اثربخشی آموزش مولفه های خودکارآمدی بر افزایش خلاقیت دانش آموزان

درباره خلاقیت و عوامل موثر در آن تحقیقات زیادی در داخل و خارج کشور انجام گرفته است اما بیشتر آنها جنبه توصیفی دارند در حالی که از نوآوری های این تحقیق انجام مطالعه مداخله ای است.
بررسی تاثیر آموزش مولفه های خودکارآمدی بر افزایش خلاقیت دانش آموزان (پسر سال سوم مقطع دبیرستان شهرستان تهران) می باشد.
پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی است با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 40 دانش آموز در دو کلاس به صورت گروه آزمایش و کنترل مورد پژوهش قرار گرفتند. در مرحله اول پس از اجرای پیش آزمون خلاقیت از هر دو گروه، بسته آموزشی مولفه های خودکارآمدی طی 8 جلسه به گروه آزمایش ارائه شد و گروه کنترل آموزش خاصی دریافت نکرد. در مرحله دوم، پس آزمون خلاقیت از دو گروه گرفته شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسش نامه سنجش خلاقیت عابدی که بر اساس نظریه تورنس تدوین شده می باشد.
در این پژوهش، یک فرضیه اصلی گرفته شده از عنوان تحقیق و چهار فرضیه فرعی گرفته شده از بعد شناختی نظریه خلاقیت تورنس مطرح گردید.
فرضیه اصلی با عنوان خلاقیت دانش آموزانی که از آموزش مولفه های خودکارآمدی استفاده می کنند، نسبت به دانش آموزانی که استفاده نمی کنند، بیشتر است مورد تایید قرار گرفت. در آزمون فرضیه های فرعی، فرضیه دوم و چهارم، مشخص شد که استفاده از آموزش مولفه های خودکارآمدی بر ابتکار و بسط فکری دانش آموزان تاثیر دارد و این فرضیه ها تایید گردیدند و در فرضیه اول و سوم، مشخص شد استفاده از آموزش مولفه های خودکارآمدی در سیالی تفکر و انعطاف پذیری دانش آموزان تاثیری ندارد و این فرضیه ها رد شدند.