بررسی اثر ضخامت پوشش هیدروکسی آپاتیت بر توزیع تنش در اطراف سطح تماس ایمپلنت دندانی- استخوان با روش المان محدود

پوشش های هیدروکسی آپاتیت بر روی ایمپلنت های دندانی به دلیل زیست سازگاری و زیست فعالی جایگاه ویژه ای در دندانپزشکی به خود اختصاص داده اند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر ضخامت پوشش هیدروکسی آپاتیت بر توزیع تنش استخوان فک به روش آنالیز المان محدود بود.

در این مقاله، اثر ضخامت پوشش هیدروکسی آپاتیت در بازه 0 تا 200 میکرون بر روی ایمپلنت دندانی به روش المان محدود مورد بررسی قرار گرفت. مدل سه بعدی شامل یک قطاع از استخوان فک پایین، متشکل از یک لایه ضخیم کورتیکال در اطراف چگال اسفنجی، و ایمپلنت دندانی از نوع تجاری Nobel biocare در نرم افزار آباکوس شبیه سازی و تحت بارگذاری استاتیکی آنالیز گردید.

نمودار بیشینه تنش فون مایزز- ضخامت پوشش در بازه 0 تا 200 میکرون برای استخوان های اسفنجی و کورتیکال رسم گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که با افزایش ضخامت پوشش هیدروکسی آپاتیت بیشینه تنش فون مایزز استخوان فک کاهش می یابد. همچنین ضخامت پوشش در بازه 60 تا 120 میکرون توزیع تنش نرم تر و تغییرات ملایم تری در بیشینه تنش فون مایزز به نمایش گذاشت.

با استفاده از پوشش هیدروکسی آپاتیت در این مطالعه، تنش در استخوان فک کاهش یافت که این کاهش تنش باعث پایداری و تثبیت سریع تر ایمپلنت در استخوان فک می گردد. نتیجه گیری می شود، استفاده از پوشش هیدروکسی آپاتیت به عنوان ماده زیست سازگار و زیست فعال می تواند نقش مهمی را در استخوان سازی سطح تماس ایمپلنت- استخوان ایفا کند.