر با g 0/02، زمان تماس برابر با min 90 و دمای واکنش برابر با °C 25 حاصل شد.

    نتیجه گیری

    نانوکامپوزیت گرافن اکساید مغناطیسی عامل دار شده با دی اکسید سریم می تواند به عنوان یک فوتوکاتالیست موثر و در دسترس برای حذف آموکسی سیلین از پساب های صنعتی تحت نور UV مورد استفاده قرار گیرد.

    کلید واژگان: آلودگی محیط, آموکسی سیلین, دی اکسید سریم, فوتوکاتالیست, گرافن اکساید}
    Nahid Rashtchi, Soheil Sobhanardakani*, Mehrdad Cheraghi, Amirreza Goodarzi, Bahareh Lorestani
    Background and Objective

    Amoxicillin (AMX) is one of the commonly used commercial antibiotics due to its high resistance to bacteria and its large spectrum against a wide variety of microorganisms, which it´s existence in the wastewater from pharmaceutical industries and hospital effluents causes unpleasant odor, skin disorder, and microbial resistance among pathogen organisms, and it can lead to the death of microorganisms which are effective in wastewater treatment. Therefore, this study was conducted to investigate of removal efficacy of AMX from aqueous solutions using GO@Fe3O4@CeO2.

    Materials and Methods

    In this descriptive study, GO@Fe3O4@CeO2 was synthesized and then used as a photocatalyst for the removal of AMX from aqueous solution. GO@Fe3O4@CeO2 was characterized using X-Ray Diffraction (XRD), Scanning Electronic Microscopy (SEM), SEM-EDX elemental analysis, Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), and vibrating sample magnetometry (VSM) methods. Additionally, the influence of variables including pH (3-11), amount of photocatalyst (0.006-0.04 g), contact time (0-150 min), and temperature (25-55 °C) was assessed on the efficacy of AMX removal. 

    Results

    The results indicated that removal efficiency increased up to 90 min contact time, 0.02 g of photocatalyst, and at the temperature of 25 °C. The optimum pH for AMX removal was 10.

    Conclusion

    GO@Fe3O4@CeO2 could be an effective and available photocatalyst for the removal of AMX from industrial wastewater under UV light.

    Keywords: Environmental pollution, Amoxicillin, Cerium dioxide, Photocatalyst, Graphene oxide}
  • مهدی صفا، امیررضا گودرزی*، بهاره لرستانی

    در پژوهش حاضر تاثیر استفاده زیولیت همراه الیاف پلی پروپیلن در پایایی مشخصات مهندسی خاک های نرم تثبیت شده با سیمان تحت چرخه های یخ و ذوب (F-T) بررسی شد. بدین منظور مقادیر صفر تا 30% وزنی، سیمان و مخلوط سیمان-زیولیت (با نسبت های متفاوت)، بطور جداگانه به خاک مورد مطالعه اضافه، سپس با افزودن الیاف و عمل آوری تا 90 روز، مجموعه ای از آزمایش های ژیوتکنیکی در کنار آنالیزهای ریزساختاری صورت گرفت. نتایج بدست آمده موید آن است استفاده از مقادیر اندک سیمان می تواند سبب بهبود اولیه پارامترهای ژیومکانیکی خاک شود؛ اما با افزایش چرخه های F-T مقاومت نمونه ها بعضا تا 60% کاهش می یابد. تامین شرایط مطلوب، نیازمند مصرف زیاد سیمان و نگهداری طولانی بوده که علاوه بر افزایش هزینه تثبیت، رفتار مصالح را به شدت تردشکن می کند. از طرفی، با افزودن زیولیت (حداکثر تا یک چهارم سهم سیمان) علی رغم امکان رشد ظرفیت باربری (تا 3/1 برابر)؛ اما همچنان مقاومت مصالح تحت چرخه های F-T افت زیادی نشان می دهد. مشاهده شد حضور الیاف در این سری از نمونه ها، تاثیر قابل ملاحظه ای بر افزایش پایایی رفتار خاک به ویژه در زمان های محدود نگهداری (کمتر از 7 روز) و مقادیر کم افزودنی داشته و شاخص خرابی ناشی از فرآیند یخ و ذوب حدود 50% کاهش می یابد. علاوه بر این، مقاومت کششی سیستم اخیر نسبت به سیمان تنها، بیش از 5/1 برابر بهبود و مقاومت پس ماند آن تا 200% بیشتر است. علت این تغییرات با استناد به طیف های اشعه ایکس و تصاویر میکروسکوپ الکترونی، تشکیل ماتریس پیوسته تر خاک ناشی از گسترش نانو ساختارهای سیمانی و پیوند مستحکم الیاف با ذرات ارزیابی شد. در مجموع بر اساس نتایج حاصل، استفاده از ترکیب CZF، به دلیل امکان مصرف کمتر سیمان (حدود 30%) و همچنین کاهش زمان مورد نیاز عمل آوری (تا 3 برابر)، به عنوان یک گزینه موثر برای بهسازی خاک های نرم تحت چرخه های یخ و ذوب، پیشنهاد می شود.

    کلید واژگان: خاک نرم, سیمان, چرخه یخ و ذوب, زئولیت, الیاف, بهبود مشخصات ژئومکانیکی}
    Mehdi Safa, AmirReza Goodarzi*, Bahareh Lorestani

    Although cement stabilization is used extensively to modify the soft clays, it may show limited success in some applications. Hence, this paper presents a multiscale investigation on the viability of employing zeolite and fiber to enhance the durability of cement treated soil against the freezing-thawing (F-T) cycles. In so doing, a wide range (0 to 30%) of additives including sole cement and cement-zeolite mixture (CZ) with different cement replacement were separately added to a soft soil sample and then mixed with the optimal fiber content of 0.75% (by weight), which was determined by the indirect tensile strength test. A set of experiments at various curing days (up to 90 days) were performed to study the mechanical and microstructural changes of the stabilized soils. The results indicated that while a low level of cement can modify the geo-mechanical parameters of soil sample, the compressive strength of cemented soil could decay up to 60% when the specimens exposure to the successive F-T cycles. Such changes may be ascribe to the F-T-induced particles rearrangement and degradation of the cementation structure-bonding, forming many new voids and cracks subsequently decreasing the interlocking of matrix. As a result, to get the strength guidelines threshold and make the composite water proofing a high dosage of sole cement and a long time of curing (at least 28-day) are needed, which may be uneconomical and lade to the brittle behavior. Adding zeolite (≤ 25% proportion) to supplant part of cement could effectively enhance the engineering properties of cement-mixed soil, due to an increase in the cementitious products [e.g. Calcium-aluminate-hydrate (CAH) and Calcium-silicate-hydrate (CSH)] induced by the pozzolanic activity, subsequent reduction of the inter pore-spaces and eventually a more compacted microstructure, as confirmed by the X-ray diffraction (XRD) patterns and scanning electron microscope (SEM) images. It should be emphasized that the zeolite/cement ratio is a very influential factor on the behavior of cement-zeolite mixture. Therefore, the cemented soil mixes with Zopt showed a further (up to 1.3 folds) resistance relative to the mere cemented soil as well as a greater tensile strength; however, the binary system was still vulnerable under the F-T action. In this case, the insertion of fiber could significantly enhance the soil durability (decrease the degree of damage by an average value of 50%), which was more evident at the small binder dosage and early stage of curing time. Incorporating fiber into the system also led to a higher tensile strength (nearly 1.5 times) than those deduced from the stabilization alone. Moreover, this strategy was effective to overcome the brittle nature of stabilized mixes, resulting an increase the post-strength up to 270%. These observations can be justified by the extended cementing gels formation and the enhanced interlocking of matrix through the CZ-fiber application. Overall, the combination of CZ blend and fiber can be considered as an effective technique for the soft soil modification with the fact that triggered a prominent reduction (~ 30%) in the needed amount of cement an time of curing (up to 3 folds) for the successful treatment against the F-T cycles.

    Keywords: Soft soil, freeze, thaw cycles, zeolite, fiber, modified geo-mechanical properties}
  • امیر جمشیدی، امیررضا گودرزی*، پریسا رزم آرا
    زمینه و هدف

    با وجود کاربرد گسترده مواد یخ زدا در معابر، پسآب حاصل از آن می تواند به اکوسیستم آسیب وارد نماید. لذا هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی تاثیر نمک پاشی در عملیات زمستانی محدوده شهری همدان بر کیفیت آب های زیرزمینی منطقه است. همدان از مراکز مهم گردشگری و جزء قطب های کشاورزی ایران بوده و آلودگی منابع آب آن سلامت کل کشور را به خطر می اندازد.

    روش بررسی

    مدل سازی جریان های زیرسطحی محدوده مورد مطالعه نشان می دهد حرکت پسآب های حاصل از بارش در سطح شهر عمدتا به سمت آبخوان دشت همدان-بهار (به عنوان یکی از منابع اصلی تامین آب شرب و کشاورزی منطقه) است. لذا با انتخاب 24 ایستگاه در نواحی مختلف این آبخوان و انجام نمونه گیری طی ده سال گذشته (1386، 1395)، مشخصات هیدورشیمیایی آنها اندازه گیری و روند تغییرات تجزیه و تحلیل شد.

    یافته ها

    نتایج بیانگر افزایش تدریجی املاح و مواد جامد محلول در آب زیرزمینی دشت بوده که با توجه به همبستگی معنادار (89/0R2 ≥) بین شوری و غلظت سدیم و کلر، علت آن ناشی از مجاورت با مواد یخ زدا ارزیابی شد. میزان مواد آلاینده در تعدادی از چاه ها فراتر از حد مجاز استاندارد ملی و رهنمودهای بین المللی بوده و بعضا تا 10 برابر مقدار مطلوب برای شرب است. بر پایه معیار ویلکوکس، آب اغلب ایستگاه ها در محدوده C3S1 (باعث کاهش توان حاصل خیزی خاک و اختلال اکوفیزیولوژیکی در محصولات زراعی) و حتی برخی از موارد در رده C4S1 (کاملا مضر برای آبیاری) می باشد. همچنین توزیع مشابهی از پراکندگی ترکیبات یخ زدا و میزان آرسنیک در جریان های زیرسطحی دشت مشاهده شد.

    بحث و نتیجه گیری

    روند انباشت آلودگی و افت شاخص های هیدروشیمیایی در آبخوان مورد مطالعه بر اثر تماس با مواد یخ زدا، علاوه بر آثار مستقیم مخرب بر سلامتی افراد و زمین های کشاورزی، تهدیدی خطرناک برای افزایش تحرک فلزات سنگین در پیکره های خاکی-آبی منطقه به شمار می رود. لذا بایستی با اتخاد شیوه های نوین، مانند: برنامه پیشگیرانه مقابله با یخ زدگی، مواد یخ زدای دوست دار طبیعت، آسفالت حاوی ترکیبات ضدیخ و روسازی با سیستم گرمایشی، عملیات زمستانی شهر همدان با حداقل تاثیرات منفی زیست محیطی صورت پذیرد.

    کلید واژگان: عملیات زمستانی, مواد یخ زدا, همدان, آلودگی منابع آب زیرزمینی, مخاطرات اکولوژیکی}
    Amir Jamshidi, AmirReza Goodarzi *, Parisa Razmara
    Background and Objective

    Despite the wide application of de-icing substances to the roadways, the sewage produced can have negative impacts on local ecosystems. Hence, the present study was conducted for assessing the effects of road salt use throughout the winter in Hamedan on the hydro-chemical quality of Hamedan-Bahar basin. Hamedan is one of the major tourist destinations and one of the main agricultural poles in Iran, and thus, its water resources contamination may pose serious risk to the health of the whole country.

    Method

    The modeling of under-ground water flow paths in the study area revealed that the flow of rain and snow water in the city is mainly towards Hamedan-Bahar basin (as one of the main drinking water and agricultural water supplies in the region). Therefore, the 24 wells in the study area were sampled and the hydro-chemical characteristics of the obtained water samples as well as their changing trends over the past 10 years were determined and analyzed.   

    Findings

    The results indicated a gradual increase in the minerals and solid materials in the water of the basin. This, considering the meaningful correlation values obtained (R2≥0.89) between the salt contents and Cl- and Na+ concentrations, could be attributed to the use of de-icing materials. The rate of pollutants in some of the samples was found to be 10 times as much as the permissible national standard and international values. Moreover, based on the Wilcox diagram, the water in most stations could be classified as C3S1 (decreasing the soil fertility and resulting in ecophysiological abnormalities in crops) and even as C4S1 (completely harmful for irrigation). A similar distribution of de-icing compounds and arsenic were observed in the under-ground water of the basin. 

    Discussion and Conclusion

    The increase in the pollution and the decline in hydro-chemical properties of the basin due to the accumulation of de-icing materials, not only pose direct hazardous effects to human health and agricultural lands but can also intensify the mobility of the heavy metals in soil-water profiles of the region. Therefore, it is suggested that winter operations in the city be planned and carried out using modern methods and facilities (such as anti-icing program, eco-friendly deicers, asphalt mixture with anti-icing additives, hydronic heating pavement), so that the negative environmental impacts can be controlled as much as possible.

    Keywords: Winter operation, de-icing substances, Groundwater pollution, ecological risks}
  • امیررضا گودرزی*، حمیدرضا اکبری
    در پژوهش حاضر تاثیر استفاده توام از ترکیب پسماندهای صنعت فولادسازی (شامل سرباره GGBS و BOFS) و آهک در شدت بخشی فرآیند بهبود خصوصیات مهندسی مصالح رسی بررسی شد. بدین منظور مقادیر صفر تا 30 درصد وزنی آهک، سرباره و مخلوط آهک- سرباره، هریک به طور جداگانه به یک نمونه خاک نرم (عمدتا کائولینیت) اضافه و پس از عمل آوری، مجموعه ای از آزمایش های مختلف بزرگ ساختاری و ریزساختاری صورت گرفت. نتایج به دست آمده موید آن است که در مقایسه با آهک، حضور سرباره به ویژه GGBS تاثیر اندکی بر مشخصات ژئومکانیکی خاک دارد. از طرفی، مشخص شد ترکیب آهک و سرباره (LAS) موجب کاهش شدید پتانسیل نگهداشت آب و کنترل نشست خاک شده و ظرفیت باربری را به طور قابل ملاحظه ای افزایش می دهد. به نحوی که مقاومت فشاری این سری از نمونه ها بیش از 15 برابر رشد داشته و رفتار آنها به ویژه در زمان های محدود نگهداری (کمتر از 7 روز) حتی نسبت به تثبیت با آهک تنها، تا 150% بهبود می یابد. با استناد به طیف های اشعه ایکس و آنالیزهای SEM-EDX، علت عملکرد مطلوب LAS به دلیل مصرف بهینه آهک برای رشد نانو ساختارهای سیمانی در سیستم خاک- افزودنی ارزیابی شد. در مجموع نتایج این مطالعه نشان می دهد استفاده از ترکیب آهک و سرباره (به خصوص BOFS) گزینه مناسبی برای بهسازی رفتار رس ها بوده که علاوه بر کاهش 75 درصدی مصرف آهک، زمان عمل آوری را بیش از سه برابر کم کرده و کمک موثری به پسمانداری زائدات صنعتی در راستای حفظ محیط زیست می نماید.
    کلید واژگان: رس نرم, آهک, پسماند فولادسازی, خصوصیات هیدرومکانیکی, ریزساختار}
    Amir Reza Goodarzi *, Hamidreza Akbari
    In this study, the effects of two types of by-product materials resulting from the manufacture of iron including GGBS and BOFS on the hydro-mechanical performance of a lime-stabilized clayey soil were investigated. The results indicate that the addition of slag particularly of GGBS has a less impact on the soil engineering properties as compared to lime treatment. It was found that the lime-slag (LAS) combination decreases the water retention potential, controls the soil settlement and causes a considerable increase in the mechanical capacity. The composite clay sample containing LAS exhibits a better performance than that of lime-treated soil particularly at short time of curing.
    Keywords: Clayey soil, lime, slag, hydro-mechanical properties, micro-structure}
  • امیررضا گودرزی*، مهدی سحاب روشن، حمیدرضا اکبری
    در پژوهش حاضر قابلیت ترکیب نانو رس و سیمان با هدف افزایش بازده فرآیند تثبیت و جامدسازی (S/S) خاک آلوده به فلز سنگین ارزیابی شد. بدین منظور دو نوع نانو رس فعال (شامل سدیم-مونتموریلونیت و نانو سدیم-کلوزایت) ، سیمان و ترکیب سیمان-رس (CNC) بطور جداگانه به یک نمونه خاک آلوده شده به درصدهای مختلف فلز روی اضافه و تغییر رفتار مصالح تحت زمانهای مختلف عمل آوری با انجام مجموعه ای گسترده از آزمایشهای بزرگساختاری و ریزساختاری بررسی گردید. نتایج بدست آمده نشان میدهد پس از افزودن کانی های رسی به خاک، علیرغم کاهش اولیه دسترسی زیستی آلودگی اما حمله اسیدی سبب واجذب بخشی از فلز سنگین خواهد شد. بر اساس طیفهای اشعه ایکس، در نمونه های اصلاح شده با سیمان تنها نیز مشاهده شد حضور آلاینده سبب تخریب مواد سیمانی و در نتیجه تاثیر منفی (تا 8 برابر) بر مقاومت مصالح میشود. لذا برای تامین حداقل ضوابط S/S، مقادیر زیادی سیمان (تقریبا 20% به ازای یک درصد آلاینده) و حدود 28 روز نگهداری لازم است. از طرفی، استفاده از CNC با افزایش پتانسیل نگهداشت سیستم و محدودیت در تاثیر نامطلوب فلز سنگین بر واکنشهای هیدراتاسیون، سیمان مورد نیاز برای کنترل تراوش آلاینده را بیش از 40% کاهش و زمان عمل آوری را به یک چهارم میرساند. این ترکیب، مقاومت خاک آلوده را نیز تا 5/1 برابر نسبت به سیمان تنها افزایش داده و لذا به عنوان یک گزینه موثر برای S/S پیشنهاد میشود.
    کلید واژگان: خاک آلوده, فلز سنگین, سیمان, نانو رس, تثبیت و جامدسازی}
    Amir reza Goodarzi *, Mahdi Sahabroshan, HamidReza Abari
    Stabilization/solidification (S/S) has emerged as a cost-effective method for treating a variety of wastes, particularly heavy metal (HM) contaminated soils. Among the many available fixing agents, Portland cement (PC) has been used extensively for the remediation of contaminated sites. However, there are significant environmental and technical impacts associated with PC application. Thus, the present research was conducted to address the efficacy of cement and nano-clay mixture in enhancing the S/S process. In so doing, artificially contaminated soils were first prepared by mixing kaolinite with zinc (Zn) at levels of 0 to 2%. Afterward, tow type of nano-clay (Na-Montmorillonite and Na-Cloisite), cement and cement/nano-clay (CNC) were separately added to the sample, and then, a set of macro and micro level experiments including batch equilibrium, pH, toxicity characteristic leaching procedure (TCLP), unconfined compression strength (UCS), X-ray diffraction (XRD) and energy dispersive X-ray (EDX) analyses were carried out at various curing periods (1, 7 and 28 days) to assess the effectiveness of the additives. The results obtained show that the addition of nano-clay can increase the HM retention capability of soil; however, this may be partly lost when the treated soil are subjected to acidic TCLP solution. In addition, with increasing the HM content, due to the decrease in buffering capacity of system and the restructuring of the clay particles, the soil remediation potential at presence of nano-clay is decreased considerably. It was found that the application of sole cement may significantly enhance the HM retention capacity of soil. But in this case, the physicochemical reactions of Zn ions with cement could hinder and/or reduce the generation of hydration products phases such as calcium silicate hydrate (CSH) and calcium aluminate hydrate (CAH), resulting in the degradation of cementation structure-bonding of S/S matrix, as clearly confirmed by the formation of calcium zincate and the diminution in the cementitios compounds peak intensity in the XRD patterns of cement-treated soils. Therefore, the leaching characteristics and the mechanical properties of the S/S material with sole cement are adversely affected by increasing the amount of HM ions. As a result, a large quantity of cement (20 wt% per one percent of HM) and a long time of curing (≈ 28 days) should be employed to meet the full needs of HM immobilization in contaminated soil and give the EPA-acceptable UCS value (≥ 0.35 MPa). The TCLP and XRD test results indicate that the cement/nano-clay combination can expedite the S/S process and alleviate the deleterious influences of metal ions and acidic attack on the stabilized sample. The EDX analyses also support the increase in the development of hydration reactions and the formation of cementing materials in the presence of CNC, providing the enhancement of binding capacity that will lead to the greater strength (up to 50%) in comparison to cement application. Hence, the CNC binary system is more efficient in modifying the contaminated soil with a lower amount of binder (to about 40%) and shorter curing ages (by nearly 4 times) than that of the sole cement. Overall, it is concluded that the cement/nano-clay mixture can be utilized as an effective S/S amendment and CNC content of 15 wt% per 1% of HM can successfully remediate the contaminated soil after 7 days of curing.
    Keywords: Contaminated soil, heavy metal, cement, nano-clay, stabilization, solidification}
  • Sediq Vaismoradi, AmirReza Goodarzi *

    In the CFRD dams, a concrete-face with a finite thickness is placed on the upstream side of the dam, which prevents water leakage from the reservoir. The construction of these dams with different heights and various specifications of materials have been welcomed a lot. Therefore, construction of CFRD is appropriate in pumped-storage reservoirs. However, due to the important role of concrete-face, the necessity of optimal studies in order to evaluate the behavior of this type of dams is obvious. In this research, the lower reservoir of Siah Bishe was studied by finite element method in order to investigate the interaction between rock-fill materials and simulated concrete-face and by an appropriate behavioral model in a three- dimensional mode that can simulate the behavior of materials in the body of the dam well. In this research, Plaxis software was used for modeling and static analysis was performed to determine deformations and stresses made in the dam and concrete slab. The elastoplastic behavioral model of Mohr-Coulomb was used to model the behavior of the materials and the technical specifications of the materials used in the body of the dam and concrete-face slab have been applied. The maximum value of settlement calculated by the software from the beginning of the constriction to filling the reservoir under the effect of gravity is 670 millimeter and the maximum settlement after phase 3 in the mode of the full reservoir in long term is 32 millimeter and the maximum horizontal displacement is 52 millimeter. Finally, the results of the settlements were compared to results of the instrumentation. The results indicate the approximation of results of the numerical modeling with results obtained from instrumentation.

    Keywords: CFRD, Finite Element, Instrumentation, Plaxis Software, Interaction between Materials, Concrete, Face}
  • امیررضا گودرزی، امیرحسین مرادلو
    در پژوهش حاضر بطور همزمان تاثیر دمای عمل آوری و افزودن نانوذرات سیلیکا (NS) بر عملکرد آهک در اصلاح خصوصیات مهندسی خاک تورمی از طریق انجام آزمایشهای مختلف بزرگ ساختاری و ریزساختاری تجزیه و تحلیل شد. نتایج بدست آمده نشان میدهد با کاهش دما (به ویژه دمای زیر C° 20 و در زمانهای نگهداری کمتر از 28 روز)، فعالیت پوزولانی و رشد ترکیبات سیمانی (مانند نانوساختارهای CSH و CAH) دچار اختلال شده و فرآیند اصلاح خاک بعد از افزودن آهک عمدتا ناشی از واکنشهای کوتاه مدت (تبادل کاتیونی و افزایش فشار اسمز) رخ میدهد. در این شرایط علاوه بر افزایش مقدار افزودنی لازم برای کنترل تورم، مشخص شد بهبود سایر پارامترهای ژئومکانیکی خاک (ازجمله ظرفیت باربری و پتانسیل نشست پذیری) بسیار اندک میباشد. از طرفی، نتایج بیانگر آنست که در حضور ترکیب آهک-نانوذرات سیلیکا (LNS) اثر نامطلوب افت دما بر مشخصات مهندسی نمونه ها کاهش یافته و بر خلاف محدودیت عملکرد آهک، مقاومت فشاری نمونه های اصلاح شده با LNS متناسب با افزایش ماده افزودنی روند کاملا صعودی دارد. بر اساس طیفهای پراش اشعه ایکس و تصاویر SEM، علت حساسیت کمتر نمونه های حاوی LNS به دما و زمان نگهداری و رفتار بهتر در مقایسه با آهک تنها، به دلیل انجام سریعتر و بیشتر واکنشهای پوزولانی و افزایش تراکم ساختار ارزیابی شد. بر پایه نتایج این مطالعه، استفاده از LNS (به خصوص در هوای سرد و زمانهای محدود عمل آوری) ضمن شدت بخشی تاثیر آهک، مصرف افزودنی را تا 50 درصد کاهش خواهد داد.
    کلید واژگان: رس متورم شونده, آهک, نانوذرات سیلیکا, دما, فعالیت پوزولانی, خصوصیات مهندسی}
    Amir Reza Goodarzi, A.M. Moradloo
    Expansive clayey soils can undergo periodic volumetric changes in the form of ground heave and settlement when subjected to moisture fluctuations. Such changes may lead to exert stress and serious problems to geotechnical structures if not adequately taken care of. Lime continues to be commonly used for treatment of these type soils; however, some restrictions are associated with its application. Therefore, in the present study a series of macro and micro level tests including swelling potential, unconfined compression strength (UCS), consolidation, pH and electrical conductivity (EC), adsorption, X-ray diffraction (XRD) and scanning electron microscope (SEM) analyses were carried out at various curing periods (1, 7, 28 and 90 days) and different temperatures (10, 20, and 40 °C) to assess the effects of environmental condition and SiO2-nanoparticles (NS) on the performance of lime treatment. To achieve the stated objective, lime and lime/NS (LNS) mixture were separately added to highly expandable clay at wide ranges from 0% to 30% by mass, respectively. The results obtained show that the environmental temperature, especially in the initial time of curing, has a prominent role on the geo-mechanical properties of lime treated soil samples. It was also found that the reduction in the temperature particularly at inadequate curing (lower than 28 days) provides a deleterious impact on the pozzolanic activity and decrease the formation of cementing compounds such as Calcium-Silicate-Hydrate (CSH) and Calcium-Aluminate-Hydrate (CAH) gels. In this case, the process of soil modification is mainly due to the short-term reactions (i.e. cation exchange and increase in osmotic pressure), increasing the amount of additives (up to two times) to control the swelling power. On the other hand, the incorporation of SiO2-nanoparticles into the binder system causes a reduction in the detrimental effects of low temperature on the engineering parameters of lime-treated products and decreases their sensitivity to the time of curing. The samples amended with the LNS blend exhibit a continuous development of soil mechanical capacity as the additive content increased. They are less deformable and show a decrease in their compression index by nearly 40% as compared with sole lime. Based on the XRD and SEM experiments, the superior influences of LNS are mainly ascribed to the higher and faster formation of cementitious compounds. In fact, at the presence of LNS, due to direct interaction of lime and silica from NS, the silicate gel can be immediately formed to coat and bind the clay particles together; whereas, with the addition of lime alone, the gel produces only by the removal of silica from the clay minerals that needs further time to complete its formation and hence the lower modification was occurred, especially at curing time shorter than 28 days. Moreover, NS reduces the pores sizes and serves to distribute the new crystalline phase (e.g. CSH gel) in a more homogenous fashion in the available space. This micro-structural reorganization upon the LNS treatment could rapidly block off the soil voids and greatly interlock the clay particles together that provide higher environmentally-stable materials with lower cost and energy as compared to standalone lime. It is finally concluded that the utilization of LNS mixture gives a promising way for increasing the efficiency of lime stabilization and decreasing the additive consumption.
    Keywords: Expansive clays, Lime-SiO2-nanoparticles, Temperature, Pozzolanic activity, Engineering properties}
  • امیررضا گودرزی *، حمیدرضا اکبری
    زمینه و هدف
    انباشتگی تدریجی مواد سمی در خاک می تواند مخاطرات بهداشتی گسترده ای را ایجاد نماید. لذا، هدف از مطالعه حاضر ارزیابی توانایی سیمان در رفع آلودگی فلزات سنگین از خاک و مقایسه نتایج آن با روش جذب فیزیکی است.
    روش بررسی
    در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی، ابتدا خاک کائولینیت با محلول های حاوی غلظت صفر تا 1 مولار نیترات سرب در نسبت 1به 10، آلوده شد. در ادامه با اضافه کردن درصدهای مختلف سیمان و اسمکتیت به هر نمونه و با انجام مجموعه ای از آزمایش های مختلف، تاثیر نوع ماده جاذب در فرآیند حذف و یا کاهش دسترسی زیستی فلزات سنگین از خاک، تحلیل گردید.
    یافته ها
    در غلظت های کم آلودگی، تاثیر سیمان و اسمکتیتدر فرآیند پالایش خاک تقریبا یکسان می باشد. با افزایش غلظت آلاینده، قابلیت نگه داشت آلودگی در حضور جاذب فیزیکی مختل می شود. برخلاف محدودیت کاربرد اسمکتیت، مشخص شد سیمان از توانایی زیادی در جذب سرب برخوردار است؛ به طوری که در مقادیر یکسان ماده جاذب و با افزایش غلظت آلاینده، میزان کاهش دسترسی زیستی آلودگی در حضور سیمان به طور متوسط تا 15 برابر اسمکتیت افزایش می یابد. همچنین جامدشدگی و اتصال ذرات در نمونه های حاوی سیمان، ضمن بهبود خصوصیات مهندسی مصالح باعث کاهش شدید قابلیت آب شویی نسبت به روش جذب فیزیکی می گردد.
    نتیجه گیری
    استفاده از روش جذب فیزیکی برای پالایش خاک (خصوصا در غلظت های زیاد آلاینده) به هیچ وجه توصیه نمی شود. در مقایسه با عملکرد ضعیف جاذب فیزیکی اسمکتیت، استفاده از سیمان به دلیل ترکیب توام سازوکار تثبیت و جامدسازی روشی بسیار موثر برای رفع آلودگی از خاک است؛ به گونه ای که در شرایط نگه داری مناسب و با رعایت حداقل ضوابط EPA، افزودن حدود 1/0 درصد سیمان به ازای هر سانتی مول بر کیلوگرم غلظت آلودگی، سبب پاک سازی امن خاک خواهد شد.
    کلید واژگان: فلز سنگین سرب, رفع آلودگی از خاک, اسمکتیت, سیمان, بهبود خصوصیات مهندسی}
    Amir Reza Goodarzi *, Hamid Reza Akbari
    Background And Objective
    The continuous accumulation of toxic materials such as heavy metals in soil due to interaction with industrial and domestic wastes has contributed to an extensive health hazards. Therefore, the aims of this study are to evaluate the ability of cement (as a chemical adsorbent) in remediation of contaminated soil and to compre the obtained results by the physical adsorption method through the addition of active smectite clay mineral.
    Method
    To achieve the mentioned objectives, kaolinite soil in the laboratory conditions was contaminated with solutions containing 0 to 1 M concentration of Pb (NO3)2 in 1:10 ratio. Adding different percentages of cement and smectite to each sample, and after equilibrating, changes in pH and concentrations were determined. Tests of hydraulic conductivity (permeability), unconfined compression strength (UCS), toxicity characteristic leaching procedure (TCLP) and SEM were also performed to evaluate the impact of adsorbent type on reduction of the of pollution transportation potential.
    Findings: The results indicate that at low concentrations of contaminants (up to 50 cmol/kg.soil), the type of absorbent does not have much influence on the heavy metals removal from contaminated soils. It was found that with the increase of the pollutant concentration and due to the buffering capacity reduction and the restructed clay mineral, the possibility of soil remediation through the physical absorption method is greatly decreased. Unlike the smectite limitation encountering with contaminated soil containing the heavy metals, the cement has a high adsorption capacity to adsorbe heavy metals. In the same content of adsorbent and with the increase of the Pb concentration, the amount of its reduction in the presence of cement is 15 times more than what observed in the presence of smectite. In addition, it can be seen that the particles solidification in the samples containing cement improves the engineering properties of materials, causes to trap the pollutants within the soil mass and consequently reduces the leaching and emission capability of pollutants as compared to the physical attraction method.
    Conclusion
    According to the results, using the physical adsorption to remove the heavy metals from contaminated soils (particularly at high concentrations of contaminant) is not recommended. Unlike the smectite limitation encountering with contaminated soil, application of cement is very effective to remove contaminants from the soil due to the combination of two mechanisms of stabilization and solidification. In appropriate remediation condition and with respect to EPA criteria, application of 0.1% of cement per 1 cmol/kg.soil contamination leads to safe remediation of the heavy metals from in contaminated soils.
    Keywords: Lead, Remediation of Contaminated Soil, Smectite, Cement, Engineering Parameters}
  • امیررضا گودرزی*، متین میرمومن
    در پژوهش حاضر تاثیر مشخصات مایع منفذی و اثر زمان بر بازده روش الکتروکینتیک، ارزیابی شد. به این منظور، ابتدا رس کائولینیت با محلولهای حاوی نیترات روی و سرب بطور مجزا آلوده و با گرادیان ولتاژ V/cm 2 در زمانهای 3 الی 48 روز، در مقیاس آزمایشگاهی مورد آزمایش الکتروکینتیک قرار گرفت. از اسید نیتریک نیز به عنوان محلول کاتولیت، با هدف امکان شدتبخشی فرآیند پالایش خاک استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان میدهد پاسخ خاک به اصلاح الکتروکینتیک تابعی از مشخصات ماده آلاینده، pH سیستم خاک-الکترولیت و زمان انجام آزمایش است. بر این اساس در شرایط یکسان بخصوص در زمانهای کم، بازده استخراج آلودگی از نمونه حاوی سرب به دلیل تمایل بیشتر این فلز به جذب سطحی و همچنین تشکیل رسوب، تقریبا 70 درصد نمونه آلوده به روی اندازه گیری شد. با توجه به طیفهای اشعه ایکس و تصاویر SEM، تقویت جبهه اسیدی محیط پیرامون کاتد با افزایش غلظت یون H+ درون توده خاک، سبب تغییر ساختار، افزایش تحرکپذیری فلز سنگین و در نهایت تشدید قابلیت رفع آلودگی از خاک میشود. مشخص شد میزان اصلاح خاک به ویژه در قطعات نزدیک به آند ابتدا با گذشت زمان، به شدت بهبود یافته اگرچه افزایش بیشتر زمان خصوصا در نمونه های با غلظت زیاد فلز روی، تاثیر محدودی بر نتایج دارد. این یافته بیانگر وجود یک زمان بهینه متناسب با نوع و غلظت آلاینده در فرآیند پاکسازی فلزات سنگین از خاک به روش الکتروکینتیک بوده بنحویکه کاهش pH محیط تاثیر بسزایی در کاهش این زمان و افزایش راندمان استخراج دارد.
    کلید واژگان: الکتروکینتیک, فلزات سنگین, مشخصات مایع منفذی, زمان, ریزساختار}
    Amir Reza Goodarzi*, Matin Mirmomen
    The electrokinetic (EK) approach is one of the popular choices for the extraction of inorganic contaminants (e.g. heavy metals) from a soil matrix. On the other hand, many factors can affect the performance of EK contaminant remediation. Therefore, in the present study a series of macro and micro level tests including electrokinetic experiments, pH and electrical conductivity (EC), adsorption and desorption, X-ray diffraction (XRD) and scanning electron microscope (SEM) analyses were performed to investigate the effects of time and pore fluid characteristics on the efficiency of EK remediation. For this purpose, the kaolinite clay was separately infected with different solutions containing zinc nitrate and lead nitrate in concentrations of 20 and 40 cmol/kg and then electrokinetic experiments on a laboratory scale were conducted at 2 V/cm voltage gradient in time periods of 3, 6, 12, 24 and 48 days. Nitric acid was also used as a catholyte solution to enhance the soil remediation process. The results obtained show that the soil response to the EK remediation is a function of the contaminant characteristics, the pH of soil-electrolyte system and the time of testing. In EK contaminant remediation from a soil matrix, it is significant to pay particular attention to the effect of the concentration and type of contaminant on the applicability and efficiency of this method. The results reveal that under the same conditions, especially in the low times, extraction efficiency from samples containing lead was measured approximately 70 percent of the samples containing zinc. This is because the lead tends to more adsorbe on the clay surface and has a greater tendency to form precipitate. In addition to the type of contaminants, it was found that the increase in concentration of contaminants in the soil through a series of physical-chemical reactions accelerates clean up capabilities, particularly in the initial time period of the EK experiments. Catholyte conditioning with acidic solution enhanced the removal of heavy metals, which is mainly due to microstructural changes and an increase in the mobility of pollutants. In fact, based on the X-ray diffraction and scanning electron microscope analyses, the microstructural characteristics and the arrangement of the clay particles have an important role in the process of electrokinetic soil remediation. The formation of flocculated structure decreases the retention capacity of the clay particles and also increases the flow path, which enhance the efficiency of pollutant extraction. It was found that the soil remediation, especially in the parts close to the anode, greatly enhanced with increase the time of EK test; however, the further increase in time had a limited impact on results, especially in the samples containing high concentrations of zinc. This indicates that there is an optimum time in the process of cleaning up heavy metals from the soil by EK method, which depends on the type and concentration of contaminant. Moreover, it was seen that the extent of contaminant removal from anode side towards the cathode side is considerable when catholyte conditioning with acidic solution is used. In other words, reducing the pH of soil-electrolyte system has a significant impact in increasing the efficiency of pollutant extraction.
    Keywords: Electrokinetic, Heavy metals, Pore fluid characteristics, time, Microstructure}
  • امیررضا گودرزی، مهدی سلیمی
    هدف از پژوهش حاضر بررسی قابلیت کاربرد ترکیبات زائد صنعت فولادسازی ازجمله سرباره کوره بلند و فولادسازی، در اصلاح رفتار خاکهای متورم شونده است. بدین منظور در شرایط آزمایشگاهی مقادیر صفر تا 30 درصد وزنی، GBFS و BOS به اسمکتیت اضافه و پس از عمل آوری در چندین بازه زمانی مختلف، مجموعه ای از آزمایشهای بزرگساختاری و ریزساختاری انجام شد. آهک نیز به عنوان یک ماده افزودنی متداول و با هدف ارزیابی عملکرد GBFS و BOS، مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان میدهد در زمانهای کم عمل آوری و با افزودن حدود %20 سرباره، ناشی از تبادل کاتیونی و افزایش فشار اسمز، تورم خاک کنترل میشود. از طرفی بر اساس طیف های اشعه ایکس مشخص شد با عمل آوری مناسب و به دلیل رشد ترکیبات سیمانی خصوصا در نمونه های حاوی BOS، مصرف سرباره لازم برای کنترل تورم تا 4 برابر کاهش خواهد یافت. اضافه کردن سرباره و افزایش زمان نگهداری، همانند حضور آهک باعث بهبود خصوصیات مقاومتی خاک نیز میگردد. بنحویکه UCS نمونه اسمکتیت همراه %30 کنورتور پس از 90 روز نگهداری، تقریبا 12 برابر نسبت به نمونه اولیه افزایش می یابد. در مجموع نتایج بدست آمده از این مطالعه بیانگر آنست که استفاده از زباله های صنعت فولادسازی به ویژه BOS، جایگزین مناسبی برای آهک در تثبیت خاکهای رسی مسئله دار بوده که علاوه بر کاهش هزینه های اجرایی، کمک موثری در مدیریت پسمانداری این ترکیبات و حفظ محیط زیست خواهد کرد.
    کلید واژگان: اسمکتیت, GBFS, BOS, تثبیت, پتانسیل تورم}
    Amir Reza Goodarzi
    Expansive clayey soils، which are predominantly distributed throughout the world، have complicated behavior. Heaving and settling in these soils may pose considerable problems and severe damage to structures that come into their contact or constructed out of them and consequent distress to people if not adequately taken care of. Granulated blast furnace slag (GBFS) and basic oxygen furnace slag (BOS) are two types of by-product materials resulting from the manufacture of iron that are produced in large amount throughout the world. The proper disposal of such byproducts is one of the major issues for environmentalists since leaving them to the environment directly may cause health problems. Hence، the aim of this study is to investigate the potential use and effectiveness of expansive soils treatment using GBFS and BOS. To achieve the objectives، the admixtures were added to the clay smectite samples in proportion of 0 to 30% by weight and tests of the pH value، electrical conductivity (EC) measurement، Atterberg limits، swelling، unconfined compression strength (UCS) and X-ray diffraction analysis were performed on those samples at different curing period (i. e. 1، 3، 7، 14، 28، 45 and 90 days). Lime as a conventional additive was also used to evaluate the performance of GBFS and BOS. The results reveal that in the limited curing condition (i. e. less than 3 days) and with the addition of 20% slag، the swelling could be eliminated mainly due to the short term reactions (i. e. cation exchange and osmotic pressure increasing). On the other hand، based on the X-ray graphs it was found that with appropriate curing (more than 7 days) and due to the growth of the cementation compounds such as calcium silicate hydrates (CSH) and calcium aluminate hydrates (CAH)، especially in samples containing BOS، the needed slag to control heave potential will be declined up to 4 times. The presented results indicate that highly expansive clayey soils can be stabilized satisfactorily by lime and following adequate curing due to development of the pozzolanic reaction. Beside، with a further increase in the lime content، the pozzolanic activity can not continuously take place and the excessive addition of lime caused a reduction in the mechanical capacity. On the other hand، the samples containing slag show a progressive increase in the strength with increasing the additive content and could overcome the difficulties associated with the use of lime. For example، the USC of smectite sample with 30% BOS and after 90 days of curing was almost 12 times higher than the untreated sample. However، in the presences of GBFS due to lower solubility and limitation of pozolanic activity the lower change was observed. The The macro and micro level experiments results of this study indicate that the utilization of iron and steel slags especially basic oxygen furnace slag (BOF) is a good alternative for lime stabilization which reduces the cost of soil treatment project and help the management of these byproducts.
    Keywords: Smectite, GBFS, BOS, Stabilization, Swelling potential}
  • وحیدرضا اوحدی، امیررضا گودرزی
    اسمکتیت به واسطه داشتن یک سری خصوصیات مهندسی ویژه، در بسیاری از پروژه های عمرانی و زیست محیطی همچون دفن مهندسی زباله های اتمی، مراکز دفن زباله صنعتی و شهری، و دیواره های آب بند، مورد استفاده قرار می گیرد. علی رغم تحقیقات وسیعی که در زمینه رفتار مهندسی رس اسمکتیت انجام شده است، به موضوع تاثیر تغییر خصوصیات مایع منفذی و افزایش حرارت بر پارامترهای ژئوتکنیکی و ژئوتکنیک زیست محیطی اسمکتیت در تحقیقات قبلی، توجه کمتری معطوف شده است. در تحقیق حاضر، تاثیر تغییر مایع منفذی و گرادیان حرارتی بر رفتار فیزیکی- مکانیکی اسمکتیت مورد مطالعه آزمایشگاهی قرار گرفته است. این مطالعات در مقیاس درشت ساختاری و ریزساختاری انجام شده است. برای تغییر مشخصات محیطی مجاور خاک از الکترولیت های حاوی کاتیون سدیم و کلسیم و تغییر شرایط گرمایی تا محدوده °C200 استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهند که بر اثر مجاورت خاک با رژیم آبی حاوی املاح و همچنین تغییرات دمایی، قابلیت جذب و نگهداری آب توسط اسمکتیت و رفتار مکانیکی آن تغییر می کند. دامنه این تغییرات در برخی از موارد مورد مطالعه بیش از 50% بوده است. با توجه به نتایج آزمایش های ریزساختاری، علت تغییر در رفتار اسمکتیت بعد از اندرکنش با الکترولیت های مختلف و افزایش درجه حرارت، ناشی از تغییر مورفولوژی، تغییر در نیروهای بین پولک ها و ایجاد آرایش جدید پولک های رسی بوده که سبب تغییر در رفتار بزرگ ساختاری خاک می شود.
    کلید واژگان: اسمکتیت, مایع منفذی, حرارت, تغییر ریزساختار, تغییر خصوصیات مهندسی}
    Vahid Reza Ouhadia, Amir Reza Goodarzi
    Introduction
    Researchers use smectite in different geotechnical and geo-environmental projects, such as industrial/municipal waste disposal sites and cut-off walls due to its specific properties. On the other hand, previous researches show that the load conditions, and pore fluid properties may significantly affect the behaviour of clayey soils. In spite of several researches that have been conducted on the engineering behaviour of smectite clays, there has been little attention to the influence of pore fluid changes and temperature increase on the geotechnical and geo-environmental properties of smectite. In this research, the influence of pore fluid properties changes and temperature on thephysico-mechanical behaviour of smectite has been Experimentally investigated. This study has been performed from micro-and macro-structural points of view.
    Methodology
    Due to the vast applications of smectite in geotechnical and geo-environmental engineering projects, this study focuses on a smectitic soil sample behaviour. The geotechnical properties of soil were determined based on the ASTM Standard [1]. The geo-environmental engineering properties of soil were measured by the method presented by Yong et al. [2]. The pore fluid analysis was performed by GBC 932 Plus atomic absorption spectrophotometer. Tables 1 and 2 show the geotechnical and geo-environmental engineering parameters of smectite sample. To investigate the possibility of changes of smectite behaviour due to the changes of pore fluid properties, the influence of calcium and sodium ions upon smectite behaviour was studied. These two cations are the most common cations that might be found in different sites. For this purpose, calcium sulfate and sodium sulfate in concentration of 0 to 1 normal was used. In addition, due to the importance of swelling and water retention properties of smectitein its application as barrier in geotechnical and geo-environmental projects, a part of experiments has focused upon swelling properties change of smectite sample. Finally, by performing a series of experiments related to the interaction process of soil-water including suction and swelling, the change in smectite behaviour due to thetemperature effect was investigated. For this purpose, saturated smectite samples were kept in four different.
    Results And Discussion
    The achieved results indicate that due to the interaction of smectite with different electrolytes and with increasing the electrolyte concentration, the density of samples increase while the external load kept constant. This increase in density is attributed to the smectite-electrolyte interaction. A reduction in repulsive forces among clay particles was responsible for such a decrease in soil void ratio at constant external loading. Furthermore, the achieved XRD results indicate that after the interaction of clay particles with electrolyte, with increasing the electrolyte concentration, the position of basal spacing of smectite remains constant while theintensity of major smectite's peak decreases. This is attributed to the flocculated fabric due to the change in electrostatic forces among clay particles [3]. On the other hand, since hydraulic conductivity in clayey soils is a function of such a force among particles, the permeability of different smectite sample at different electrolyte concentration was evaluated. According to the results of Figure 1, the permeability may increase as much as 100 times after exposure of sample to different electrolyte concentration. In the last section of this research, the free swelling of smectite samples was measured after different levels of heat treatment from 25 to 200 oC. The results show a 16% reduction in swelling percentage of smectite after heat treatment.
    Conclusions
    The achieved results of this study show that due to the interaction of different electrolytes and due to the temperature change, the water retention of smectite and its mechanical behaviour will be changed. This change in some cases was more than 50%. The results of micro-structural experiments show that the main reason for these changes in smectite behaviour after the interaction with electrolyte and temperature rise, was due to the change in morphology and new soil structure of smectite particles. In fact, the micro-structural change has affected the macrobehaviour of smectite.
    Keywords: Smectite, Pore fluid, Temperature, Microstructure change, Engineering properties change}
سامانه نویسندگان
  • امیررضا گودرزی
    گودرزی، امیررضا
    دانشیار گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال